Originally Posted by Ryu
ยิ่งอ่านยิ่งสงสาร MJ

ปกติชอบผลงานของ MJ มั่กๆ มีเก็บแทบทุกอัลบั้ม เรื่องฟอกผิวขาวเค้าก็ออกมาพูดนานแล้ว ว่าเค้าป่วย เค้าฟอกเพื่อไม่ให้ด่างๆๆ คือฟอกให้ขาวไปเรย (แต่รู้สึกข่าวจะเงียบกว่า ฟอกเพื่อให้เป็นคนผิวขาว)....แต่น้อยคนเชื่อ (อันนี้ก็แล้วแต่ความคิดแต่ละคนอะนะ)

เรื่องละเมิดเด็กก็เหมือนกัน ตอนเป็นข่าว กับตอนศาลตัดศิล ช่างแตกต่างกันมาก ตอนศาลตัดสินเงียบกริบ

ชีวิต ซุปเปอร์สตาร์ ....RIP

Originally Posted by pieinlove
ที่เศร้ากว่านั้น คือเด็กที่เคยกล่าวหาว่า MJ ละเมิดทางเพศ ออกมาสารภาพแล้วว่าพูดโกหกโดยมีพ่อบังคับให้พูดใส่ความ MJ เพื่อเรียกร้องเงิน.....YY

ที่ผ่านมาเราก็ไม่เคยเชื่ออยู่แล้วว่า MJ จะเป็นคนแบบนั้น ในที่สุด สิ่งที่ไม่มีวันตายก็คือความจริงนี่เอง

ตายอย่างไร ให้โลกได้จดจำ......เฮ้อ.....ถึงตอนนี้ก็ยังเศร้ากับการจากไปของเค้า...แต่ที่ดีใจ คือเค้าไม่ต้องทุกข์ทรมานอีกต่อไปแล้ว YY

Originally Posted by gsopita
ขอแชร์เรื่องของไมเคิลในความคิดเรานะคะ ^^

ตามที่เคยได้ยินข่าวต่าง ๆ ของไมเคิล ส่วนตัวไม่ได้รู้สึกไม่ชอบอะไรเลย
ชื่นชอบผลงานเขามากกว่า .. เรื่องอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นศัลยกรรมหรือข่าวลวนลามเด็ก
ก็มองเป็นเรื่องส่วนตัว ถ้าเป็นความผิดก็ตัดสินกันไป...

วันที่ได้ยินข่าวว่าเขาเสียชีวิต แวบแรกคือรู้สึกสงสาร ไม่รู้เหมือนกันว่าสงสารอะไร
แต่รู้สึกแค่ว่าภาพที่เคย ๆ เห็นดูแล้วเหมือนเขาไม่มีความสุข..ไม่สามารถใช้ชีวิตปกติเหมือนคนทั่ว ๆ ไป...

จนวันนึงดูข่าวบ้านเรา ไปสัมภาษณ์ อดีตผอ.โรงแรมโอเรียลเต็ล ที่ไมเคิลเคยมาพักช่วงมาเมืองไทย...เป็นผู้หญิง ท่านให้สัมภาษณ์ในฐานะคนไทยคนหนึ่งที่มีโอกาสดูแลใกล้ชิด..ท่านพูดตอนนึงที่ทำให้ฟังแล้วรู้สึกเชื่อตามนั้นจริง ๆ ท่านพูดไว้ประมาณว่า "ที่เราเห็นไมเคิลเนี่ยก็คิดว่าน่าจะดีนะ เป็นถึงไมเคิล แต่จริง ๆ แล้วส่วนตัวที่ท่านเห็น เห็นสายตาเวลาไมเคิลมองดูคนอื่น ๆ จะเห็นแววตาแห่งความโหยหา อยากมีชีวิตเหมือนคนอื่น ๆ"...น่าสงสารมากเลยค่ะ..

ยิ่งเห็นภาพตอนไมเคิลเด็ก ๆ มาร้องเพลง เวลานั้นทุกอย่างช่างเป็นธรรมชาติ การร้องเพลง การแสดงออก สีหน้า แววตา...ยิ่งสูง ยิ่งดัง ยิ่งโดดเดี่ยว...

Originally Posted by gsopita
ขอแชร์เรื่องของไมเคิลในความคิดเรานะคะ ^^

ตามที่เคยได้ยินข่าวต่าง ๆ ของไมเคิล ส่วนตัวไม่ได้รู้สึกไม่ชอบอะไรเลย
ชื่นชอบผลงานเขามากกว่า .. เรื่องอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นศัลยกรรมหรือข่าวลวนลามเด็ก
ก็มองเป็นเรื่องส่วนตัว ถ้าเป็นความผิดก็ตัดสินกันไป...

วันที่ได้ยินข่าวว่าเขาเสียชีวิต แวบแรกคือรู้สึกสงสาร ไม่รู้เหมือนกันว่าสงสารอะไร
แต่รู้สึกแค่ว่าภาพที่เคย ๆ เห็นดูแล้วเหมือนเขาไม่มีความสุข..ไม่สามารถใช้ชีวิตปกติเหมือนคนทั่ว ๆ ไป...

จนวันนึงดูข่าวบ้านเรา ไปสัมภาษณ์ อดีตผอ.โรงแรมโอเรียลเต็ล ที่ไมเคิลเคยมาพักช่วงมาเมืองไทย...เป็นผู้หญิง ท่านให้สัมภาษณ์ในฐานะคนไทยคนหนึ่งที่มีโอกาสดูแลใกล้ชิด..ท่านพูดตอนนึงที่ทำให้ฟังแล้วรู้สึกเชื่อตามนั้นจริง ๆ ท่านพูดไว้ประมาณว่า "ที่เราเห็นไมเคิลเนี่ยก็คิดว่าน่าจะดีนะ เป็นถึงไมเคิล แต่จริง ๆ แล้วส่วนตัวที่ท่านเห็น เห็นสายตาเวลาไมเคิลมองดูคนอื่น ๆ จะเห็นแววตาแห่งความโหยหา อยากมีชีวิตเหมือนคนอื่น ๆ"...น่าสงสารมากเลยค่ะ..

ยิ่งเห็นภาพตอนไมเคิลเด็ก ๆ มาร้องเพลง เวลานั้นทุกอย่างช่างเป็นธรรมชาติ การร้องเพลง การแสดงออก สีหน้า แววตา...ยิ่งสูง ยิ่งดัง ยิ่งโดดเดี่ยว...