เรื่องยาวหน่อยนะคะ แต่ไม่ได้เล่าเสียดายแย่ เพราะช่วงนี้ห่างเหินจากการเจออะไรแว้นๆ ไปนาน เจอเข้าทีแทบจะต้องเขียนลง Diary เลยทีเดียว.....เรื่องมีอยู่ว่าตอนนี้พายมีแพลนจะชวนผู้ชายไปค้างอ้างแรมเมืองนอก แต่ผู้ชายเนี่ยสมถะมากคือไม่ใช่คนขี้เหนียวเลยนะ ก็ตามใจพายตลอด แต่เรื่องเมืองนอกเนี่ยเค้าบอกว่ากลางปีหน้าจะพาไป ช่วงนี้อยากเก็บเงินๆๆๆๆๆ .........ก็เข้าใจเค้านะ แต่ทำไงได้อ่ะอยากไปสิ้นปีนี้มากมาย และก็มุ่งมั่นที่จะชวนไปให้ได้ แต่ต้องอาศัยกลยุทธ์เชิงรุกที่ดี วาทะศิลป์งามๆ บรรยากาศเป็นใจ......<---- เหนื่อยไปมั้ยฟระตรู ><’’

วางแผนก่อการร้ายดิบดี ก็โทรชวนเค้าไปทานข้าวเย็นด้วยกัน เลือกร้านอาหารบรรยากาศดีร้านนึงที่เคยไปมาแล้ว และติดใจในบรรยากาศ, รสชาตอาหาร และบริการ พูดง่ายๆ คือ งานนี้เห็นถ้วยรางวัลรำไรอ่ะ........................แต่..........แต่ว่า..........มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกอิเรียมเอ๊ยยยยยย......หึหึ...........

พายเลือกนั่งโต๊ะที่สงบหน่อย เวลาเกลี้ยกล่อมอะไรเค้าจะได้ฟังแต่เราคนเดียว สะกดจิตง่ายขึ้นนิดนุง .....ส่วนพนักงานที่ดูแลโต๊ะพายวันนี้ เป็นหญิงสาวมาดแมนคนนึง (เธอเป็นทอมเต็มตัว พูดครับผมทุกคำ) ซึ่งเมื่อคราวก่อนที่มาไม่เคยเจอ ต่อไปนี้ขอตั้งชื่อเธอผู้นี้ว่า “แสด” ละกันนะคะ เหมาะสุดรับรอง............และต่อไปนี้คือบทสนทนาล้วนๆ (ข้อความในวงเล็บคือความคิดที่มิได้พูดออกไปนะคะ)

พาย: บลา บลา บลา....สั่งอาหาร......เอาตามนี้ละกันค่ะ
ผู้ชาย: (......เล่นเกมส์)
แสด: โอเคครับผม ตามนี้นะครับผม..... (เดินจากไป)
พาย: (เริ่มตีวงเข้ากลางจุด ไม่รอช้า)......เอ่อตัวเอง.......คือว่าเนี่ยพี่ที่ทำงานเค้าเอาแพจเกจเที่ยวมาให้ดู น่าไปมากเลย...เนี่ยถ้าไปช่วงนี้ได้ลดเท่านั้นเท่านี้....แล้วก็จะได้เลยไปหาพี่สาวตัวด้วยไง อยากเจอจัง ตั้งแต่คลอดยังไม่ได้ไปหาเลย....บลา บลา บลา
ผู้ชาย: (วางเกมส์....หันมาฟัง).....อืมๆ.....แต่อากาศมันหนาวมากนะไปช่วงนี้ แล้วเค้าก็กะว่าจะเก็บเงินด้วย เคยบอกแล้วนี่นาว่าไปกลางปีหน้าชัวร์......
พาย: (ไม่หวั่นไหวเฟร้ย ตรูเตรียมตัวมาดี เค้ารู้ว่าตัวเองจะมาแนวไหน..หุหุ).....อืม....ก็เข้าใจนะ แต่ที่อยากให้ไปปีนี้จริงๆ เพราะว่า.......

