คือมีเรื่องกลุ้มๆ อึดอัดใจ อยากไปที่ๆเราสบายใจ ทำให้เราโล่งๆนะคะ จะไปค้างบ้านเพื่อนๆ ก้อเกรงใจครอบครัวเค้านะคะ
มาคิดๆดูที่ๆเราสบายใจที่สุดคือบ้านเราเอง แต่จะกลับบ้านตัวเอง ก้อกลัวพ่อแม่จะแปลกใจ มันแค่เป็นความรู้สึกอึดอัดในตอนนี้เท่านั้น เลยอยากไปไหนซักแห่ง ซักคืน สองคืนนะคะ แต่ก้อเป็นผู้หญิงคนเดียว มีที่ไหนที่เพื่อนๆ แนะนำไม๊คะ คือก้อกลัวๆ ไม่ปลอดภัยเหมือนกัน รบกวนช่วยแนะนำนิดนะคะ

ขอบคุณค้า

[SIZE="3"]ส่วนตัวเราชอบไปพัทยาค่ะ(ที่สุดฮิต)ใกล้ดี ถ้ามีเวลาน้อยแค่วันสองวันนะคะ ไม่เสียเวลาเดินทางนาน
ระหว่างทางขับรถไปก็ลองแวะทำบุญที่อำเภอพนัสนิคมดูค่ะวัดเยอะมากๆๆ เผื่อจะไดสบายใจขึ้นด้วยค่ะ
บ่ายๆเย็นๆ(แต่อย่าดึกนะคะ)ก็ไปนั่งเล่นริมชายหาดคนเดียวนี่ก็ได้ความรู้สึกไปอีกแบบค่ะต้องลองดู
ส่วนที่พักก็เลือกที่แบบเป็นโรงแรมใหญ่หน่อยก็ดีค่ะ เราว่าปลอดภัยกว่าเพราะไปผู้หญิงคนเดียวอย่างน้อยก็จะมีคนดูแลในแต่ละโซน/ชั้น อีกอย่างเผื่อเบื่อๆก็ไปโดดน้ำเล่นที่สระของโรงแรม หรือไปเข้าสปาก็เพลินไปอีกแบบค่ะ
หรืออยากไปเดินเล่นห้างคนเดียวแบบไม่ต้องมีคนมาทักก็ไปเดินเล่นcentralที่เปิดใหม่ก็สวยดีค่ะ
อาหารก็หาทานง่ายดี

ยังไงถ้าไม่รู้จะไปที่ไหนก็ลองไปแบบเราดูนะคะ เราชอบขับรถเล่นไปพัทยาคนเดียวบ่อยๆค่ะเวลามีเรื่องเซ็งๆก็พอแก้เครียดได้ค่ะ แต่ยังไงๆก็ต้องระวังตัวนะคะถ้าไปคนเดียว

