สวัสดีค่ะ

วันนี้มารบกวนขอคำปรึกษาจากพี่ๆ น้องๆ ในนี้ ที่พอทราบข้อมูลเกี่ยวกับเนื้องอกรังไข่ หรือซีสต์ ที่พอจะให้คำแนะนำได้บ้างน่ะค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อประมาณปี 46 พายเคยมีอาการปวดท้องบริเวณท้องน้อยด้านล่างซ้าย ก็ไปหาหมอ เล่าอาการ หมอก็ให้ซาวด์ แล้วผลก็ออกมาว่าเป็นช๊อกโกแลตซีสต์ ขนาดประมาณ 4 cm. แถวปีกมดลูกด้านซ้าย ตอนนั้นเองก็งงๆ เพราะอายุ 20 ต้นๆ เอง เป็นได้ไง ก็เลยไปตรวจอีกร.พ. เอาผลซาวด์ของที่แรกไปด้วย.....ทีนี้ที่ๆ สองก็ให้ซาวด์ใหม่ แต่คราวนี้ หมอสองคนมายืนยันว่าไม่มีก้อนเนื้อหรือถุงน้ำเลย...O_O ถ้าไม่เชื่อจะเจาะหน้าท้องตรวจก็ได้ (ถ้าอยากเจ็บตัวฟรี ---> อันนี้คำพูดหมอนะคะ) พอได้ยินงั้นก็เลยกลัว และบอกตามตรงว่าก็ค่อนข้างเชื่อร.พ.ที่สองพอสมควร เนื่องจากเป็นอาจารย์หมอทั้งสองท่าน หมอก็ให้ยามาทาน ทีนี้หลังจากนั้น 2-3 วันก็หายปวด ก็เลยคิดว่าคงไม่มีอะไร

หลังจากนั้นก็เลยต้องจำใจตรวจภายในปีเว้นปีมาตลอด ทุกอย่างก็ปรกติ แต่เรื่องก็เกิดอีกจนได้เพราะเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา พายมีอาการปวดท้องแบบคราวก่อน แต่ไม่รุนแรงเหมือนคราวนั้น แต่ด้วยความที่มีประสบการณ์การปวดแบบนี้ เลยกลัวรีบไปหาหมอ แล้วก็บอกหมอด้วยว่า เคยมีประวัติตอนปี 46 แต่ร.พ.สองที่ยืนยันไม่เหมือนกัน YY.....

คราวนี้ผลซาวด์ออกมาค่อนข้างชัดเจนว่ามีลักษณะคล้ายถุงน้ำบริเวณรังไข่ด้านซ้าย ขนาดประมาณ 4 cm. ......ซึ่งคุณหมอขอรอดูอีก 1 เดือนว่ามันจะสลายไปได้เองหรือไม่ ถ้าหากว่ายังอยู่ และขยายใหญ่ขึ้นก็จะให้ทำการผ่าตัด โดยเท่าที่คุยไว้คร่าวๆ ก็น่าจะผ่าแบบส่องกล้อง

ทีนี้พายเองมีข้อสงสัยประมาณนี้ค่ะ
- เคยทราบว่าผ่าแบบส่องกล้องนี่เจ็บน้อยกว่า ฟื้นตัวเร็วกว่าก็จริง แต่การผ่าแบบปรกติจะสามารถกำจัดเจ้าพวกก่อนเนื้อเหล่านี้ได้หมดจดกว่าส่องกล้องหรือเปล่าคะ
- ถ้าต้องตัดรังไข่ออกข้างนึง จะมีผลทำให้มีลูกไม่ได้หรือเปล่าคะ

ในตอนนี้ทางบ้านก็กำลังหารายชื่อคุณหมอที่เก่งๆ ให้อยู่ค่ะ คงได้ชื่อภายใน week นี้ ไม่ทราบว่าท่านใดพอรู้จักคุณหมอเก่งๆ หรือแนะนำร.พ.ให้หน่อยได้ไหมคะ กะว่าจะไปตรวจอีกซักสองที่เพื่อความแน่ใจน่ะค่ะ

ปล. ตอนนี้พยายามไม่เครียด ไม่กังวลไปถึงขั้นว่าจะเป็นเนื้อร้ายหรือเปล่า...เพราะอะไรจะเกิดมันก็คงต้องเกิด.....