------------ยังพูดไม่จบประโยค อาหารอย่างแรกมาเสริฟ์......ต้มยำหม้อไฟ.......

พาย: (.....เงียบ.......รอให้แสดไปก่อนค่อยพูดต่อก็ได้ฟระ)
ผู้ชาย: (เล่นเกมส์ต่อ....)
แสด: ต้มยำครับผม เด๋วผมจุดไฟให้นะครับผม....(ว่าแล้วก็จุดไฟ).....พรึ่บ......แสดตกใจกระเด้งถอยหลังไปเพราะไฟลุกพรวด และอุทานว่า เย้ยย!!!! เกือบไปแล้ว.....
พาย: เอ่อ.......><’’
แสด: เกือบไปนะครับผม ดีนะครับผมที่หลบทัน....เด๋วผมตักให้นะครับ
พาย: อ๋อ ไม่เป็นไรค่ะ ตักเองได้ค่ะ (ตรูอยากเอาใจแฟนตรู ตรูตักเอง เข้าใจแมะ แสดดดดดด)
แสด: อ๋อ ไม่เป็นไรเหมือนกันครับผม ผมอยากทำให้ครับผม...
พาย: อ...อะ....อือ.....ก็ได้........... (ฮ่วย ไรฟระ)
ผู้ชาย: (หัวเราะหึๆ แล้วเล่นเกมส์ต่อ)
แสด: (ตักต้มยำอย่างละเมียดละไม ด้วยความเร็ว 0.005 KB ต่อชั่วโมง เสร็จแล้วก็ถอยออกไปรอห่างจากโต๊ะสองก้าว กุมมือยืนมองเงียบๆ)
พาย: (เอิ่ม...ตรูอยากอยู่สองต่อสองได้แมะวะคะ ที่ตรูเลือกนั่งตรงนี้ เพราะตรูมีแผน มีภารกิจ แสดเข้าใจตรูหน่อยได้แมะคะ ไปดูลูกค้าโต๊ะอื่นเรยได้แมะคะ ตรูไม่น้อยใจ ตรูไม่งอนแสดแน่ๆ ไปเถอะ ไปชิ่วววว)

------------เกือบ 10 นาทีผ่านไปด้วยความเงียบ เพราะไม่อยากพูดอะไรทั้งๆ ที่มีคนยืนค้ำหัว หูกางแอบฟังอย่างตั้งใจขนาดนั้น ><’’

แสด: พูดทำลายความเงียบมาว่า ....เอ.....ไฟมันแรงไปมั้ยครับผม เด๋วน้ำต้มยำมันจะแห้งหมดซะก่อน ขออนุญาตดับไฟ (ในใจเธอ) ให้นะครับผม...ว่าแล้วไม่รอคำอนุญาต แสดลงมือนั่งยองๆ พร้อมเป่าปู๊ดๆ ด้วยพลังลมมหาศาล....ปู๊ดดดดดดดดดดด....แป่ว....ไฟไม่ดับ.....
พาย: (แสดดดดดดดดดดดดดดดดดด เอ๊ยยยยย) เอ่อ...ไม่เป็นไรมั้งคะ ถ้ามันแห้ง ก็ให้พ่อครัวเติมให้ก็ได้นี่คะ
แสด: ทำหูทวนลม พร้อมกับตั้งหน้าตั้งตาเป่าต่อไป ปู๊ดดด ปุ๊ด ปู๊ดดดดดดดดดดดด
พาย: (แม่มเอ๊ยยย ใครมาลากไอ้นี่ไปพ้นๆ จากโต๊ะตรูที้).........
ผู้ชาย: ตักต้มยำในถ้วยจิ๋วของตัวเองกินเงียบๆ หัวเราหึหึ (..อีกแล้ว.......)