[SIZE="4"]ขอให้หายกลุ้มไวไวนะคะ สู้ๆ^^

คิดอยู่เหมือนกันคะ ไม่ไกล ขับรถไปเรื่อยๆ ขอบคุณนะค้า

เราเคยห้าวไปเดินทางคนเดียวมาสามเดือนประมาณแบคแพ๊ก ในสามเดือนเราเริ่มที่บินไปLA จากสนามบินขึ้นไปเขา BIG Bear (ที่มีลานสกีติดอันดับโลก) พักอยู่ใกล้ๆ lake arrowhead
ประมาณสามสี่วัน ละลงมาอยู่ REDLAND ประมาณ1อาทิตย์ และ นั่งเกรฮาวไป ที่ซาคราแมนโต
(เมืองหลวงCA) นั่งรถประมาณ 12ชั่วโมง ต่อรถประมาณ5ครั้ง คนส่วนใหญ่ที่เจอเป็นคนแม็กซิกันพูดอังกฤษไม่ค่อยได้T^T เจอคนบ้ามาขอตังด้วยถึงซาคราแมนโต อยู่ที่นั่น ประมาณสองเดือนระหว่างนั้นก็ไปเที่ยวซานฟรานด้วย ไปดูสะพานแดง (โกลเด้นเกจ)และซื้อของบ้างอะไรบ้าง ชีวิตส่วนใหญ่ในคาสิโน (ไปดูเขาเล่น) มักเสียทรัพย์ให้สล๊อตแมชชีน และตอนใกล้ๆกลับ บินไปเที่ยวอลาสก้า อยู่4วันสามคืน แอบเข้าไปฐานทัพสหรัฐ (เค้าไม่อณุญาติคนต่างชาติที่ถือพาสปอร์ตเข้า ต้องมี ID คงเพื่อความมั่นคง) ไปดูรอบๆ เห็นแต่ฮอ (แบล๊กฮอว์ก)กะรถขนทหาร บางส่วนก็เข้าถึงไม่ได้ ไปดูภูเข้าน้ำแข็ง ซื้อของบ้าง เพราะที่นั่นปลอดภาษี และบินกลับ ซาคราแมนโต พัก 1วัน จัดของ บินกลับไปLA
รอที่สนามบินLA 1 คืน บินไปต่อเครื่องที่ไต้หวัน stop over 1วัน ไปทัวร์บริการพิเศษของสนามบินไต้หวันสำหรับผู้ต่อเครื่อง ครึ่งวันเช้า(ฟรี)เค้าพานั่งรถบัสเล็กไปคล้ายๆกับย่านร้านขายขนมและของที่ระลึก แล้วก็ไป วัดโบราณๆ ที่ส่วนใหญ่เป็นงานแกะสลักไม้และหิน สวยงามมากเราจำชื่อสถานที่ไม่ได้ แอบฟังไม่ทัน แต่เค้าบอกว่าเสาแต่ละต้นของวัดใช้เวลาแกะเป็นพันวันสวยมากจริงๆ เสร็จแล้วเค้าก็พาไปร้านขายพวกเครื่องเคลือบ เซรามิก ถ้วยชาม สวยดีแต่ไม่ได้ซื้ออะไรไปทานอย่างเดียว^___^ เสร็จแล้วเค้าพากลับสนามบิน ที่สนามบินมีสัญญานไวเลตฟรี เลยหาว่าจะทำไรกีและออนเอ็มถามเพือนเพื่อนให้นั่งรถบัสไปไทเป เราก็ไป (ใจง่าย)ซื้อตั๋วรถบัสจากในสนามบินไปสถานีMRT ไปถึงก็ซื้อตั๋ว MRT ราคา ประมาณ 200บาท ไป อณุสรณ์สถาน เจียงไคเชก (ไม่รู้เขียนถูกป่าว) ไปดูๆ
แล้วก็ไปกินบะหมี่ เต้าหู้เหม็นทอด และชานมไข่มุก (ไม่กินไม่ได้แย้ว) ยังอิ่มๆจากตอนเช้าอยู่
ทานเสร็จไปขึ้น MRT ไป 101 บิลดิ้ง ไปดูของ ราคาไม่ต่างกับบ้านเรานัก แอบแพงกว่าก็มี
ก็เดินดูรอบๆ สมควรแก่เวลาจึงรีบนังMRT กลับไปท่ารถบัสเพื่อกลับสนามบิน (รถหมดประมาณสองทุ่มมั้งถ้าจำไม่ผิด) แล้วก็นั่งรอที่สนามบิน เล่นเนตคุยกะเพือน รอขึ้นเครื่อง ตอนเช้า เช้ามาก็ขึ้นเครื่อง กลับไทย ........กลับบ้านเรารักรออยู่ นอนอืดอยู่บ้านเตรียมตัวสำหรับเทอมต่อไป:D

ทริปนี้ไม่ได้วางแผนเกิดจากความไม่คาดฝันส่วนใหญ่ ที่วางแผนไว้ตั้งใจแค่จะไปLA ทีพัก หาจาก internet สิ่งที่นำติดตัวไป คือ เอกสารจำเป็น ทั้งหมด labtop 1 เครื่อง (ช่วยได้เยอะมาก) บัตรเครดิต กระเป๋าลาก2ใบ มีอาหาร และเสื้อผ้า ของใช้ทั่วไป ขอวีซ่าไต้หวันไว้ก่อนเพราะเผื่อว่าจะได้แวะ และก็ได้แวะจริงๆ^^ ทั้งหมดที่ทำก็คิดว่าปกติไม่ควรจะทำแบบนี้มันอันตราย แหะๆ แต่เป็นประสพการณ์ที่สนุกทีเดียว

