[SIZE="2"]ขออนุญาตเจ้าของกระทู้ครับ ขอนำรูปมาลงใหม่ เนื่องจากที่มีอยู่เดิมหายไป เพื่อให้กระทู้นี้ สามารถโชว์รูปที่หน้าเวบได้ ครับ
ขอบคุณภาพจากลิงก์ http://www.bloggang.com/data/jonykeano/picture/1122808513.jpg ครับ
หากรูปที่เรานำมาไม่เหมาะสม ขอชวนเจ้าของกระทู้เข้ามาแก้ไขได้ครับ


คือตอนนี้เมกำลังกลุ้มใจคิดไม่ตกค่ะ...จนถึงขั้นเม้งๆแตกเล็กๆกับคุณแฟนเลยค่ะ

เรื่องของเรื่องก็คือว่า หลังจากที่เมออกจากงานมาปีกว่าๆ ก็ตัดสินใจไปเปิดร้านกาแฟเล็กๆค่ะ...โดยความตั้งใจหลักเลยที่เปิดเลยก็คือ แก้เซ็งค่ะ ...แรกๆก็สนุกดีค่ะ...กำไรพอใช้ได้ไม่มากมาย...แต่ก็ไม่ขาดทุนค่ะ

แต่ปัญหาที่มีมาตลอดก็คือเรื่อง“คน” อะค่ะ....คือว่าตอนนี้เด็กที่ร้าน กำลังตั้งท้องค่ะ...แล้วตรงนี้แหละค่ะคือปัญหา...แรกๆน้องเค้าก็โอเคมากๆเลยนะคะ สะอาด คุยเก่ง แต่ไม่ค่อยสวยนะคะ คืออยู่ในระยะอวบขั้นสุดท้ายค่ะ...ซึ่งเมก็คิดว่าไม่ใช่ปัญหาใหญ่ค่ะ (แต่ตอนนี้หุ่นเหมือนโก้ะตี๋ผมยาวค่ะ)....แล้วน้องเค้าค่อนข้างน่าเห็นใจเล็กๆค่ะ คือเป็นเด็กที่มีสามีและลูกตั้งแต่อายุยังน้อยค่ะ แล้วบ้านที่เค้าอยู่ก็ยังเป็นพื้นดินโคลน กำแพงปูสังกะสีค่ะ….โดยที่เมตกลงกับน้องเค้าเงินเดือน 6 พันบาท ไม่รวมคอมมิชชั่นค่ะ....ซึ่งปรกติแล้วแต่ละเดือนจะได้เฉลี่ยเดือนละประมาณ 7 พันบาทค่ะ แต่ร้านในบริเวณเดียวกันให้เงินเดือนพนักงาน 5 พันบาทแล้วจบเลยค่ะ

แต่หลังๆมาเนี่ย...น้องเค้าเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้าเลยค่ะ...สกปรกมากๆถึงมากที่สุด ...เมเจอแมลงสาปอยู่ทุกในทุกบริเวณครบทั้งตระกูลตั้งแต่ขนาดตัวพ่อ...ตัวแม่ และลูกหลานเหลนโหลน เคยเจอเยอะที่สุดน่าจะไม่ต่ำกว่า 20 ตัวอะค่ะ....แล้วถ้าลูกค้ามาเห็นใครจะเลือกดื่มกาแฟจากร้านนี้จริงไหมคะ....แล้วเมเองคิดว่านี่คงเป็นสาเหตุหนึ่งที่ยอดขายตกมากมายค่ะ คือถ้าเมหักค่าน้ำมันที่เมเดินทาง แปลว่าขาดทุนทันทีค่ะ

แล้วปัญหาที่ตามมาเรื่อยๆก็คือ น้องเค้าสามารถทำลายทุกอย่างแบบอัศจรรย์ ตั้งแต่เรื่องเล็กๆคือแก้วแตก ของหาย ทอนเงินผิด เงินหาย จนถึงเรื่องใหญ่ๆ แบบว่า เครื่องปั่นพังเลย และใหญ่ที่สุดคือ เครื่องชงกาแฟเกือบพังเลยค่ะ....ซึ่งทั้งหมดนี้เมบอกได้ด้วยความสัตย์จริงว่า ไม่เคยหักเงินเค้าแม้แต่บาทเดียวค่ะ...นอกจากนี้ทีแรกตกลงว่าถ้าหยุด ก็จะหัก....แต่สุดท้ายแล้วทุกๆครั้งก็ไม่เคยหัก แถมยังได้ค่าคอมมิชชั่นจากวันที่หยุดด้วยค่ะ