------------อาหารที่เหลือมาเสริ์ฟจนครบ พร้อมกับเสียงลมหายใจของแสดดดด ฟู้ววว ฟู่ววววว

แสด: เอ....ทำไมไม่ดับ แปลกจังนะครับผม .....เด๋วลองวิธีใหม่ครับผม...(ว่าแล้วแสดก็ใช้มือ...ขอย้ำว่าใช้มือ จกน้ำแข็งจากกระติก) จกเสร็จสะดุ้งตกใจรีบปล่อยน้ำแข็ง แล้วพูดว่า.....เย้ยยย ลืมใช้ที่คีบบ ซวยแล้ว...พี่เอ (คาดว่าอิคุณเอคงเป็นผจก.ร้าน) เห็นป่าววะเนี่ยยยย (หันซ้ายหันขวา) เฮ่อ เอาใหม่ๆ (คราวนี้ใช้ที่คีบ) แล้วมันก็เล่นอยู่อย่างนั้น คีบน้ำแข็งลงไปทางปล่องหม้อต้มยำ....4 ก้อนถ้วน.....แล้วไอ้ที่คีบวางไปน่ะ ก้อนใหญ่ๆทั้งนั้น วางลงไปมันก็ไปจุกอยู่ตรงปากปล่อง....เออ...สนุกมันละงานนี้
พาย: (ตะลึง!! อึ้ง 3 วิ ....อ่าว....ไอ้คุณแสดคะ....น้ำแข็งตรู .....ฮือๆๆๆๆ เพิ่งรู้ตัวเร๊อะว่าเอ็งจกน้ำแข็งเค้าหน้าตาเฉยน่ะ...กรี๊ดดดดด)
ผู้ชาย: มองแสดเล่นน้ำแข็ง....หัวเราะหึหึ......
แสด: (ตัดสินใจเป่าอีกรอบ หลังจากซิวน้ำแข็งตรูไป 4 ก้อน.....ปู๊ดดดด ไฟดับ สมใจญาติมานแล้ว....พูดต่อว่า...) โย่ว...เรียบร้อยครับผม สบายแล้วครับผม
พาย: (อยากลงไปแทะขาโต๊ะ....อนาคตเมืองนอกตรู ท่าจะเหลือแค่บุรีรัมย์แล้ว)

------------15 นาทีผ่านไปแบบโคตรเงียบ....ยังดีนะที่ยังได้ตักข้าวป้อนผู้ชาย และส่งสายตาหวานๆ บ้าง....ชิส์

แสด: ทำลายความเงียบ (อีกแล้ว) อาหารรสชาตดีไหมครับผม
พาย: ก็ดีค่ะ (ติดที่เมิงนั่นแหร่ะ)...แต่ปลาทอดกรอบไปไหมคะ กรอบวาระสุดท้ายแล้วน่ะค่ะ....
แสด: อ้าวเหรอครับผม ....ไว้ผมจะแจ้งพ่อครัวให้ปรับปรุงครับผม
พาย: (ปรับปรุงตัวเองก่อนดีมั้ย.....คิดแล้วก้มหน้ากินต่อเงียบๆ ไม่อยากต่อบทสทนาอะไรทั้งนั้น จะไม่เปิดช่องให้แสดเข้ามาแจมได้เด็ดขาด)
แสด: (ไม่ยอมง่ายๆ) พูดแหวกอากาศขึ้นมาลอยๆ .....เฮ้อ ช่วงนี้อากาศแปลกๆ นะครับผม จะร้อนก็ไม่เชิง มีฝนตกด้วย...ไม่รู้เมื่อไหร่จะหนาวนะครับผม.....งงจังครับผม พี่ว่ามั้ยครับผม
พาย: อ ...อือ....เหรอ...อือ ....แปลกจริงๆ ด้วยเน๊อะ (ตรูหมายถึงเมิงอ่ะ)

------------แสดเดินไปโต๊ะอื่น-------------

พาย: (เฮ้ออออ เหนื่อยว่ะ โอกาสสุดท้ายแล้วเว๊ยยย กับข้าวหมดแระด้วย ดึกแล้วอีกตะหาก) อืมตัวเอง ตกลงว่าเรื่องไปเมืองนอกสิ้นปี พาเค้าไปเหอะนะ แล้วปีหน้าเค้าเปลี่ยนเป็นเที่ยวทั่วไทยไม่ไปไม่รู้ก็ได้อ่ะ...นะนะ...(ตรรกะที่สะสม คำพูดพร้อมเหตุผลร้อยแปด หายตามหลังคุณแสดไปเรียบร้อย) เหลือแค่มุขอ้อนเอาดื้อๆ นี่แหล่ะฟระ
ผู้ชาย: เงียบ......