ขอบคุณมากๆนะคะ

มีปัญหาเรื่องนี้เหมือนกันเลยค่ะ แต่ไปร์ทจะปวดมากๆๆๆทุกเดือนที่มีประจำเดือนมาเลย ไปตรวจหมอก็เจอก้อนเหมือนกัน แต่ของไปร์ทยังเล็กๆอยู่ หมอหลายๆที่แนะนำให้ฉีดยาคุมอ่ะคะ เขาบอกมันจะไปทำให้สลายไปเอง แต่ไปร์ทยังไม่ได้รักษาเลย เพราะพ่อไม่อยากให้ฉีดยาคุม ตอนนี้ก็เลยลองๆดูพวกผ่าตัดส่องกล้องเหมือนกัน

** ps.กับอีกกรณีที่หมอบอก คือต้องมีลูก แล้วมันจะหลุดไปพร้อมกับตอนคลอด อิอิ เพิ่งจะ 21 หมอจะให้มีลูกแหละ อิอิ :D

ยังไงขอรอคำตอบและคำแนะนำด้วยคนนะคะ

เกี่ยวกับเนื้องอกมดลูกของพี่ หลังคลอดคนที่สองปี 2525 ก็ตรวจภายในปกติ มาเจอเนื้องอกเมื่อปี 2527 ผ่าตัด 3 ครั้ง ครั้งแรก ปีกซ้าย ครั้งที่สองปีกขวา ครั้งที่สามมดลูก ที่คุณหมอไม่ผ่าออกในครั้งเดียวเพราะตอนนั้นอายุยังน้อย และกลัวว่าจะขาดฮอร์โมนเร็วไป อาจจะเป็นเพราะตัดสินใจไม่ถูกของพี่เองที่ไม่ยอมเจ็บตัวทีเดียว ผลการตรวจชิ้นเนื้อเป็นปกติ คุณพายไม่ต้องเครียดนะคะเพราะตามประสบการณ์ส่วนตัวพี่เอง (เต้านมซ้ายพี่ก็มีซีสต์นะ ผ่าออกแล้ว ) ถ้าเป็นเนื้อร้ายเราจะไม่เจ็บ หรือปวด จะมีอาการสำแดงต่อเมื่อร่างกายเรารับไม่ไหวแล้ว แต่เป็นซีสต์ปกติมันจะเจ็บ แสดงว่าร่างกายเราต่อต้านสิ่งปกติให้เราทราบค่ะ ขอให้ผ่านเรื่องนี้ไปได้ด้วยดีนะคะ

คุณพายอย่าเครียดน่ะค่ะ
ปุ้ยก็ผ่าตัดซีสมาแล้วค่ะ ตอนนั้นไปหาหมอและหมอก็ให้แอดมิดเลย แบบไม่ทันตั้งตัว ตอนนั้นรู้สึกว่าจะประมาณ 8 ซม ค่ะ
คำถามคือถ้าตัดออกข้างหนึ่งแล้วจะมีลูกได้ไหม ถ้าตามที่คุณหมอบอกปุ้ยอ่ะน่ะค่ะ มีได้ค่ะ เพียงแต่ว่าอีกข้างอาจจะทำงานหนักมากกว่าปกติเท่านั้นเอง เพราะปกติไข่ของเราจะตกสลับฝั่งอะค่ะ เดือนนี้ตกฝั่งซ้ายเดือนหน้าตกฝั่งขวา ประมาณนั้นอ่ะค่ะ สู้สู้น่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้