นอกจากนี้ทุกครั้งที่เมได้เจอลูกค้าเอง ลูกค้าก็จะบอกว่าน้องเค้าไม่ค่อยอยู่ร้านเลยค่ะ....แล้วถ้าเมเข้าร้าน 10 ครั้ง จะมีอยู่ครั้งเดียว ที่น้องเค้านั่งอยู่ในร้านค่ะ....อีกหนึ่งประการที่เมรับไม่ได้เลยคือเค้าแทบใส่ชุดนอนอยู่บ้านมาร้านเลยอ่ะค่ะ คือกางเกงขาสั้น กับเสื้อที่ดูรู้ว่ามันเคยเป็นสีขาวมาก่อนอ่ะค่ะ….

แล้วล่าสุดที่ทำให้เมฟิวส์ขาดก็คือ...มีพนักงานร้านอื่นฝากพวงมาลัยมาแช่ค่ะ....แล้วปัญหาก็คือ น้ำแข็งดูดกลิ่นดอกมะลิค่ะ...นั่นแปลว่าทุกๆแก้วที่เป็นเครื่องดื่มเย็น จะได้รสชาดมะลิเข้าไปด้วยค่ะ (แล้วเมไม่ได้ขาย Jasmine tea นี่นา) หลังจากวันนั้นมา เมไม่เข้าร้านอีกเลยค่ะ...คือมัวแต่คิดว่าไม่อยากจะอารมณ์เสียค่ะ

พล่ามมาซะยาวเชียว แต่ว่ายังไม่จบค่ะ คือน้องเค้าตั้งท้องมาได้สัก 2 เดือนแล้วค่ะ ...แล้วน้องเค้าแพ้ท้องกลิ่นกาแฟค่ะ...นั่นหมายความว่า ถ้าเมไม่เข้าร้าน เมไม่เคยเห็นเค้าอยู่ในร้านเลยค่ะ....แล้วเหมือนพอเวลาที่น้องเค้าตั้งท้อง...อารมณ์ของเค้าจะแปรปรวนมากๆค่ะ คือชักสีหน้าใส่ลูกค้าตลอดเลยค่ะ.....2 วันนี้น้องเค้าก็หยุดอีกค่ะ

ขอเข้าประเด็นเลยค่ะ....คือเมกับแฟนเลยปรึกษากันว่าจะหาเด็กมาใหม่....แต่บอกตามตรงค่ะ ว่ากลัวบาปมากๆๆๆๆถึงมากที่สุดเลยค่ะ แต่ถ้าจะจ้างเค้าต่อไป ....คำว่า “เจ้ง” ถามหาแน่ๆค่ะ

เมเลยอยากขอความกรุณาปรึกษาเพื่อนๆใน SBN ว่าถ้าเป็นเพื่อนๆเอง เพื่อนจะทำอย่างไรดีคะ
เมรบกวนขอความเห็นจากเพื่อนๆด้วยค่ะ...ขอบพระคุณล่วงหน้านะคะ



ปล. จะหาว่าเม “โง่” ก็ได้นะคะ....คือตั้งแต่วินาทีแรกที่เมต้องออกจากงาน เมก็ตั้งใจว่าถ้าเมมีโอกาสแล้ว เมจะทำดีกับพนักงานให้มากๆๆๆค่ะ

คุณเมย์ครับ ถ้าคุณเมย์ใช้เหตุผล มากกว่าใช้อารมณ์ ในการตัดสินใจ
และเราก็ช่วยเหลือ ตักเตือนและให้โอกาสเค้าเต็มที่แล้ว
คุณเมย์ก็ไม่ต้องกังวลหรอกครับ :D

ถ้าคุณเมคิดว่า ให้น้องเค้าทำงานต่อ ร้านคุณเมคงต้องเจ๊ง
ถ้าร้านเจ๊ง น้องเค้าก็ต้องออกจากงานนี้อยู่ดีแหละค่ะ
เพราะฉะนั้น ออกตอนนี้ หรือ รอต่อไป น้องก็ต้องออกอยู่ดีเน๊อะ

ถ้าเป็นแจน จะให้น้องเค้าออกตั้งแต่ตอนนี้แหละค่ะ
แล้วก็จ่ายเงินชดเชยให้น้องเค้าไปซักก้อนนึงค่ะ