------------แสดมานกลับมาแว้วววว-------------

แสด: โทษทีนะครับผม ไปโต๊ะอื่นมาครับผม
พาย: YY (ตรูอยากรู้ไหมคะ ตรูโอเคกับตรงจุดนี้ค่ะ จุดที่ไม่มีเมิงอ่ะค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ตรูอิ่มเอมกะมื้อนี้เกินบรรยายค่ะ)
แสด: เนี่ยพี่เชื่อมั้ยครับผม มีคนเค้าชมแฟนพี่ด้วยนะครับผม ชมว่าแฟนพี่หล่อมากๆ ครับผม เนี่ยผมไม่เคยเห็นเค้าชมใครเลยนะครับผม
พาย: (ตรูอ้วกได้ไหมคะ ตรูอิ่มคำว่า ครับผม ของเมิงมากเรยว่ะค่ะ....แล้วไอ้ที่พูดมานี่ ปีนเกลียวไปมั้ยวะคะ ตรูส่องหน้าแฟนตรูอยู่ทุกวัน รู้ค่ะว่าเป็นไง ไม่ต้องให้ใครมาตอกย้ำ ไม่ได้ปลื้ม....) พูดไปมือก็จิกชายเสื้อผู้ชายไว้ ไม่ให้เคลิ้มลอยไป....แสรดดดดดดดดดด
พาย: เหอะๆ .....เปลี่ยนคำชมเป็นส่วนลดค่าอาหารไปเรยดีกว่าไหมคะ ซัก 50% ไรงี้ (โทษฐานที่ตรูต้องมานั่งเป็นของเล่นให้เมิงแบบเนี้ยยย)
แสด: ฮะฮะฮะฮะ ไม่ได้หรอกครับผม ผมไม่ใช่เจ้าของร้านน่ะครับผม
พาย: (อ้าววว นี่ตรูนึกว่าเจ้าของร้านมายืนรับรองตรูอยู่เป็นชั่วโมงนะเนี่ย เล่นตรูจนจะอิ่มไปอีกสามวันเรย).....
พาย: เช็คบิลเลยค่ะ (หมายถึงเมิงกะตรูน่ะค่ะ หน้าร้านเรยค่ะ ตรูเคืองและเหวี่ยงสุดแล้วค่ะ)

------------แสดเดินไปเอาบิล-------------

ผู้ชาย: (หันมามองหน้าที่เหมือนจะร้องไห้ของเรา ลูบหัวเบาๆ แล้วพูดว่า) เอาเถอะ ไปก็ไป คงอยากไปมากจริงๆ นะเนี่ย แล้วปีหน้าไปอีกก็ได้ ไม่เป็นไรหรอก .....อืม......แล้วเด็กเสริฟ์คนนั้น เค้าคงเขิลมั้งที่ยืนเงียบๆ เลยต้องชวนคุยตลอด
พาย: (โอววววววววว.....คุณพระ.....นี่ตรูได้ไปแล้วใช่ม๊ายยยยยยย) จิงหรออ ไปได้จริงนะ...ดีใจๆๆๆ (ลืมเรื่องแสดไปเลย หายเหวี่ยงเป็นปลิดทิ้ง)

------------แสดเดินกลับมา พร้อมบิลค่าอาหาร-------------

แสด: ค่าอาหารทั้งหมด......บาท ....ครับผม.........
ผู้ชาย: ควักเงิน....พอดีเด๊ะ....ซึ่งผิดวิสัยมากๆๆ ไม่มีขาดไม่มีเกินแม้แต่บาทเดียว.......
แสด: มองตาปริบๆ ....ขอบคุณครับผม.......ไม่น่ารีบกลับเลยนะครับผม วันนี้มีเล่นสดของวง...ด้วยครับผม.....ยังไงโอกาสหน้าเชิญอีกนะครับผม
พาย: (ขืนอยู่ต่อ เมิงกะตรูได้เล่นสดหน้าร้านแน่ๆ แสดดดดดดดดดดดดดดดดด เอ้ยยยยยยยย.....ดีนะเนี่ยที่ตรูได้ไปเมืองนอก......ชริส์)