_____ง่ะแอบนอกเรื่องไปไกลเลย เอาเป็นว่าคิดว่าไปเที่ยวกับนุ้ยละกันนะคะ มาคุยเป็นเพื่อนแก้เบื่อ แหะๆ ทุกคนย่อมมีความทุกข์เป็นของตัวเองขึ้นอยู่กับว่าจะจัดการกับความทุกข์นั้นยังไง ยังไงนุ้ยเป็นกำลังใจให้คุณเจ้าของกระทู้ผ่านเวลาที่แย่ๆไปได้ไวๆนะคะ ขอให้เวลาดีๆ เข้ามาไวๆนะคะ^__^ ถ้าเป็นเวลาสั้นๆ สำหรับนุ้ยถ้าเบื่อๆ ต้องการอยู่คนเดียวจะไปนั่งที่ห้าง สักที่ นั่งคนเดียว ดูคนผ่านไปมา
พิจารณาชีวิตที่แตกต่าง และปลง 55+ คิดว่า สิ่งที่เราเผชิญมันช่างแย่อะไรอย่างนี้ แต่ก็เหอะ มันคงไม่แย่ที่สุดหรอก เราต้องสู้กันต่อไปค่ะ สู้ๆ ;)

เราก็เคยเป็นค่ะ ถ้าเครียดน้อยหน่อย จะไปตามตึกสูงๆ ชมวิว ลมแรงๆ ดริ๊งก์เล็กน้อย อารมณ์จะดีขึ้นค่ะ
ถ้าเครียดมาก เคยขับไปบางแสน ไกลสุดแค่นั้น นั่งชิวๆ
จิงๆไปคนเดียวอาจจะยิ่งเครียดนะคะ ชวนเพื่อนไปด้วย อาจจะดีกว่า

[SIZE="5"]อยากไปคนเดียวเหมือนกันแต่จนปัญญา มารอความคิดเห็นคะ

เคยแค่ไปหัวหินก่อนคนอื่น 1 วัน มันก็เซ็งๆนะ เออ

[SIZE="4"]ไป Singapore ไหมคะ น่าจะสนุกและปลอดภัย
ไปที่ที่ไกลๆๆ เจออะไรใหม่ๆๆ น่าจะทำให้มีความสุขขึ้นคะ :D

:Dเวลาเครียด ส่วนตัวแล้จะไปทะเล รู้สึกว่าเวลาดู คลื่นทะเล แล้ว ใจมันว่างดี แต่ถ้ายังไม่หายเครียดจริงๆ แนนจะเข้าโบสถ์ (นับถือคริสต์คะ) ไปเวลาที่โบสถ์เลิกช่วงเย็นๆอยู่คนเดียว นั่ง ภาวนา ขอพร อาจจะช่วยให้ใจเรารู้สึกดีขึ้นแค่ช่วงเวลานึงเท่านั้น :D สิ่งสำคัญที่สุด อยู่ที่ใจเราคะ สู้ๆๆนะคะ

เคยเป็นค่ะ .. ประมาณว่าอยากอยู่คนเดียว เพื่อคิดทบทวนและสงบสติอารมณ์
เลยแว๊บไปนอนที่พัทยา 1คืน แต่เสียที่ต้องอยู่แต่ในโรงแรม

อีกรอบเมื่อพ.ค.ที่ผ่านมา

ก็เปลี่ยนไปเป็นที่ประจวบค่ะ เลยหัวหินไปอีกนิด แต่แนะนำให้ขับไปตอนกลางวันจะดีกว่านะคะ เพราะถ้าขับช่วงเย็นหรือกลางคืนจะค่อนข้างมืด+เปลี่ยวค่ะ
แถวหัวหินและประจวบมีโรงแรมเยอะลองหาข้อมูลดีๆก่อนนะคะ
ก่อนไป เราหาข้อมูลเรื่องที่พักก่อนโดยเลือกแบบเป็นรีสอร์ตส่วนตัว ห้องพักไม่เยอะมาก และมีหาดส่วนตัว

ยังไงเป็นกำลังใจให้อย่าเครียดนะค๊ะ .. เอารูปจากการ Run away ครั้งที่แล้วมาให้ดูคลายเครียดค่ะ