เป็นกำลังใจให้คุณเมนะคะ :D

เป็นเราให้ออกตั้งแต่มีแมลงสาบที่ร้านแล้วค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณเม นุ้ยอาจตัดสินใจแทนคุณเมไม่ได้ แต่ขอ ให้คุณเมทำสิ่งที่ตัวเองสบายใจที่สุดนะค้า ;) ความอึดอัดในใจก็เหมือนอัดแก๊สใส่ลูกโป่ง ถ้าเราเจาะให้รั่วออกไปก่อนมันก็แตกไม่ดัง
แต่ถ้าเราอัดมันไปเรื่อยๆ แตกดังไม่พออาจระเบิด+ไฟลุกด้วยก็ได้นะคร้า^^;)

เห็นด้วยกะข้างบน

ไม่ออกตอนนี้ ตอนร้านเจ๋่งก็ต้องออกอยู่ดี

แต่ก็เห็นใจเค้าเหมือนกันเนอะ

ต้องเรียกมาคุยคะ คุณเมย์ลองเข้าร้านตอนที่เขาไม่อยู่ร้าน หรือเห็นหลักฐานคาตาอย่างนั้นคะ แล้วนั่งคุยเลยนะ ว่าเขาจะปรับปรุงตัวได้หรือเปล่า ถ้าเขารับปากว่าได้ เราก็ให้โอกาสเขาอีกครั้งแล้วเราตามพฤติกรรมคะ ถ้ายังเป็นอีกก็คงต้องอันเชิญออกนะคะ (อันนี้ก็ทำความตกลงกับน้องเขาก่อนนะคะ) อย่าหาว่าเราใจร้ายเลยนะ ร้านที่เรารู้จักเขาก็ขายกาแฟแล้วเจ๊งเพราะมีลูกจ้างไม่ได้เรื่องอะคะ ต่อหน้าดีๆๆๆๆ หลับหลังตรงข้ามเลย ขายของแล้วเอาเงินใส่เครื่องบ้างไม่ใส่บ้าง หายไปนานๆไปนั่งร้านโน้นรา้นนี้ ลูกค้าจะัซื้อของก็ไม่มีคนขาย แย่คะ

เห็นด้วยเลยคะ:D:D:D

ต้องให้ออกค่ะ เพราะจากที่อ่านมา น้องเค้าก้ไม่ได้ใส่ใจกับการทำงานเท่าไร ถือความเป็นความผิดของเค้านะค่ะจริง ๆ แล้ว อีกอย่างคุณเมย์ก็ดีกับเค้ามากมาก่อนเช่นกัน ถ้าเป็นเจ้าของร้านคนอื่นอาจจะจัดการไล่ออกไปนานแล้ว แต่ก่อนเราเองก้เคยเจอปัญหาเดียวกับคุณเมย์เลย ดีกับลูกน้องมากเกินจนเค้าไม่เกรงใจเท่าไร สุดท้ายเราก็ต้องให้เค้าออกน่ะค่ะ ลองตัดสินใจดูนะค่ะ

เอาออกเลยฮะคุณพี่ เธอคนนี้ทำคุณพี่หลายรอบแล้วนะคะ

ถ้าอยู่ร้านน้องไปส่งกลับไปบ้านตัวเองนานแล้วอะคะ

พี่เมให้อภัยเขามากไปเพราะคุณพี่ใจดีเกินไปอะคะ

ยังไงสู้ๆๆนะครับตอนนี้คนตกงานเยอะอะครับ เทรนคนใหม่ไม่น่ายากอะครับ

เดี่ยวยังไงนิคจะแอบแวะไปจัดการให้ครับผม...อิอิ...

สู้ๆๆนะครับคุณพี่สู้ๆๆๆเป็นกำลังใจให้ครับผม

ต้องผ่านพ้นอุปสรรค์ได้แน่นอนครับผม

บอกได้ประโยคเดียวอันนี้จะเข้าทำนอง เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด:rolleyes:
คิดว่าเราทำงานร้านเครื่องดื่ม ร้านอาหารค่ะไม่ใช่องค์กรการกุศล:eek:

[SIZE="2"]คนรักดี และรักที่จะอยู่จริง ๆ ทำงานพนักงานร้านกาแฟ ได้เงินเดือนราว 7000 เนี่ย ก็ดีแค่ไหนแล้วนะฮะ ถ้าเค้าไม่รักตัวเอง และลูกที่กำลังจะเกิด ลองดูอีกสักตั้ง ลองให้โอกาสเค้าสิฮะ ถ้ากลัวบาป เราคอยสังเกตุพฤติกรรมเค้าทุกๆวัน