เราก็เคยผ่ามาแล้วนะ ข้างขวาประมาณ 5 ซม. แต่ก่อนจะผ่า 1 อาทิตย์ หมอซาวด์ดูอีกรอบปรากฏว่า ข้างซ้ายขึ้นมาอีก 1 ซม. เลยจัดการซะ เวลาประจำเดือนมา เราจะปวดมากๆๆ ปวดจนเดินไม่ได้ ยิ่งช่วงนี้นะปวดแบบหน่วงๆ ตรงก้นเหมือนคนจะคลอดลูกเลย ตอนที่เราตรวจเจอนะ ตอนนั้นท้องอยู่ หมอเลยซาวด์ดู ปรากฏว่าเจอซีสต์ หมอบอกว่าต้องรออายุครรภ์ 5 เดือนถึงจะผ่าออกได้ เราก็งงทำว่าทำไมไม่รอตอนคลอดล่ะ หมอบอกรอไม่ได้เพราะมันค่อนข้างใหญ่ไม่รู้ว่าจะมีผลต่อการตั้งครรภ์รึเปล่า เราเดินร้องไห้ออกจากห้องหมอเลยนะ คิดอะไรไม่ออก พอซาวด์ตอนท้องได้ 3 เดือน ปรากฏว่าเด็กฝ่อไปแล้วต้องรีบเหน็บยาให้เค้าออกมาเพราะว่าเค้าเสียไปตอนไหนก็ไม่รู้ไม่มีอาการปวดท้อง เลือดก็ไม่มีออกด้วยนะ เราก็ร้องไห้ซะโรงบาลเกือบแตก เศร้ามาก พอขูดมดลูกเสร็จอีกไม่กี่เดือนก็ผ่าเอาซีสต์ออก หมอใช้เวลาในการส่องกล้องเกือบ 5 ชม. นานมาก เข้าห้องผ่าตัดตอนเที่ยง ฟื้นตอนทุ่มกว่าๆ คุณหมอเค้าดีมากๆ เลย ชื่อคุณหมอ อนุสรณ์ ไตรวิทยากร ลอง search ใน google ดูแล้วกัน (คุณหมอที่เราฝากท้องกับคุณหมอที่ผ่าคนละโรงบาลกันนะ) แล้วก็ฉีดโฮโมนเข็มละเกือบหมื่น เป็นเวลา 6 เดือนนะ ไม่ให้ประจำเดือนมา ผ่านมาแล้ว 5 ปี เราก็ยังไม่เคยท้องอีกเลย แต่เราทำร้านอาหารไงทำงานหนัก ไม่มีวันหยุด ร่างกายเลยไม่ไหว นอนดึกมากๆๆๆๆ คิดว่าปีหน้าจะไปทำ กิฟท์เพราะอายุเริ่มที่จะเกินเกณฑ์แล้ว เราอยากจะแนะนำนะว่า ถ้าเป็นอะไรให้รีบไปหาหมอ อย่ากลัว อย่าอาย รักษาแต่เนิ่นๆ ดีกว่า ถ้าอยากคุยด้วยยังไง pm มาได้นะคะ ยินดีค่ะ

สาวๆ ที่เป็นโรคนี้อย่านิ่งนอนใจกันนะคะ รีบไปหาหมอผ่าออกโดยด่วน
ซีสมันแตกได้ทุกเวลา น้องสาวเรา Chocolate ซีสแตกมาแล้ว มัวแต่กลัวหมอ
เรื่องใหญ่มากๆ เลยค่ะ เตือนด้วยความหวังดี ไม่ได้ขู่นะคะ

เมื่อต้นปี เพิ่งจะตัดเนื้องอกออกไปเองค่ะ ตอนซาวด์ เจอก้อนเดียว 5 เซ็นต์
พอส่องกล้องเข้าไปคุณหมอบอกตัดก่อนใหญ่ไป แล้วเจอก้อนเล็กอีก ครึ่งเซ็นต์ คุณหมอเลยจัดการให้ไปทั้ง 2 ก้อน
ผ่าเสร็จก็นอน รพ.คืนเดียวเองค่ะ รุ่งขึ้นก็กลับบ้านได้ ช่วงที่ผ่าเสร็จ พอฟื้นขึ้นมาก็เดินเข้าห้องน้ำเองได้แล้ว ไม่เจ็บแผลเลยค่ะคุณพาย ไม่ต้องกังวลนะคะ
ไปทำที่พญาไท 3 ค่ะ กับคุณหมอสุวิทย์

ของเรามาแปลก...เคยซาวนด์เมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้ว เจออยู่ก้อนนึงขนาด 4 ซม. ตอนนั้นคุณหมอไม่ได้บอกอะไรนะคะ บอกแต่ว่าอีกสักปีค่อยมาดูอีกทีว่ามันโตขึ้นรึเปล่า ถัดมาอีกปี เราไปซาวนด์ใหม่ปรากฏว่าขนาดมันยังเท่าเดิม สรุปหมอบอกว่าไม่ต้องทำอะไร คืออยากผ่าออกก็ได้ แต่ถ้าไม่อยากผ่าก็ไม่เป็นไรแต่ต้องคอยตรวจดูทุกปี หมอยังบอกด้วยว่าถ้าก้อนมันซักครึ่งเซนต์ สามารถเอาเครื่องมือเข้าสะกิดให้หลุด (เจ็บนิดหน่อย) หรือทานยาให้มันสลายก็ได้ แต่ 4 ซม. นี่ใหญ่เกินไป ทำอย่างนั้นไม่ได้

ตอนนั้นที่คุยกับหมอ รู้สึกว่าหมอไม่อยากให้ผ่าเพราะหมอเองก็ไม่แน่ใจว่าผ่าแล้วมันจะมีขึ้นมาอีกรึเปล่า ดังนั้นกรณีของเราหมอเค้าเห็นว่าผ่านไปปีนึง มันไม่โตขึ้น แสดงว่าไม่ใช่เนื้อร้าย ดังนั้นหมอไม่แนะนำให้เจ็บตัวค่ะ (หมอบอกเปลืองตังค์เปล่า ๆ และไม่อยากไปสะกิดมัน) แนะนำให้คอยตรวจทุกปี ถ้ามันมีผุดขึ้นมาอีกค่อยผ่าเอาออกทีเดียว

