คือตอนนี้เราเรียนเรียนปริญญาโทอยู่ที่เมืองนอกค่ะ อีกประมาณสามเดือนแพลนว่าจะกลับไปทำรายงานตอนจบที่เมืองไทย สมัยเราอยู่เมืองไทย ติดแฟนมากค่ะ แล้วก็ติดครอบครัว ติดสุนัขที่บ้านมาก ติดเพื่อน ทำให้ชีวิตการมาเรียนต่อของเราที่นี่ไม่ค่อยจะมีความสุขสักเท่าไร สี่เดือนแรกเราร้องไห้จะกลับบ้านทุกวันเลย แฟนเราก็ดูเห็นอกเห็นใจ บอกเราว่า ไม่เป็นไรนะ ให้เราอดทน เพราะเรากลับเมืองไทยไปช่วงปีใหม่ด้วย ประมาณสามอาทิตย์ แต่เรากลับไปแล้วรู้สึกไม่เหมือนเดิมเลยค่ะ อ่อ ลืมบอกไปว่า เรากับแฟนคบกันมาแปดปีแล้วนะค่ะ คือเรารู้สึกว่าแฟนเราเปลี่ยนไป แต่ไม่ได้ซีเรียสมากนะค่ะ คิดว่าคนเราห่างกันก็น่าจะต้องมีเปลี่ยนแปลงบ้าง ที่ไม่เหมือนเดิมคือ ปกติแฟนเราก็ติดเราเหมือนกันค่ะ แบบไปไหนด้วยกัน เจอกันเกือบทุกวัน แล้วเวลาไปไหนเค้าก็ชอบฝากมือถือไว้ในกระเป๋าเรา ส่วนใหญ่เราเป็นคนไม่ขี้หึงไม่ขี้ระแวง คือไม่เคยดูโทรศัท์เค้าแนวสืบสวนสอบสวนเลย แต่หลังจากกลับมา มีอยู่วันนึง เราไปฟาแฟนที่บ้าน เค้าบอกว่า รอเค้าแปบนึงนะ ขอไปอาบน้ำก่อน เราก็ไม่ได้เจอนาน แล้วเราใช้มือถือรุ่นเดียวกัน ก็ถามด้วยความรู้สึกเฉยๆอ่ะค่ะ แบบ ขอดูหน่อยดิ มีเกมไรบ้าง ไปเมืองนอก ไม่ได้ทำไรกับมือถือเลย ขอดูหน่อย จากที่เค้ากำลังจะเดินไปอาบน้ำ เค้ามาเฝ้าเรากดโทรศัพท์เค้าเลยค่ะ เราเลยเริ่มเอะใจ

แต่ก็ไม่ได้มีอะไรนะค่ะ หมายถึงสุดท้ายเราก็ไม่รู้หรอกว่า มีอะไร เพราะแฟนเรานั่งเฝ้าเราดูโทรศัพท์เค้าค่ะ อันนี้เป็นครั้งแรกที่เราสงสัย อีกครั้งนึง เราไปหาเค้าที่บ้านเช่นกัน เค้าทำท่าผิดปกติค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร เดินไปเดินมาดูไม่สบายใจ ยังไงเราอธิบายไม่ถูก อยู่ๆก็บอกเราว่า เนี่ย เมื่อวานเพื่อนเอาโทรศัพท์ไปแกล้ง บีบีไปหาคนที่แอบชอบเค้าอยู่ เราก็ตกใจนะค่ะ แต่ก็เฉยๆ ไม่ได้พูดอะไรค่ะ เพราะปกติเรื่องมีคนอื่นเราไม่ค่อยคิดมาก (หมายถึง ถ้าเรื่องมีคนอื่น คนอื่นไม่ผิดค่ะ คนที่เราคบต่างหากที่ผิด ถ้ามีจริงๆ เราไม่เสียใจค่ะ เราไม่แย่งผู้ชายแบบนี้มาเป็นแฟนด้วย) แต่ในใจเราก็แอบไม่สบายใจ กลัวว่าเรามาอยู่นี่ แล้วเค้าจะเหงา