มาแม่กลองไม๊คะ:D
ใกล้ๆบ้านมีรีสอร์ทเล็กๆ2-3ที่อ่ะ
ว่างๆจะได้หนีสามีไปคุยด้วย:D:D:D
ไม่รู้ว่าจะทำให้ยิ่งเครียดไปกว่าเดิมรึเปล่านะ:p
ทำใจให้สบายนะคะ เข้าใจค่ะ คนกทม.ชีวิตสับสนวุ่นวาย
เพราะคนส่วนใหญ่มักจะเอาความสุขไปฝากไว้กับคนอื่น
เวลาที่เค๊าไม่เป็นแบบที่เราต้องการ เราก็เลยทุกข์:(

พี่ดิวใจดีจัง^^

เคยเป็น ขับออกจากมหาลัยตอนนั้นประมาณสี่ทุ่ม ไปพัทยา
เปิดหน้าต่างลมโกรก เปิดเพลง oasis ดังๆ แหกปากร้องลั่น
วิ่งเส้น by pass ไฟถนนไม่มี รถสวนไม่มา

ไป check-in โรงแรมตอนห้าทุ่มกว่า เลือกชั้นสูงๆ วิวทะเล
นั่งริมระเบียง กอดตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ที่เอานั่งข้างๆ ไปเป็นเพื่อนด้วย
โกรกลมทะเล รอพระอาทิตย์ขึ้นจากขอบฟ้า

... เพื่อที่จะรู้ว่า พระอาทิตย์มันขึ้นข้างหลัง โง่เจรง T^T


เจ็ดโมงครึ่ง check-out รีบบึ่งกลับบ้าน
แต่งตัว ไปงานแต่งงานลูกสาวเพื่อนคุณแม่ตอนสิบโมง

กลับมาหลับเป็นตาย จำไม่ได้ว่าปัญหาคลี่คลายมั้ย
แต่จนบัดนี้ยังดีใจ ที่ได้ทำ มันเป็นช่วงหนึ่งของอารมณ์จริงๆ



หมายเหตุ
เป็นเรื่องที่เกิดเกินสิบปีแล้ว ตอนนั้นการขับรถถนนเปลี่ยวๆ ยังไม่น่ากลัวเท่านี้
ถ้าเป็นปัจจุบันคงไม่กล้าเปิดหน้าต่าง แล้วคงวิ่งเส้นที่มีรถเยอะๆ เช่น motor way อ่ะค่ะ ^^"

[SIZE="5"]ท่องไซเบอร์ค่ะ อยู่ใน SBN ซักสามวันเต็ม อ่านมันทูกกระทู้ให้หายบ้าไปเลย ปลอยภัยกับตัวเอง แต่ไม่ปลอยภัยเป๋าตังค์จ๋า:p

โดยส่วนตัว ช็อบปิ้งให้หายบ้า ซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆ นอนโรงแรงดีๆในกรุงเทพนี่แหละค่ะ บางครั้งเวลาเครียด ยิ่งอยู่กับตัวเองยิ่งฟุ้งซ่าน แต่ถ้าเราถอยออกมา ปัญหามันจะเล็กลง แล้วเราจะมองมันชัดขึ้นค่ะ;)

[SIZE="5"]ไปพัทยาไปพักที่ Royal Cliff Garden Resort นะคะ
http://www.royalcliffgardensuites.com/

ได้ทั้งวิว ขุนเขาและวิวหาดส่วนตัวเลยค่ะ

ราคาสูงกว่าที่พักอื่นๆหน่อย แต่จะประทับใจมากค่ะ

จำกันได้มั้ยคะ ที่เคยคุยกันเรื่องนากาหนะ พี่คิดว่าน่าจะกลับบ้านเราที่มีพ่อกับแม่ดีที่สุดคะ มีอะไรท่านจะได้ให้คำปรึกษาได้ หรือหากไม่อยากให้ท่านรับรู้ก็แค่ได้ไปพักกับท่านซักคืน ทั้งตัวเรา และพ่อแม่ก็รู้สึกดีแล้วนะคะ อย่าไปที่อื่นในขณะที่เราอารมณ์ไม่เป็นปกติอย่างนี้เลยนะคะ อันตรายคะ ไม่ว่าจะอุบัติเหตุ หรือผู้ร้าย หากมีอะไรพอช่วยรับฟังปัญหา จะได้ช่วบคิดวิธีแก้ เป็นห่วงจริงๆนะคะ