ปล. พายไม่เคยมีปูมหลังขัดแย้งกับเพศที่สาม สี่ ห้าเลยนะคะ ที่ผ่านมาก็เจอแบบน่ารักๆ มาตลอด รอบตัวคนรู้จักที่เป็นทอมก็มีแต่น่ารักน่าเอ็นดู เพิ่งเคยได้สัมผัสของแว้นตัวเป็นๆ ก็คราวนี้ค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบนะคะ .....นอนหลับสบายแล้วคืนนี้ ได้ระบาย.....55555

[SIZE="4"]ดีใจกะคุณพายด้วยนะคะ ในที่สุดก็สมหวัง:D:D

ส่วน คุณแสด.....


แสดดดดดดดดดดดดไม่เลือกที่จริงๆ:cool:

ตลกดีค่ะ แสดเป็นคนที่มี Service mind ดีมาก

.....ร้านไหนคะเนี่ย จะตามไปดู แสดดดดด......

อ่าาาา อ่านแล้วฮามากๆอ่ะค่ะ แสรดดดดดดจะทราบมะคะแว่......ฮรีแร๊งงงง

ดีใจด้วยค๊าาาาาที่สมหวัง
ไม่งั้นน้องแสด ได้โดนเรียก แสดดดดดดดดดเอ๊ยแน่ๆ 555+

คิดอีกแง่ถ้าไม่มีแสด คุณพายอาจจะไม่สมหวังก็ได้เน้อ เดี๋ยวแสดอาจจะเป็นส้มก็เป็นได้(อีสานเค้าหมายถึงเอาเนื้อไปคั้นเป็นแหนมค่ะ)

คุณพายเล่าได้อารมณ์มากเลย พอจะนึกภาพน้องแสดออกเลยนะเนี่ย 55555 :D

55555555555555 :D

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า... โถ่ แสดเอ๊ย.... :D ขอบคุณคุณพายที่ตั้งกระทู้นี้ ก็เลยมีโอกาสเขียนคำนี้เต็มๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า...

แล้วตกลงได้ไปเที่ยวไหนคะเนี่ย ถ้าไปแล้วมารีวิวให้ดูด้วยนะคะ...

ฮา ฮา ฮา.....เล่าเรื่องได้เห็นภาพเลยอะค่ะ ขำกลิ้ง ขอบคุณนะคะ :D:D:D

ตามมาอ่าน ตำนานคุณพายปะทะเด็กแว๊น ภาคสองรึเปล่าเอ่ย จำภาคแรกได้แม่น เรื่องเด็กสก๊อย เด็กแว๊นในโรงหนัง ขำมากเหลือเกิน ภาคนี้เจอต่อ คุณพายบรรยายได้ตลกอ่ะ จริงๆอยากให้น้องเด็กทอมมาอ่านเหลือเกินนะเนี่ย

นี่ถ้าคุณพายเขียนบล๊อก คนตามดูกระจายเลยนะ ฝีมือเล่าเรื่องยกให้เลย อีกคนก็คุณ จิ๊บนะจ้ะ อันนั้น เคยแอบเข้าไปอ่านเหมือนกัน ฮากระจายยย

ปล. จนทุกวันนี้ยังไม่เข้าใจนิยามของเด็กแว๊น เด็กสก๊อย เท่าไหร่อ่ะ แต่เดาๆเอาจากพฤติกรรมที่คุณพายเล่ามาล้วนๆเลย

เที่ยวให้สนุกนะคะ ปลายฝนต้นหนาว ท่าทางโรแมนติคน่าดูชม ;)