ช่วงเวลาที่อยู่เมืองไทย เราไม่ค่อยมีความสุขค่ะ เพราะแฟนเราทำงานหนัก และก็ไม่มีเวลาให้ ซึ่งเราก็เห็นอกเห็นใจและเข้าใจ เค้าบอกว่า เค้าไม่สามารถมาเยี่ยมเราได้ที่เมืองนอก ทั้งๆที่สัญญาไว้แล้ว แถมสัญญาว่าจะมาหาหลายรอบด้วย เรายังเข้าใจเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ตอนเรากลับมาเรียนต่อ เรายังคิดถึงเค้า ไม่อยากมาเรียนต่อ อยากอยู่เมืองไทย แต่เค้าดูไม่แคร์เรามากกว่าเดิมค่ะ แบบว่าทะเลาะกัน เค้าไม่โทรมาง้อเราเป็นอาทิตย์ เราเหงามาก ร้องไห้ทุกวัน จนเราเริ่มเคยชินกับการอยู่คนเดียว หลังๆ เค้าไม่โทรมา เราก็คิดถึงก็เสียใจ แต่พยายามไม่นึกถึงแทนอ่ะค่ะ แบบว่าพอคิดถึงปุ๊บ หาอะไรทำทันที ก็รู้สึกดีขึ้น

จนกระทั่งเราบังเอิญได้โอกาสไปฝึกงานหลังเรียนจบ ซึ่งเป็นงานที่เราฝันมาทั้งชีวิต เป็นสิ่งที่เราไม่คาดคิดเลยค่ะ เราดีใจกับมันมากๆ การฝึกงานจะเริ่มต้นหลังเดือนเก้าซึ่งเป็นเดือนที่เราต้องส่งรายการ ระยะเวลาทั้งหมดสามเดือน (คือเราบินกลับไปทำรายงานสามเดือนที่เมืองไทย เพราะอยากเจอแฟนเรา แล้วหลังจากนั้นก็บินกลับมาส่งรายงาน แล้วก็ฝึกงานต่ออีกสามเดือน) เราบอกแฟนเรา แฟนเราไม่ดีใจเลยค่ะ บอกเราว่า ถ้าทีหลังเรามาร้องไห้อยากกลับบ้าน คิดถึงบ้านอีก เค้าจะไม่สนใจแล้วนะ เค้าไม่รู้ว่าจะทำไปทำไม ในเมื่อตัวเราเองที่เลือกที่จะอยู่ต่อที่นี่เอง เราก็ตกใจและเสียใจค่ะ เราไม่มั่นใจว่า เค้าพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง เราถามว่า เค้าอยากให้เรากลับไปอยู่ที่เมืองไทยกับเค้าใช่ไหม๊ เค้าบอกว่า ถ้าเค้าทำยังงั้นก็ทำเป็นเด็กๆสิ เราก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่ว่า เค้าจะพูดแบบนี้ทำไม จนตอนหลังเราร้องไห้(แบบงงๆ) เค้าก็บอกว่า ไม่ต้องมาร้องไห้ ตอนนี้เค้าไม่รู้สึกอะไรแล้ว เรานี่ งง เข้าไปอีกค่ะ คือเราได้รับงานสำคัญในชีวิตเค้าไม่ดีใจกับเราหรอค่ะ ที่เราตัดสินใจฝึก ไม่ใช่เพราะไม่รัก ไม่คิดถึงเค้า อดทนอีกนิดนึงเพื่อตัวเราเอง

แฟนของเราคนนี้ ปกตินิสัยดีน่ารักมากค่ะ เราก็รักเค้ามาก ถึงแม้ว่าจะทะเลาะกันบ่อยๆ แต่เค้าคอยเป็นกำลังใจแล้วก็ผลักดันเราในด้านต่างๆเต็มที่ค่ะ แต่ตอนนี้สถานการณ์แย่มาก เราไม่อยากเลิกกับเค้านะค่ะ แต่เค้าพูดเหมือนจะเลิกกับเราเลย หรือเค้ามีคนอื่นค่ะ เราบอกตรงๆ ว่าแบบนี้ไปไม่เป็นเลย เราควรทำยังไงดีค่ะ
ป.ล.ขอโทษที่ยาวค่ะ และขอบคุณที่รับฟัง จะดีใจมากสำหรับข้อแนะนำค่ะ จขกท อายุ ยี่สิบสามเองค่ะ :(