ถ้ายังไม่ดีขึ้น หรือลูกค้าไม่มากขึ้น หรือลดน้อยลงกว่าเดิม เค้าก็สมควรที่จะพิจารณาตัวเองนะครับ ลองเอากระทู้นี้ ไปให้เค้าอ่านสิฮะ

คุณเมคะ เราเหมือนคุณเมมากๆเลยคะ มีเด็ดไว้ใช้งานอยู่คนนึงตอนแรกๆดีมากๆเลยคะ ไม่เบิก ไม่หยุด ทำงานดีค่ะ แต่พอมันท้อง น้องคนนี้รูปร่างเหมือนที่คุณเมอธิบายมาเลยค่ะ อายุยังน้อย ไม่ถึง 20 ได้ พอท้องนะคะ น้องเค้าจะอารมณ์ไม่ค่อยดี หยุดบ่อย ใช้อะไรก็ไม่กะตือรือร้นเหมือนเมื่อก่อน แม่ก็ถามว่าทำไหวมั้ย เด็กมันก็ไหววว จะไล่มันออกก็กลัวบาปเหมือนกันค่ะ แล้วก็กลัวมันไม่มีเงินเลี้ยงลูก มันยังเด็กอยู่เลยง่ะ จนสุดๆ แม่ก็ถามอีกว่าไหวมั้ย มันก็ไหว แต่ไหวเนี่ยมาวันเว้นวัน ฉันก็ไม่ไหว จนเด็กมันให้แฟนมาบอกว่ามาทำไม่ไหวแล้ว ก็เลยโล่งไป เราไม่ได้ไล่ออกน๊า แต่ตอนนี้ได้คนใหม่แล้วก็โอเค เด็กกว่าเดิม มีลูกแล้ว 6 เดือน เออนะ เป็นกำลังใจให้คุณเมนะคะ มันอย่างงี้แหละ ลำบากใจใช่มั้ยคะ ^_^

พี่เมค่ะ มาให้กำลังใจค่ะ
แจนว่า น่าจะให้เค้าออกไปเถอะค่ะ เพราะจ้างต่อไป ก็ไม่ได้เกิดผลดีอะไรเลย
ทั้งกับตัวเค้าเอง ซึ่งตั้งท้องอ่อน ๆ น่าจะออกไปดูแลตัวเองอยู่กับบ้านมากกว่า
กับร้านพี่เม ที่ก็ต้องรักษาภาพพจน์ ของร้าน และ คนขาย ขืนถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ลูกค้าหายหมดค่ะ และ ยังเสี่ยงต่อการไม่ได้กำไร แถมยังต้องมาขาดทุน เพราะเค้าทำเครื่องมือเสียหาย และ อื่น ๆ อีก
หนูว่า มาถึงจุดนี้แล้ว พี่เมทำดีที่สุดแล้วค่ะ อย่ากังวลไปเลยค่ะคุณพี่

เป็นกำลังใจให้นะคะพี่เมย์ ถือว่าให้น้องเค้าไปพักผ่อนนะค่ะ^^

เข้าใจนะคะ เพราะเคยตัดสินใจให้ลูกน้องออกตอน เค้าท้อง ค่ะ เราเศร้ามากนอนไม่หลับอยู่หลายคืน แต่สุดท้ายก็ต้องทำ ค่ะ เพราะเค้าขาดงานเยอะมาก ๆ แล้วทำให้บริษัท วางบิลไม่ทันไปหลายราย รอบการเก็บเงินรับเงินก็จะข้ามเยอะ ซึ่งส่งผลกับบริษัทมากมาย

เราตักเตือนก่อน แต่สุดท้ายก็เรียกมาแล้วให้ออกเลย โดยจ่ายชดเชยตามกฎหมายนะคะ

เราว่าคุณควรให้น้องเค้าออกไปเถอะค่ะ เพราะอารมณ์คนช่วงตั้งครรภ์จะอ่อนไหว แล้วร่างกายก็จะอ่อนเพลีย เหมือนคนขี้เกียจ เนื่องจากฮอร์โมนเปลี่ยน เราว่าคุณเตรียมหาคนใหม่ แล้วให้เค้าออกไปเลย จ่ายชดเชยให้ไป จะได้ไม่รู้สึกผิดนะคะ

สู้ สู้ ค่ะ

คุณเม ถ้าโก้จำไม่ผิด ทางธรรม บุคคลธรรมดา การทำงานตามหน้าของตนที่ให้ดีที่สุด ก็เป็นหนึ่ง ศีล ใช่มั้ยคะ