เข้ามาขำกะเชื่อเรื่องด้วยคนคะ

อ่านแร้วยิ่งขำกว่าาาาา...... แสดดดดดได้สมชื่อจริงๆอ่ะ ขำกร๊ากก.กกกก >__<

แต่ก็ดีใจกะคุณพายด้วยน๊า ได้ไปเที่ยวแย้ววววววว สมใจอยาก ( อิจฉาอ่า ) T_T

ไปเที่ยวให้สนุก สวีทกันเยอะๆ แร้วเอารูปถ่ายสวยๆ มาอวด ให้เพื่อนๆอิจฉากันเล่นๆด้วยน๊ะค๊ะ

:D:D

ฮากับชีวิตน้องพายจริงๆ

เด๋วก็รันทดในบ้าน
นี่ต้องมารันทดนอกบ้านอีก



แต่พี่ละขำได้อีก
มาลงบ่อยๆ นะจ๊ะ

ว่าแต่จะไปเที่ยวไหนเอ่ย

แสดเอ๊ยยยยยยย 5555+++

นู๋เจอแบบนี้คง มึ้น มึน เหมือนกันอ่ะคะ

ฮามากเลยค่ะ เขียนได้น่าติดตามอ่านจริงๆ ยินดีด้วยนะคะที่ได้ไปเที่ยวสมใจ

ฮามากๆคะ ขำกลิ้งเลยคะ โดยเฉพาะเรื่องน้ำแข็ง ขำกีากออกมาเลย

คุณพายเป็นคนเขียนเก่งจริงๆ วันหลังมาเล่าใหม่นะคะ จะติดตามเลย
แก้เครียดได้เลยเนี่ย

คุณพายเล่าเรื่องเก่งจังค่ะ
ฮาฮาฮา : D

ไว้จะรอติดตามเรื่องต่อไปนะค่ะ ^^
ปล.ดีใจด้วยนะค่า ได้ไปเที่ยวแล้วว !

ขอบคุณจ้าคุณโอ๋ :D (ขอบคุณที่อ่านจนจบด้วยย....ยาวเชียว...^^)
ช่วงนี้เป็นช่วงที่พายมีเรื่องเศร้าเยอะแยะ (แต่ไม่สลด) และยังคงหาเรื่องฮาได้อีกอ่ะค่ะ
จะบอกว่าเหตุการณ์จริงเนี่ย ขำไม่ออกเลยแม้แต่นิด เพราะมันเหมือนสามคนปั๋วเมียมากอ่ะค่ะ อบอุ่นเกิ๊นนนนนน....แต่พอได้ไปเที่ยวแล้ว อะไรๆ ก็ดูฮาขึ้นมาทันที.....^^



ชื่อร้านขอปิดเป็นความลับดีกว่าค่ะ เดี๋ยวจะมีคนแห่ไปดูหน้าพี่แสดเค้าซะแน่นร้านปล่าวๆ...ลึกๆ แล้วพายแอบคิดว่าพี่แสดเค้าคงเคยทำงานที่ผับมาก่อนอ่ะค่ะ แว้นแบบนี้ ....แน่ๆ เลย...^^



ดีใจค่า ที่อ่านแล้วยิ้มได้ ....ส่วนพี่แสด .....คาดว่าพี่เค้าคงมีชีวิตที่เปี่ยมสุขต่อไปกับลูกค้าท่านอื่นๆ อ่ะค่า พายเองไม่ได้ว่าเค้าแรงนะคะ แค่แว้นนนนนนนนนนนนนนนน เกิ้นนนนนนนน ^^



นั่นจิคะ ...อาจมีมวยอ่ะ ถ้าอดไปเที่ยว....55



แอบคิดงั้นเหมือนกันค่ะ ฟ้าส่งแสดมาช่วยพาย (ช่วยทางตรงกระแทกเข้ากลางใจ) จิงๆ ค่ะ...คิคิ:)



หวา....รู้งี้วาดรูปหน้าตาพี่แสดประกอบให้ด้วยดีก่า....(จะเอาฮาไปไหนเนี่ยตรู ><'')



มาแต่เลขล้วนๆ แบบนี้ เด๋วพายเก็บเอาไปซื้อหวยนะค๊า...คริคริ ดีใจนะค๊าที่อ่านแล้ว Happy Happy