ทุกวันนี้ก็ตรวจทุกปี ผ่านมา 4 ปีแล้ว ก้อนเดิมก็ยังขนาดเท่าเดิมและไม่มีก้อนใหม่เพิ่มด้วยค่ะ เลยยังเก็บไว้อยู่จนทุกวันนี้

edit เพิ่ม: อันนี้จริงเปล่าไม่รู้นะคะ แต่ว่าคนแก่ ๆ ที่ต่างจังหวัดเค้าบอกว่าพวกซีสต์ที่เด็กสาว ๆ สมัยนี้เป็นกันเกิดจากความเครียดตอนมีประจำเดือน ทำให้มดลูกขับประจำเดือนออกไม่หมด แล้วตกค้างอยู่ในมดลูกสะสมจนเป็นซีสต์ ดังนั้นทุกเดือนช่วงที่มีประจำเดือนเราจะทานยาสตรีเพ็ญภาคอะค่ะ อันนี้คอนเฟิร์มว่าทานแล้วดีเพราะทานอยู่ ประจำเดือนจะสม่ำเสมอแล้วไม่ปวดท้องด้วยค่ะ สีเลือดปกติ ไม่ดำคล้ำ ไม่ปวดคัดเต้านมและผิวพรรณดีด้วยค่ะ บอกไว้เฉย ๆ นะคะ ใครไม่เคยทานหรือไม่มั่นใจไม่ต้องทำตามก็ได้ แต่ถ้าใครคิดว่ายาพวกนี้อันตรายน่ะไม่จริงค่ะเพราะมีขายตามร้านขายยาทั่วไปเลย

จะบอกว่าคนเป็นเยอะมากๆ จากที่คุยกับคุณหมอ

เอ๋เป็นเนื้องอกมดลูก ผ่าออกเมื่อ 2ปีที่แล้ว ได้ก้อนประมาณ 9ซม ผ่าแบบเปิดเหมือนคลอดลูกแต่ไม่ลึกเท่าเนื่องจากก้อนใหญ่มากและอยู่ในผนังมดลูก

แล้วก็เช็คเอยมาตามคุณหมอนัด สรุป มันมาอีก เป็นก้อนเล็กๆ + ช็อกโกแล็ตชีต ด้วย เฮ้อ กินยามา 4เดือนแล้วก้อนเล็กลงแค่ 0.5 ซม ตอนนี้หยุดยา รอ 6เดือนตรวจใหม่

เดี๋ยว pm ชื่อหมอไปนะคะ เพื่อเป็นทางเลือก เอาคนที่เค้าบอกว่าเก่งแล้วเราถูกชะตา พูดจาน่ารัก อธิบายชัดเจน ดีที่สุดคะ

ปุ้มก็มีปัญหาเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ เวลามีประจำเดือนจะปวดท้องมาก ต้องกินยา ponstan ทุก 4 ช.ม.
ไปตรวจ หมอก็บอกมีซีสต์ 2 cm เล็กมาก หมอแนะนำว่ายังไม่ต้องทำอะไร ซึ่งตรงใจเราเลย เพราะกลัวเจ็บมาก แต่พอปวดเวลามีประจำเดือนก็อยากตัดมดลูกทิ้ง ลังเลใจแบบกล้าๆ กลัวๆ นะค่ะ (สามีเห็นเราปวดมาก ก็ยุให้ตัดทิ้งค่ะ แต่เรายังแอบหวังลึกๆว่าจะมีลูก เพราะแต่งมา 13 ปี ยังไม่มีลูกค่ะ)เป็นกำลังใจให้นะคะ

