ส่วนตัวไม่เคยได้ยินชื่อโรคนี้มาก่อน ไม่ทราบอาการว่าเป็นอย่างไร แต่วันนี้ได้รับ fwd mail (อีกแล้ว) จากเพื่อนสนิท ส่งมา ตอนแรกว่าจะไม่อ่านเพราะขี้เกียจ แต่ก็รู้สึกผิดถ้าจะปิดหน้าจอไปเฉย ๆ (เป็นกันมั้ยคะ พวกเมล์ขอความช่วยเหลือ แล้วมันเยอะมากจนไม่ไหวจะเวิร์ด แต่ก็รู้สึกผิดถ้าจะปิดหน้าจอ?)
พอเริ่มอ่านหัวข้อเริ่มน่าสนใจ จนกระทั่งอ่านไปพร้อมกับเห็นหน้าใส ๆ ของน้องออมทรัพย์ เด็กที่เกิดมาไม่เคยได้กลับบ้าน อยู่แต่รพ. ตลอด เราอ่านแล้วร้องไห้เลย กลั้นไม่อยู่จริง ๆ (ไม่ได้สตอนะคะ พอดีเรามีลูกสาววัยใกล้ ๆ น้องออมเลย เห็นหน้าน้องเค้าก็นึกถึงลูก) ยิ่งอ่านเรื่องราวของน้องยิ่งทำให้เรารู้สึกว่า เราไม่ควรนิ่ง อยากให้น้องกลับไปอยู่บ้านกับครอบครัว ได้มีความสุขแบบที่เด็กวัยนี้ควรจะเป็น ไปเล่นกับพี่ชาย เห้อ สะเทือนใจมากค่ะ
ยัีงไงไปดูกันนะคะ เนื้อหามาจากนิตยสารแมรี่ แคลร์ ฉบับเดือน พ.ค. นี้เองค่ะ