กลับไปพักกายพักใจที่บ้านคุณพ่อ คุณแม่ ก็ดีนะคุณ nunie แกล้งซื้อาหารไปฝาก ทำเป็นไปนอนเล่น นอนคุย เดี๋ยวก็ลืมเรื่องเครียด ๆ เองแหละ ความอบอุ่นจากท่านอาจทำให้เราสบายใจขึ้นน่ะ โอ๊ดเคยเบื่อเหมือนกัน กลับไปบ้านแม่ที่ตจว ดีมากเลยอยู่ไปวัน ๆ เงินก็แทบไม่ได้ใช้เยอะ คน ตจว กินกันง่าย ๆ เดี๋ยวก็มีโน่นนี่มาให้กินแล้ว ไม่ต้องคิด ต้องเครียดซักพัก แล้วค่อยกลับมาสู้ต่อ


สู้ ๆ นะค่ะ ไม่ต้องเครียดค่ะ

ขอบคุณทุกๆท่านที่มาให้กำลังใจและแนะนำนะคะ มันเป็นความรู้สึกที่ดี ที่มีคนที่แม้เราจะไม่เคยเจอกัน แต่ก้อมาเป็นกำลังใจให้นะคะ สรุปว่าก้อกลับไปนอนบ้านตัวเองคะ ออกไปทานข้าวกับเพื่อนและก้อไม่รู้จะไปไหนดี เพราะรู้สึกเหนื่อยมากๆ แถมรถติดมากด้วยคะ

สุดท้ายเลยตัดสินใจไปบ้านตัวเอง (จริงๆตอนแรกไม่อยากไป เพราะไม่อยากให้ท่านเครียดนะคะ) คุณแม่ก้อแปลกใจตอนโทรไป ถามว่าจะมาตอนนี้หรอ (คือว่าค่อนข้างดึกแล้วนะคะ) นี่ถือเป็นครั้งแรกตั้งแต่แต่งงานที่ทำแบบนี้ แต่ตัดสินใจไม่ผิดเลยคะ คุณแม่ไม่ถามอะไรให้เราอึดอัดใจ เพราะเราไม่อยากพูดอะไร อยากคุยเรื่องอื่นๆ ก้อนอนเล่นในบ้านที่เราคุ้นเคย เตียงเดิมๆ หมอนเดิมๆ ก้อมีความสุขคะ :D ตอนนี้รู้สึกสบายใจขึ้นมากเลยคะ

ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งจากใจจริงเลยนะคะ

พอดียังไม่ได้ลองขับไปพัทยาแบบคุณ cocoa แต่ลองร้องเพลงในรถดังๆ ก้อหายเครียดดีเหมือนกันนะคะ ขอบคุณที่แนะนำค้า


55555 ทุกวันนี้เห็นอะไรใน SBN ก้ออยากจะได้ไปหมด ห้ามใจไม่ค่อยจะไหว ถ้าทำแบบคุณหมอเคท ต้องเครียดเรื่องเงินแทนคะ ว่าจะไปทำสวยกับคุณหมอดีกว่า (รบกวน PM มาบอกได้ไม๊ค้าว่าอยู่คลีนิคไหนนะคะ) :D



wow wow จะลองหาโอกาสไปนะคะ



จำได้ค้า นุ่นก้อคิดแบบที่พี่ว่า คิดไม่ผิดเลยจริงๆค้า ครอบครัวเราคือที่หนึ่งเสมอ




ไปมา 1 คืน อยากจะนอนกลิ้งกับแม่อีกซักหลายๆคืนเลยคะ แต่ว่าเดี๋ยวเรื่องมันจะยิ่งใหญ่ขึ้นไปอีก เลยตัดสินใจนอนแค่คืนเดียวคะ

เข้ามาอ่านตั้งแต่แรก แต่ไม่ได้มีโอกาสโพสตอบ เห็นว่าตอนนี้คุณนุ่นสบายใจขึ้นแล้ว ก็ดีใจด้วยค่ะ ยังไงครอบครัวก็เป็นสิ่งที่ทำให้สบายใจได้อย่างจริงใจค่ะ

