นำมาจาก กรุ๊ป Meehuajai's book ใน hi5
และขอบคุณ คุณเจ้าของกระทู้ ที่มาแชร์สิ่งที่รู้สึกจากการอ่านด้วยค่ะ
น่าเอาไปเป็นหนังสือเรียนมากกว่า เอามาขายแบบนี้อ่ะ คือบังคับอ่านไปเลย อ่านแล้วรับไม่รับอีกเรื่อง แต่ให้ผ่านการรับรู้ไปก่อน
เป็นแบบหนังสือที่สอนหน่ะ ไม่ใช่แค่บ่น ไม่ใช่แค่ให้กำลังใจ ไม่ใช่แค่มาวิเคราะห์ หรือไม่ใช่แค่บอกให้เชื่อ
แต่ส่วนตัวเนี่ยผิดหวังเล็กน้อยถึงปานกลาง คือไม่รู้ว่ามีอะไรในนั้นไง อารมณ์ตอนแรกก็แบบหยิบอ่านพ็อกเก็ตบุ๊คธรรมดา เจอสมองมีชีวิต บทเปิดเรื่องก็วางไม่ลงแล้วล่ะ เห็นภาพตัวเองสร้างปิรามิดเลย ยิ่งโยงการสร้างปิรามิดกับระบบทุนนิยม ยิ่งทำให้รู้สึกมากขึ้น ไม่เคยมอง ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ ใช้เวลาชีวิต ใช้ความคิด ความสามารถไปกับอะไร
ถ้าตัดสินใจจะปฏิบัติตามแนวทางในหนังสือ ก็ทำได้นะ เพราะเหมือนมีคู่มืออยู่กับตัว แต่ดูท่าต้องใช้ใจมากๆๆๆๆๆๆๆ คือใจต้องเลือกที่จะใช้ชีวิตแบบนั้น ไม่ใช่แค่ลองๆ ต้องเลือก ต้องรู้สึกไปจนเลือกได้
อ่านตอนแรกก็แปลกๆนะ เว้นวรรคแปลกๆ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหา ภาษาก็แปลกๆ เหมือนอ่านหนังสือธรรมะหน่ะ แต่ไม่ใช่
อารมณ์ตอนอ่านเหมือนคนเขียนคุยกับเรา โต้ตอบกับความคิดคนอ่าน
และที่ชอบมากกกก เป็นแบบแผนภาพหน่ะ โดยเฉพาะที่แสดง เรา กับ สิ่งแวดล้อม โห..ดูง่ายๆ แต่แยกยากเหมือนกันนะ ยังไม่ค่อยเข้าใจหรอก แต่ก่อนไม่เคยคิดอ่ะว่ามันแยกกัน ไม่เคยรู้ตัวว่าอะไรทำให้เรารู้สึกและคิด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารู้สึกและคิดอะไร เห็นแต่อารมณ์ตัวเอง รู้แต่ว่าตอนนี้อารมณ์ดี หรือไม่ดี
พออ่านก็ทำให้สังเกตตัวเองมากขึ้น แบบว่าอยากรู้อ่ะว่าตัวเองรู้สึกอะไร
อิอิ เหมือนเป็นหนังสือจิตๆ ยังไงไม่รู้ เออ..เอาไปเรียนในคณะจิตวิทยาก่อนเลยดีกว่า แต่เด็กๆอ่ะ น่าได้อ่านนะ ผู้ใหญ่เจออะไรมาเยอะ สะสมมาเยอะ กระเทาะยาก
เป็นแบบหนังสือที่สอนหน่ะ ไม่ใช่แค่บ่น ไม่ใช่แค่ให้กำลังใจ ไม่ใช่แค่มาวิเคราะห์ หรือไม่ใช่แค่บอกให้เชื่อ
แต่ส่วนตัวเนี่ยผิดหวังเล็กน้อยถึงปานกลาง คือไม่รู้ว่ามีอะไรในนั้นไง อารมณ์ตอนแรกก็แบบหยิบอ่านพ็อกเก็ตบุ๊คธรรมดา เจอสมองมีชีวิต บทเปิดเรื่องก็วางไม่ลงแล้วล่ะ เห็นภาพตัวเองสร้างปิรามิดเลย ยิ่งโยงการสร้างปิรามิดกับระบบทุนนิยม ยิ่งทำให้รู้สึกมากขึ้น ไม่เคยมอง ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ ใช้เวลาชีวิต ใช้ความคิด ความสามารถไปกับอะไร
ถ้าตัดสินใจจะปฏิบัติตามแนวทางในหนังสือ ก็ทำได้นะ เพราะเหมือนมีคู่มืออยู่กับตัว แต่ดูท่าต้องใช้ใจมากๆๆๆๆๆๆๆ คือใจต้องเลือกที่จะใช้ชีวิตแบบนั้น ไม่ใช่แค่ลองๆ ต้องเลือก ต้องรู้สึกไปจนเลือกได้
อ่านตอนแรกก็แปลกๆนะ เว้นวรรคแปลกๆ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหา ภาษาก็แปลกๆ เหมือนอ่านหนังสือธรรมะหน่ะ แต่ไม่ใช่
อารมณ์ตอนอ่านเหมือนคนเขียนคุยกับเรา โต้ตอบกับความคิดคนอ่าน
และที่ชอบมากกกก เป็นแบบแผนภาพหน่ะ โดยเฉพาะที่แสดง เรา กับ สิ่งแวดล้อม โห..ดูง่ายๆ แต่แยกยากเหมือนกันนะ ยังไม่ค่อยเข้าใจหรอก แต่ก่อนไม่เคยคิดอ่ะว่ามันแยกกัน ไม่เคยรู้ตัวว่าอะไรทำให้เรารู้สึกและคิด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารู้สึกและคิดอะไร เห็นแต่อารมณ์ตัวเอง รู้แต่ว่าตอนนี้อารมณ์ดี หรือไม่ดี
พออ่านก็ทำให้สังเกตตัวเองมากขึ้น แบบว่าอยากรู้อ่ะว่าตัวเองรู้สึกอะไร
อิอิ เหมือนเป็นหนังสือจิตๆ ยังไงไม่รู้ เออ..เอาไปเรียนในคณะจิตวิทยาก่อนเลยดีกว่า แต่เด็กๆอ่ะ น่าได้อ่านนะ ผู้ใหญ่เจออะไรมาเยอะ สะสมมาเยอะ กระเทาะยาก