การที่เราจะไล่ออก เป็นการกระทำตามหน้าที่ อันเกิดจากงาน และกิจการที่ได้รับมอบหมาย ที่มิได้เกิดจากอารมณ์ หรือเหตุผลส่วนตัว
แต่เป็นสิ่งที่เป็นเหตุ เป็นผล โก้ว่าเป็นการกระทำที่ถูกต้องและไม่ได้บาปค่ะ

กลับกัน โก้กลับมองว่า การที่คุณเมจ้างน้องเค้าต่อไป ด้วยเหตุผลส่วนตัว น่าจะบาปมากกว่า
เพราะแปลว่าคุณเม กังวลกับสิ่งที่จะเกิดกับน้องคนนี้ตามอารมณ์ โดยมิได้นึกถึงคนรอบข้าง
ทั้งผู้ที่เข้ามาใช้บริการ และผู้ร่วมงานของน้อง รวมทั้งการที่คุณเมทุกข์ใจ อาจทำให้คุณเมคิดอคติกับน้อง ซึ่งตรงนั้นก็ไม่ใช่เรื่องเช่นกันค่ะ

ถ้ามองโดยปราศจากอารมณ์ คุณเมมีร้าน มีหน้าที่ทีจะให้บริการ ตามราคาที่ตกลงกันทั้งผู้ซื้อและผู้ขาย
คุณเม ควรจะคงไว้ซึ่งการบริการดังที่คนมาใช้บริการคาดหวังไว้ค่ะ


ถ้าไม่งั้น เวลาคนท้อง จะทำอะไรไม่ผิด มันก็ไม่ใช่ใช่มั้ยคะ


แต่ถ้าคุณเมลำบากใจ โก้ว่า ลองยื่นคำขาดไปว่า ถ้าอีก 2 อาทิตย์ ยังไม่พัฒนา
คุณเมจะจ่ายเงินให้ 1 เดือน แล้วเชิญออกค่ะ ตามมาตรฐานสากลนะคะ 2 weeks notice 1 month compensation...


สู้ต่อไปค่ะ ว่าแต่ร้านอยู่ไหน pm มาจิ๊ดซิคะ เผื่อไปใช้บริการแล้วจะได้กระเป๋า limited ติดไม้ติดมือมามั่ง อิอิ

ปล. คนท้องออฟฟิสโก้ hyper หมดเลยค่ะ น่ากลัวมาก ทำงานกระจาย แล้วก็ไม่ยอมลาจน 1 อาทิตย์ก่อนคลอด
พร้อมกับกลับมาทำงานภายในอาทิตย์แรกหลักคลอดกันหมดเลยค่ะ ตอนก่อนท้องก็กลัวเค้าจะแท้งกัน ตอนหลังท้องก็ห่วงลูกเค้า เป็นงี้กันทั้งบริษัทเลยค่ะ สยองมาก
... แต่พอคิดได้ เราไม่ใช่คนที่ท้องนี่หว่า ลูกก็ไม่ใช่ลูกเรา จะเครียดแทนทำไม ว่าแล้วก็ลัลล้าร์ต่อไปค่ะ 5 5 5

ผมว่า "บาป" จะเกิดกับคนที่ไม่รู้จักให้อภัย และเห็นแก่ตัว
นี่ไม่ใช่ครั้งเดียวที่พี่เมย์เตือนเค้าไม่ใช่เหรอครับ
พี่เมย์ให้โอกาสที่ดีแก่คนคนนี้แล้ว นี่คือพี่เมย์ได้สร้าง "บุญ" แล้วครับ
แต่ตัวน้องเค้าเอง กลับไม่ยินดีกับโอกาสที่ดีที่พี่เมย์หยิบยื่น
การทำธุรกิจ เราก็ต้องมองถึงความอยู่รอดเป็นหลัก แต่ต้องไม่ทิ้งคุณธรรม
แต่เท่าที่อ่านมา พี่เมย์มีมากเกินคุณธรรมไปแล้วครับ
ถ้าน้องเค้ามาโกรธพี่เมย์ พี่เมย์ต้องให้อภัยเค้าครับ
เพราะคนคนนี้จะ "บาป" มาก ที่ประพฤติไม่ดีต่อผู้มีคุณ:D

อย่างนี้ต้องให้ออกค่ะ เราจ้างคนมาช่วยงาน มาช่วยหาเงินนะคะ ไม่ใช่จ้างมาทำให้เจ๊ง ตอนนี้งานหายากก็น่าจะรู้อยู่ว่าถ้าทำตัวแบบนี้ใครเขาจะจ้าง