มาให้กำลังใจคุณพายนะคะ

จากประสบการณ์ที่โดนตัดรังไข่ไปหนึ่งข้างตอนคลอดลูกคนแรกค่ะ ตัดแล้วสามารถมีน้องได้ค่ะ เพราะของตั๋นตอนท้องน้องคนแรกเนี่ยปวดท้องตอนท้องได้5เดือนคุณหมอไม่กล้าทำอะไรมากให้ทานยาไปก่อนเพราะมีเด็กอยู่ในท้อง เลี้ยงไว้พยามยามให้ใกล้กำนดคลอดมากที่สุด
และแล้วกำหนดคลอดมาถึง9เดือนพอดีเลยค่ะตั้งใจจะคลอดเองธรรมชาติทนปวดท้องตั้งแต่6โมงเช้าถึง5โมงเย็นปากมดลูกเปิดแค่เซ็นเดียวเลยต้องผ่า ปัญหาก็คือซีสก้อนนั้นทำให้ปากมดลูกไม่เปิดเพราะใหญ่ประมาณหัวของเด็กเลยค่ะ หมอเลยตัดสินใจตัดลังไข่ข้างซ้ายออกไปข้างนึง หลังจากนั้นปรธมาณ1ปีปล่อยให้มีน้องอีกก็มีได้เลยนะค๊ะไม่ได้ยากอย่างที่คิดตอนแรกคิดเหมือนกันว่าถ้าเหลือรังไข่ข้างเดียวแล้วโอกาสการตังท้องก็จะลดลงไปด้วย
ใจเย็นๆนะค๊ะค่อยๆตรวจหลายหมอ ของตั๋นหาคุณหมอที่ วิชัยยุทธค่ะ:D

ขอโทษทีนะคะที่เข้ามาตอบ และขอบคุณทุกท่านช้าไปหน่อย พอดีไปดูงานข้างนอกมาค่ะ

ขอบคุณทุกๆ คำแนะนำ และกำลังใจนะคะ ตอนนี้ไม่กังวลแล้วค่ะ ท่องไว้อย่างเดียว อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด.....ต่อให้ผ่าออกคราวนี้แล้วจะเกิดขึ้นอีก ก็คงเป็นอะไรที่เลี่ยงไม่ได้

นับจากวันนี้ จะดูแลตัวเองให้ดียิ่งๆ ขึ้นกว่านี้ เพราะถ้าเป็นอะไร จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจว่าเป็นเพราะเราไม่ดูแลรักษาสุขภาพให้ดี YY

ขอบคุณสำหรับรายชื่อแพทย์ และโรงพยาบาลที่หลายท่านแนะนำมานะคะ จะทยอยรีบติดต่อค่ะ

อย่างไรถ้าท่านอื่นมีข้อมูลเพิ่มเติม ยินดีอย่างยิ่งนะคะ

อืม ตัดรังไข่น่าจะเป็นวิธีสุดท้ายนะคะ

พอดีมีรายชื่อคุณหมอที่เคยได้รับทางเมล์ ว่าเป็นแพทย์ฝีมือดีค่ะ

ผ่าตัดทั่วไป
1. น.พ.เพรา นิวาตวงศ์ (พร้อมมิตร)
2. น.พ.เอาชัย กาญจนพิทักษ์ (รามา)
3. น.พ.กฤษณ์ จาฏมระ (จุฬา)
4. น.พ.ณรงค์ เลิศอักรมณี (ศิริราช)
สูติกรรม
1. ศ.น.พ.สมหมาย ถุงสุวรรณ์ (ศิริราช)
2. น.พ.ประมวล วีรุตเสน (จุฬา)
3. น.พ.ไพจิตร เจริญขวัญ(ราชวิถี)
4. น.พ.กำแหง จาตุรจินดา (รามา)

ขอเป็นกำลังใจให้น้องพายนะจ้ะ ตัดออกไปข้างหนึ่งก้ยังเหลืออีกข้างหนึ่ง เราอายุยังน้อยโอกาสที่จะมีลูกได้อยู่แล้ว ;)

ถึงจะได้คุณหมอที่มีฝีมือ

จูนรบกวนขอแนะนำจขกท.นิดนึงค่ะว่า...

ก่อนจะเริ่มตกลงปลงใจนัดผ่าตัด ควรจะคุยกะคุณหมอและเจ้าหน้าที่ให้เรียบร้อยก่อนว่า

อย่าเอาเรื่องส่วนตัวมาปะปนกับการทำงาน ควรตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด

เพราะ จากประสบการณ์ที่ผ่านมา จูนก็หาหมอที่มีฝีมืออย่างคุณจขกท.แล่ะค่ะ

ผลเลยผิดพลาด ต้องเข้ารพ.แถวบ้านเพื่อทำการผ่าตัดอีกครั้งใหม่ เพราะ คุณหมอเย็บปากแผลไม่สนิท ทำให้เลือดออกจากปากแผลไม่หยุดตลอดหลายชม.

ส่วนพี่สาวจูนก็เช่นกัน แต่เป็นอีกรพ.นึง คุณหมอลืมด้ายไว้ภายในร่างกาย ต้องทำการเอาออก

คิดดูนะคะ พี่สาวอยู่ aus ต้องกลับไทยเพื่อแก้ไขสิ่งที่คุณหมอละเลยค่ะ

ยังไงก็สู้ๆ นะคะ ขอเอาใจช่วยค่ะ^^