เข้าใจความรู้สึกที่ว่าอยากอยู่คนเดียวนะคะ แต่มันก็เป็นแค่อารมณ์ ที่ผ่านมาแล้วก็จะผ่านไป ซึ่งเมื่อมันผ่านไปแล้ว เราก็จะคิดได้ว่า จริงๆ แล้วไม่ต้องไปไหนก็ได้ เพราะเรื่องเครียดๆ มันอยู่ที่ใจค่ะ แค่ทำใจได้ ก็โอเค... Meesook ไปเที่ยวคนเดียวโดยหวังว่าจะแก้เครียดได้ ทำอยู่สองสามครั้ง ไปหัวหิน ไปพัทยา ไป Hong Kong แต่ความเครียด และปัญหาก็ยังอยู่ แค่มีอะไรดึงความสนใจไปได้แป๊บเดียวเองค่ะ (แถมตอนไป Hong Kong กลับมาแล้วเครียดมากกว่าเดิมอีก เพราะรูดบัตรชอปปิ้งซะบ้าไปเลย ค่าโรงแรมก็แพงเพราะไม่ได้จอง แต่ walk-in)

แต่ถ้ามีเรื่องที่ต้องคิดจริงๆ Meesook ก็ชอบอยู่คนเดียวค่ะ เพราะว่าอยากให้เป็นความคิดของเราจริงๆ ที่ไม่ได้มีอิทธิพลจากความหวังดีรอบๆ ตัว

แต่ยังไงเมื่อคิดได้แล้ว ก็จะกลับไปคุยกับพ่อแม่ ไม่ว่าจะคุยเพื่อปรึกษา หรือไม่ว่าจะตัดสินใจด้วยตัวเองไปแล้วก็ตาม เพราะท่านจะมีมุมมองที่ต่างออกไป แต่ก็น่าจะเป็นมุมมองที่หวังดีต่อเราค่ะ

ยังไงขอให้คุณนุ่นหายเครียดเร็วๆ นะคะ

จริงตามที่คุณทินีว่าเลยคะ อยู่ที่ใจเรา แต่ช่วงนี้ไม่ว่าเค้าทำอะไรก้อรู้สึกไม่สบอารมณ์เราไปซะทุกอย่าง...เฮ้อ แต่ก้อพยามบอกตัวเองว่าอย่าไปคาดหวังมาก เราเองนี่แหละที่ทุกข์ที่สุด เมื่อคืนเลยนั่งเย็บผ้าปิดปากของที่มูลนิธิสายธารแห่งความหวังส่งมาให้จนเสร็จหมดเลยคะ ช่วยทำให้เพลินดีแถมมีความสุขด้วยคะ ขอบคุณคุณทินีมากๆนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ :D

ใจเย็นๆ นะคะ ความหงุดหงิดก็เป็นอารมณ์ ผ่านมาแล้วก็จะผ่านไปอยู่ดีค่ะ เรื่องที่คุณนุ่นพูดถึงความคาดหวังนี่เห็นด้วยมากๆ ค่ะ ความผิดหวังเกิดขึ้นได้ ก็เพราะเราไปตั้งความหวังเอาไว้ hope ทำให้ชีวิตดำเนินต่อไป แต่ expectation ทำให้ชีวิตเราสะดุดอยู่เรื่อยๆ ค่ะ

คุณนุ่นน่ารัก ใจดีมากๆ เลยค่ะ Meesook ไม่มีโอกาสช่วยทางมูลนิธิเย็บผ้าปิดปากเลย เพราะช่วงนี้ยุ่งมากๆ แถมงานฝีมือนี่ ทำไม่ค่อยเป็นด้วยอะค่ะ แหะ แหะ... อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ :)

อ่านแล้วขำอ่ะ พี่โก้....โทษนะ แต่ขำจริง ๆ อ่ะ

จะบอกว่า เคยเป็น นั่งจนเช้า.....รอพระอาทิตย์ขึ้น ปรากฏว่ามันขึ้นอีกทาง
รู้สึกงี้เหมือนกัน โง่เจรง ตรู.....-_-"

จะทำอะไรก็ได้ แต่ต้องมีสติก่อนนะ อย่าลืมนึกถึงความปลอดภัยด้วยค่ะ

เอาใจช่วย และดีใจด้วยที่สิ่งที่พบอยู่ไปได้เร็ว ๆ ค่ะ