เมื่อมีการพูด เตือน ขอร้อง ให้ปรับปรุงพฤติกรรมที่จะนำพาให้ทร้พย์สินของเราขาดทุน ซึ่งก็เป็นส่วนหนึ่งของปากท้องของเค้าแล้ว เค้าทำไม่ได้ก็สมควรให้เค้าออกไปพิจารณาตัวเองที่บ้านได้แล้วค่ะ ไม่บาปหรอก เราทำดีที่สุดแล้ว ขอเป็นกำลังใจให้คุณเมย์พบทางออกที่ดีที่สุดเร็ว ๆ นะคะ

เคยสงสารเวลาอยากเอาเด็กที่ร้านออกเหมือนกันค่ะ ความสงสารทำให้เราปวดกบาล เครียดทุกครั้งที่คิดถึง และเสียลูกค้าค่ะ

ดังนั้นต้องใจแข็งค่ะ ถ้าเตือนแล้วไม่ปรับปรุง ยังเป็นแบบนี้อยู่ น้องก็ต้องอัปเปหิตัวเองออกไปแล้วล่ะค่ะ

ทำธุรกิจที่เราไม่ได้ดูเองต้องทำใจค่ะ ใครจะมาใส่ใจในทุกรายละเอียดอย่างเจ้าของ

ขอให้หาทางออกได้ไวๆนะคะ

[SIZE="5"]จ้างเด็ก เพื่อให้มาดูแลกิจการแทนคุณเม ให้ช่วยทำงาน เพื่อให้มีรายได้

แต่ไม่ได้จ้าง ให้มาทำลาย แบบนี้

ให้ออกเถอะค่ะ ถ้าเรายังคงให้เค้าอยู่แบบนี้ โอ๋ว่า เค้าก็จะคิดว่า คุณเม ยังโอเคกับเค้าอยู่อ่ะ

บางที่ก็ต้องให้เค้ารู้เหมือนกันว่า ถ้าคุณจะยังคงเป็นแบบนี้ ไม่ว่าที่นี่หรือที่ไหน ก็ไม่มีใครต้องการคุณ เหมือนกัน

เท่ากับว่า คุณเม ได้ช่วยสอนให้เค้าเรียนรู้ชีวิตการทำงาน นายจ้าง-ลูกจ้าง ประสบการณ์ชีวิตที่เป็นจริง แล้วหล่ะค่ะ ว่า เค้าต้องดิ้นด้วยตัวเอง

อยากให้ตุณเมคิดถึงตัวเองก่อน จากเหตุการณ์ครั้งนี้ค่า

โชคดีค่า:D:D:D

เอ็นดูเขาเอ็นเราขาดค่ะ

กำจัดจุดอ่อนไปเถอะฮ่ะ พี่เมย์

เราไม่บาปหรอกคับ ความบาปที่จะเกิดเลิกจ้างงานเนี่ย ไม่มี คับ

ถ้ามีจริง ยังงี้พวกขโมยของ แล้วเราเอาออก เนี่ย เราก้บาปซิจ้ะ

จะให้คิดว่า ชาติที่แล้วเค้าเคยมาเอาของเราไป ก้ไม่ใช่เรื่องงงง

จริงไหมจ้ะ

ที่เราเลิกจ้างเพราะ เรามีเหตุผลคับพี่เมย์
1.ทำให้กิจการของเราเสียหาย
2.ยอดขายตก ขาดทุน
3.สุขอนามัย และอื่นๆๆๆอีกมากมาย
อื่นๆๆๆอีกมากมาย

ที่ ชี เป็นแบบนี้เพราะตัวของ ชีเอง ชีเลือกที่จะเป็นแบบนี้เอง ชีวิตเลือกเองได้

เพราะฉะนั้น พี่เมย์ อย่าคิดมาก เราทำตามหน้าที่ ทำในสิ่งที่เหมาะสม หนุกบเอาพนักงานออกเยอะแยะไป คิๆๆๆๆๆๆๆๆ

เห็นด้วยค่ะ ขอโหวตออกด้วยคนอย่างไม่ลังเลค่ะ
ในเมื่อคุณเมเองก้อให้โอกาสเค้าหลายครั้งแล้ว เค้ายังไม่มีการแก้ไขปรับปรุง
ก้อคือเค้าทำตัวเค้าเองค่ะ ไม่ต้องกลัวบาปหรอกค่ะ
เพราะเราใช้เหตุผลในการตัดสินใจ และได้ให้โอกาสเค้าไปแล้ว แต่เค้าไม่รักษามันไว้เอง
เป็นกำลังใจให้นะคะคุณเม :D