คุณทินีอยากพิมพ์คำนี้มานานแล้วใช่ม๊า...พายรู้น๊า..คริคริ
.....พายไปนอร์เวย์ค่ะ หาเรื่องไปเล่นบทหมีขั้วโลกที่นั่น ยังไงจะพยายามเก็บภาพมาให้ได้มากที่ซู๊ดดนะค๊า ...:)



ขอบคุณเช่นกันค่า ที่มีรอยยิ้มกว้างได้จากทู้นี้ ....:)



วาววว....นี่เรามี Big fan กะเค้าด้วยหรอเนี่ย......^^ .....คุณมู๋น้อยจะนับเรื่องนี้เป็นอีกภาคนึงก็ได้นะคะ อันนั้นสก๊อย นี่ก็แว้น.....เกิดมาคู่กันเจงๆ....ลองอ่านความหมายของสองคำนี้ได้จาก "เว็บไร้สาระนุกรม" ค่ะ...:p:p

พายเองเคยอยากเขียนบล๊อคนะคะ แต่ก็เป็น Project ที่ยืดมานานจนย้วยแล้วย้วยอีกอ่ะค่ะ ยังไม่มีกะเค้าซักที...เสียดายภาคแรกเหมือนกัน ตอนเว็บล่มคราวก่อน เนื้อหาหายหมดเรย....

ไปคราวนี้สนอง need ล้วนๆ อ่ะค่า ส่วนความโรแมนติก สงสัยต้องไปหาเอาดาบหน้า...555



ขอบคุณค่าคุณโอ๋.....จะเที่ยวให้คุ้มกับที่ลงทุนวางแผนการชั่วร้ายเรยค่ะ.......แต่เรื่องสวีทนี่....ยกให้คู่อื่นดีก่านะคะ.....(ความจริงคือไม่มีบทนี้ระหว่างสองเรานั่นเอง...หุหุ)



อุอุ...ตอนนี้ก็ยัง still รันทด ทั้งนอกบ้านและในบ้านอย่างสม่ำเสมออ่ะคร่า....พายไปนอร์เวย์ค่า ชอบอากาศหนาวๆ...อยากสัมผัสความรู้สึกของหมีขั้วโลก.....555555....



จัดไปเต็มๆ คำนี้นี่พิมพ์ได้เฉพาะทู้นี้เท่านั้นเรยนะคะเนี่ย กร๊ากๆๆๆ



ขอบคุณง๊าบบบบบบบบ ^^



คนเล่าเรื่องเอง พอพ้นจุดเครียดสุดก็เลยพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส สร้างสรรค์รอยยิ้มสู่สังคมอ่ะคร่า...งุ้งงิ้งๆ :)



ขอบคุณนะค๊า แต่เอริ่ม....เรื่องต่อไป...ไม่เอาแสดแร๊ววววว แสดไปชิ่ว ...กัวๆๆๆ ^^ :):)

ฮามากกกกก พายเล่าเรื่องเก่งจริงๆ เขียนหนังสือขายได้เลยจ้ะ

ฮาแสดดดดดดดดดดดด

แปลว่า extremely funny และ แสด is so funny ค่ะ :D:D

คุณพาย เล่าชวน จินตการไปด้วยเลย อิอิ

[SIZE="4"]แสดดดดด
สุดยอดจิงๆค่ะ 555

ฮาหยั่งแรงค่า

ขำ(พี่)แสด แล้วก็ ฮาแสดดดดด ด้วยค่ะ 555

ฮาค่อดดดดดดดดดเลยคุณพาย
และยินดีด้วยกับเป้าหมายที่บรรลุ
เที่ยวหนุกๆ นะค้าบ

ปล.ระวังน้องแสดจะเกาะเครื่องบิน ตามไป "ครับผม" นะค้าบบบ:D

คุณพายเล่าได้เห็นภาพเลยค่ะ:D เหมือนไปนั่งอยู่โต๊ะข้าง ๆ ด้วยเลยอ่ะ แสดงว่ามีความอดทนสูงนะเนี่ยะ เป็นเรา แสดดดดเอ๊ย ได้แสร๊ดดดดสมใจแน่

ฮามากๆๆค่ะ