[SIZE="3"]อ่านแล้วก็เศร้าใจนะคะน้อง panida22 พี่หนึ่งขอเรียกน้องน้า ระยะเวลาที่ห่างจากแฟนน่าจะสัก 2 ปีใช่ไหมค่ะ พี่หนึ่งไม่เคยเลิกกับแฟนตอนอยู่เมืองนอก แต่เลิกตอนอยู่เมืองไทยค่ะ จากที่น้องเล่า ดูเหมือนฝ่ายชายจะเปลี่ยนไปจริงๆ ปรกติถ้าเขายังรักเราเหมือนเดิม แล้วคนเป็นแฟนกันไม่ได้เจอกันนานๆ คือจะดีใจมากๆ ที่ได้เจอ ยอมลางานสักช่วงหนึ่งเพี่ออยู่ด้วยกัน เพราะน้องเองไม่ได้มาบ่อยๆ ถ้าพี่หนึ่งเป็นเขาพี่คงทำอย่างนั้นค่ะ เพราะว่ากว่าจะได้เจอกันอีกตั้งนาน

แต่นี่ดูเหมือนเขาเฉยเมยมาก น้องไปอยู่เมืองนอกตั้งนานกลับมาที เขาก็ไม่มีเวลาให้ทำแต่งาน พี่หนึ่งก็เข้าใจนะคะการทำงาน แต่ว่าทำงานก็สามารถลาพักร้อนได้ แล้วแฟนน้องก็รู้อยู่แล้วว่าน้องจะมาช่วงไหน อย่างไรซึ่งมันควรจะแพลนหนิดหนึ่งใช่ไหมค่ะ อย่างน้อยๆก็สัก 1 อาทิตย์ก็ยังดี ปรกติแล้วถ้าใครมีแฟนอยู่ต่างประเทศก็จะพยายามไม่ใช้วันหยุดแบบพร่ำเพรื่อ เพราะจะเก็บไว้ลาช่วงแฟนกลับมา เจ้านายหลายๆบริษัทก็จะเข้าใจถ้ามีพนักงานมีแฟนอยู่ต่างประเทศ แถมให้ลาเพื่มอีกด้วยค่ะเขาเห็นใจนี่เรื่องจริง

พี่หนึ่งเข้าใจน้อง panida22 ว่าเสียใจ แต่พี่หนึ่งก็ต้องพูดตรงๆ ให้ทำใจ เพราะดูเหมือนว่าเขาจะไม่ยินดียินร้ายอะไรกับน้องเท่าไรเลย เพียงแต่เขาจะไม่พูดตรงๆออกมาเท่านั้น ถ้าสิ่งที่เขาเคยทำปรกติ แต่ตอนนี้เขาไม่ค่อยทำ หรือนานๆทำที คือทุกอย่างจะไม่ทำเหมือนเดิม หรือเขาชอบอ้างโน่นนี่ ติดธุระนั้น ผุ้ชายส่วนใหญ่ถ้ามีอาการแบบนี้คือ มีจุดมุ่งหมายใหม่ ในความคิดของพี่หนึ่งนะคะ

ถ้าพี่หนึ่งอยู่ใสถานการณ์นี้ พี่หนึ่งคงถามให้เคลียไปเลยค่ะ จะได้ไม่ต้องมาคิดเอง ถามตรงๆว่าเธอยังรักฉันอยู่หรือเปล่า และก็บอกเขาไปตรงๆว่าเรากำลังคิดอะไร คือคุยแบบใช้เหตุผลนะคะ แต่ก่อนคุยเราก็ต้องทำใจแล้วว่าเขาจะตอบเราว่าอย่างไร จะได้ไม่ช็อค แต่ตรงนี้ก็ขึ้นอยู่กับน้องนะคะว่าจะตัดสินใจอย่างไร

ยังมีผู้ชายดีๆที่น่ารักอีกมากมายในโลกนี้ค่ะ พี่หนึ่งขอให้น้อง panida22 ผ่านช่วงนี้ไปไวๆนะคะ ความผิดหวังถ้าไม่เกิด ชีวิตก็จะไม่แกร่ง ผู้หญิงส่วนใหญ่ก็เจอกันมาทั้งนั้นค่ะ พี่หนึ่งก็เจอมาแล้ว เรื่องธรรมชาติมาก และถ้าน้องผ่านช่วงนี้ไปได้ น้องจะรู้ว่าเรื่องแค่นี้เอง มัน จิ้บ จิ้บ ค่ะ เอาใจช่วยนะคะ สู้ๆๆๆ

พี่มาให้กำลังใจและข้อคิดคุณpanida22 นะคะ คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน ระวังอย่าระแวงมันอาจจะไม่ใช่ในสิ่งที่เห็น ทุกคนมีเหตุผลในการกระทำของตนเองเสมอ และสุดท้ายเปิดใจคุยกันจะได้สบายทั้งสองฝ่ายนะคะ