จริงค่ะ ร้านอาหารมีแมงสาบ อ่านแล้วยังสยองเลยค่ะ เซ็งแทน

[SIZE="4"]ให้ออกไปเลยน่าจะดีกว่าค่ะ แล้วระหว่างนี้คุณเมก็ดูแลร้านแทนไปก่อน (จนกว่าจะหาเด็กใหม่ได้)
ทนเหนื่อยหน่อยนะคะ จะได้ใกล้ชิดกับลูกค้ามากขึ้นด้วย เป็นการตลาดที่ดีด้วยค่ะ
ขอให้ขายดีๆๆนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ :)

[SIZE="4"]คุณเมคะ งานคืองานค่ะ
ไม่บาป
และเราก็ต้องให้งานของเราเดินไปได้อย่างราบรื่น
ถ้าน้องเค้าไม่เหมาะสม เราก็คุยกับเค้าด้วยเหตุผลเลยค่ะ
ว่าถ้าทำไม่ได้ตามมาตรฐานที่เราต้องการ เราก็ต้องขอให้ออก
อีกอย่างตอนนี้ก็มีคนต้องการงานมากมายค่ะ

สู้ๆๆๆนะคะคุณเม........บางทีเราใจดีเกินไป ลูกจ้างถึงได้ใจอ่าค่ะ อันนี้เรื่องจริงเลย

[SIZE="4"]คงเป็นกรรมของเค้าที่เห็นผิดเป็นชอบ

จะบาปหรือไม่อยู่ที่เจตนาค่ะ ในเมื่อคุณเมย์ให้ความเมตตากรุณาปราณีแก่ลูกจ้างตลอดเวลา แต่สิ่งที่เค้าตอบแทนคุณเมย์คือการรับอย่างเดียวแต่แทบจะไม่เคยให้สิ่งที่ดีกลับมาแก่นายจ้างเลย ถ้ามองมุมนี้คนที่บาปน่าจะเป็นลูกจ้าง

เพราะขาดความซื่อสัตย์ ขาดความเพียรมานะพยายาม มีแต่ความเห็นแก่ตัวแก่ได้ แค่นี้ก็เป็นเหตุที่ทำให้เค้าต้องออกจากงานค่ะ

ดังนั้นถ้าคุณมย์รู้สึกว่าไม่ถูกไม่ควร และอยากให้จบโดยดีทั้งสองฝ่าย คิดว่าน่าจะเรียกมาคุยกับสิ่งที่เค้ากระทำลงไปนะค่ะ ให้เวลาปรับปรุง ถ้าภายในเดือนหนึ่ง ไม่ดีขึ้น ก็เชิญให้ออกเถอะค่ะ

เอาใจช่วยนะค่ะ:)

ถ้าคุณเมย์ไม่ได้ทำอะไรช่วงนี้ ไม่ลองมาดูแลร้านเองละคะ

มาเปิดร้านเองเลย แล้วก็ดูเขาทำ หรือช่วยทำเลย

คุณเมย์ไม่จำเป็นต้องพูด แต่เรากระทำให้เขาเห็น ว่าเขาควรจะทำแบบไหน

อย่างไร ให้เหมือนตอนแรกที่เข้ามาทำงาน ...

ถ้าแบบนี้คุณเมย์อาจจะลองให้โอกาสเขาปรับปรุงตัว แต่ถ้าเลยอาทิตย์แล้วไม่ดีขึ้น

ก็อาจจะบอกว่าถ้าแพ้ท้องมากก็ลองหยุดงานสักพัก อาจจะช่วยเขา ให้เงินเขาตอนออก

สักสองสามพันก็ได้คะ เขาน่าจะเข้าใจอะไรดีขึ้น ถ้าเขาคลอดแล้ว หรือเราไม่มีคน

เราก็ยังขอเขามาช่วยได้ครั้งคราว ไม่รู้ว่าจะคิดอย่างไร ลองนำไปพิจารณานะคะ ^^

ตักเตือนและให้โอกาสสัก3ครั้งค่ะ (ที่บ้านก็แบบนี้) ถ้าไม่ปรับปรุงตัว หรือปรับได้แป๊ปเดียว ครบ 3 ครั้งก็เชิญออกค่ะ ไม่บาปแน่นอนเพราะเราให้โอกาสท่านเต็มที่แล้ว

หากยิ่งปล่อยไปนานๆ ปัญหาไม่ได้รับการแก้ไข คุณเมทนเห็นภาพไม่ได้เลยไม่เข้าร้าน พอดีเจ๊งค่ะ แถมท้องน้องเค้าโตขึ้นเรื่อยๆ คุณเมยิ่งตัดใจลำบากไปใหญ่