คุยกันตรงๆไปเลยค่ะว่าสาเหตุที่เค้าเปลี่ยนไปมันเพราะอะไร แก้ที่ต้นเหตุไปเลยค่ะหรือมีคนอื่นก็ว่ามาจะได้จบๆไปแนะนำว่าอย่ายอมเป็นตัวเลือกให้เค้านะคะ เจอมาเยอะค่ะที่จับได้ว่ามีคนอื่นแล้วให้ผู้ชายเลือกว่าจะเลือกคนไหน พี่ว่าเรามีค่ากว่านั้นเยอะ น้องอายุยังน้อยมากค่ะต้องเจอคนอีกเยอะอย่าไปเสียดายเวลาที่คบกันมาค่ะเพราะเราจะเสียเวลาชีวิตที่จะได้ไปพบกับสิ่งดีๆที่รออยู่นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะขอให้มันผ่านไปด้วยดีค่ะ

หลังมรสุม ท้องฟ้า ย่อมสดใสเสมอ นะคะ ขอให้ ผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้ ด้วยดีนะคะ

พระเจ้าอวยพรนะคะ ยังไงก็มีเพื่อนๆ ใน SBN เปนกำลังใจให้นะคะ

เห็นด้วยกับย่าแหววเลยค่ะ.....สัญชาติญาณของเราเท่านั้น...ที่จะบอกให้รู้ว่าทำไมมันเปลี่ยนไป...

ก็ขอขอบคุณทุกๆความคิดเห็นของพี่ๆทุกคนเลยนะค่ะ พออ่านความเห็นๆพี่ๆทุกคนทำให้ป้อรู้สึกดีขึ้นพอสมควรค่ะ ต่อไปคงต้องปลอยๆไปบ้าง คิดถึงแต่ตัวเองก็พอนะค่ะ ป้อก็คิดเหมือนกันว่า เค้าไม่เคยคิดมาหาป้อเลย มีแต่ให้ป้อไปหาเค้าอย่างเดียว อ่อ คือ ป้อมาเรียนต่อที่อังกฤษนะค่ะ เลยเรียนแค่ปีเดียว แต่ก็แพลนตลอดว่า จะกลับเมืองไทยทุกสามเดือน กลับไปครั้งแรกก็ไม่ประสบความสำเร็จซะแล้วละค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ก็คงต้องเริ่มทำใจๆๆ เรื่องโทรศัพท์ไม่ถามหรอกค่ะ ไม่อยากรู้ แล้วก็ไม่คิดเป็นตัวเลือกใครค่ะ หนูว่าหนูทำดีสุดๆแล้วค่ะ พี่ๆลองคิดดูสิค่ะว่า ขนาดหิมะตก ป้อยังออกไปส่งขอขวัญกลับเมืองไทยให้ทันวันวาเลนไทเลยค่ะ ก็รักตัวเองแทนละกันเน๊อะ ขอบคุณอีกทีนะค่ะ

รักตัวเองให้มากๆ นะคะ ใครไม่รักเราไม่เป็นไรค่ะ
ยังมีคนในครอบครัวที่รักและรอเราอยู่นะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :D

มาเป็นกำลังใจให้นะคะ ทุกสิ่งทุกอย่างฟ้ากำหนดไว้แล้วค่ะ ... สู้ ๆๆ

ตอนเรียน เห็นเพื่อนๆ รอบตัวโดนกันหมดเลย เข้าใจสภาพน้องจริงๆ บางคนผู้ญิงโทรมาขอแฟนเลย เพราะอยู่ไกล ดูแลไม่ได้ เด๋วเค้าดูแลเอง ไม่ต้องห่วง (อีนี่ก็แอบด้านสุดๆ)
อย่างที่น้องพูดถูก คนเราตบมือข้างเดียวไม่ดัง ถ้าจะผิด คนของเราล้วนๆ นั่งเครื่องกลับมาแต่ละครั้ง มันเหนื่อยแค่ไหน เค้ายังไม่ซึ้งเราเลย ปล่อยคนแบบนี้ไปเหอะค่ะ ให้เค้าไปมีชีวิตที่เค้าอยากมี

พี่อยากให้น้องคิดว่า ดีแล้วถ้าจะมีการเปลี่ยนแปลงซะตั้งแต่ตอนนี้ ชีวิตคนเรามันต้องเดินไปข้างหน้า อย่าให้เวลาที่คบกันมา เป็นตัวถ่วงให้เกิดอาลัย ทั้งๆที่ใจมันเปลี่ยนความรู้สึกกันไปแล้ว

ถ้าเราไม่ Happy ก็คุยกันตรงๆ จบกันไปดีๆ แล้วใส่ใจชีวิตตัวเองดีกว่าค่ะ เชื่อว่าผู้ชายดีๆยังมีอีกเยอะ คิดซะว่า ของเก่าไม่ไป ของใหม่ไม่มา หล่ัะกัน ถ้าน้องผ่านความรู้สึกตอนนี้ไปได้ พี่เชื่อว่าอีกหน่อย น้องอาจจะต้องขอบคุณเค้าที่ทำให้น้องรักตัวเองมากขึ้นค่ะ ^___^

เป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอให้มีทางออกของเรื่องที่ดีที่สุดค่ะ
เป็นยังไงมาอัพเดตให้ฟังได้ตลอดเลยนะคะ

ยินดีรับฟังค่ะ

จากที่อ่านมา น้องจขกท ไม่ได้เข้าข้างตัวเอง ไม่ตาบอด แต่เห็นความจริงที่เกิดขึ้น ต้องขอบอกว่าชื่นชมคะ
บางคนหลอกตัวเอง เพื่อที่จะได้อยู่กับเค้า (ทั้งที่ไม่ได้รักเราจริง) สุดท้ายก็เสียใจอยู่ดี
เมื่อใจเค้าไม่ได้อยู่ที่เราแล้ว จะรั้งเค้าไว้ทำมัย จริงมั้ยคะ

รักตัวเองดีที่สุด เมื่อโอกาสมาถึงรีบคว้าไว้ให้แน่นเลยคะ งานที่เราฝันไม่ได้มาง่ายๆ เก่งมากๆคะ
รักตัวเอง สร้างความภูมิใจให้กับตัวเองดีกว่าคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ ชีวิตยังอีกยาวไกล (จริงๆคะ)

สู้ๆคะ :)

เคยเป็นแบบน้องล่ะค่ะ ของพี่ประมาณว่าเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด ฝากแฟนไว้กะเพื่อน เพื่อนก็เอาไปดูแลให้เลย ช่วยกันปกปิด แต่พอเราเจอเขาก็รุสึกแล้วว่ามีอะไรชอบกล คนคบกันนานๆมันจะมีเซนต์เองค่ะ (อย่างที่น้องรุสึก) พอตอนหลังรู้ความจริง ก็ตัดใจบอกเลิก คบกันมา 7 ปี เฮริท์มากๆ เรียนกำลังจะจบโท ก็เลยเปลี่ยนใจขอเรียนต่ออีกเมเจอร์นึง เพราะไม่อยากกลับมารับรู้รับเห็นอะไรที่เมืองไทย ที่สำคัญตอนนั้นเรารู้สึกเสียหน้าที่โดนเพื่อนแย่ง พออยู่ต่อที่เมืองนอกมันเหงาสุดๆ เพื่อนๆก็ไม่มี เรียนก้หนักมากกก รู้สึกสะใจดี เพราะได้รู้ซึ้งถึงคำว่าเจ็บมากกกก
พอสักพักนึงก็หาย ชีวิตใหม่รอเราอยู่ พ่อแม่พี่ๆ เพื่อนๆ (ที่ดีๆ) รอเราอยู่ เราก็กลับมาอย่างภาคภูมิใจกะปริญญาโท 3 เมเจอร์ (เมเจอร์สุดท้ายไปเรียนที่ HARVARD)
ทุกวันนี้รู้สึกขอบคุณที่เลิกกันได้ เพราะเราไม่ได้เป้นคนผิดคำพูด เราจะเหลือความภาคภูมิใจอยู่นะคะ เป็นกำลังใจให้ มากๆ เพราะคบกันนานแบบนี้ความผูกพันมันเยอะ แต่อย่าลืมว่าเราต้องรักตัวเองให้มากกว่าคนอื่น

เป็นกำลังใจให้นะคะ
ถ้าเป็นเราคงหาทางเคลียร์แล้วค่ะ
ยังงัยก็ขอให้เป็นไปในทางที่ีนะคะ
เค้าอาจจะเครียดก็ได้ค่ะ โตขึ้น งานหนักขึ้น
สุดท้ายแล้วคนในครอบครัวเราก็ยังรักเราเสมอนะคะ