Meesook ก็เห็นด้วยกับเพื่อนๆ ค่ะเม

ช่วงนี้เมอาจจะต้องใช้เวลามาคุมร้านกาแฟเองซักระยะนะคะ คอยดูพฤติกรรมน้องเค้า ให้รู้แจ้งเห็นจริงกันไปเลย และคอยบอกเค้าทีละเรื่อง เพราะถึงจะมีสามี มีลูกแล้ว เค้าก็ยังเด็กอยู่ดีค่ะ แล้วยิ่งกำลังท้องอยู่ด้วย อารมณ์ก็อาจจะแปรปรวนได้ ก็เข้าใจล่ะค่ะ

แต่ถ้าเมไม่มีเวลาพอ ก็อาจจะต้องเปลี่ยนพนักงานใหม่...

ถึงแม้การเปลี่ยนพนักงานใหม่ก็จะต้องทำให้เสียเวลาอยู่ดี เพราะจะต้อง train กันใหม่อีก แต่ในระยะยาว ถ้าได้พนักงานที่ดีๆ มา ก็อาจจะดีกว่า เพราะยังไงอีกไม่กี่เดือน น้องคนนี้ก็จะต้องลาคลอดอยู่ดี แล้วยิ่งตอนนี้เค้าแพ้ท้องแพ้กลิ่นกาแฟ ก็ยิ่งไม่น่าจะไหวสำหรับเค้า ถ้าให้เค้าอยู่ในร้าน เค้าเองก็จะทรมานด้วยนะคะ ไม่รู้เมื่อไหร่เค้าจะหายแพ้ท้องด้วย จริงๆ ให้เค้าไปอยู่บ้าน ก็น่าจะเป็นการช่วยเค้าเหมือนกันนะคะ


การทำบุญ ก็ต้องไม่ให้เบียดเบียนตัวเองด้วยค่ะ เหมือนคนมีเงินอยู่ 100 บาท จะให้ไปทำบุญ 90 บาท ก็คงไม่ได้...


ส่วนเรื่องการช่วยเหลือพนักงานปัจจุบันคนนี้ ก็อาจจะทำในรูปแบบอื่นที่ไม่ใช่เงินเดือน เช่นให้เงินก้อนไปตอนที่เค้าออก หรือเมื่อเค้าคลอดลูก ก็อาจจะช่วยเหลือค่านมลูก เป็นเงินก้อนไป เป็นการทำบุญประมาณนั้นค่ะ

เปลี่ยนพนง.ใหม่เลยค่ะ คงมีคนที่เต็มใจทำงานกับคุณเมอีกเยอะค่ะ
นายจ้างใจดีแบบนี้หาง่ายซะที่ไหน
ขอให้เจอคนดีๆและอยู่นานๆนะคะ

เห็นด้วยคะ ไม่ออก ก็ต้องเจ๊ง

[SIZE="4"]เข้ามาเห็นด้วยกับความเห็นของเพื่อนๆสมาชิกอีกคนนะคับคุณเมย์ ในการทำธุรกิจเราต้องมีจริยธรรมในการทำธุรกิจไม่ว่าจะกับลูกค้าหรือพนักงาน ในกรณีนี้เนียะ เรามีจริยธรรมที่ดีกับพนักงานแล้ว แต่เนื่องด้วยพนักงานไม่มีจริยธรรมที่ดีกับเรา มันก้อต้องเปลี่ยนแหละคับ มันไม่ผิดนะคับที่จะให้เค้าต้องออกจากงานในขณะที่เค้าท้อง แต่ในทางกลับกันเค้าก้อรู้ตัวว่าเค้ากำลังมีภาระเรื่องลูก เค้าก้อควรจะต้องขยันทำงานตั้งใจทำงานให้ดีเพื่อที่จะได้รายได้ที่ดีเพื่อลูก แต่สิ่งที่เค้าทำมันคือตรงกันข้ามกับสิ่งที่ควรจะเป็น เพราะฉะนั้น ไม่ผิดนะคับที่จะต้องปล่อยเค้าไป แล้วหาพนักงานใหม่

ปล. ร้านกาแฟคุณเมย์อยู่แถวไหนเนียะ ตอนนี้เฮียตกงาน เผื่อไปสมัคร คริคริคริ

[SIZE="4"]อ่านจบแล้ว

อยากออกความเห็น

ขอบอกว่าไม่เห็นว่าพี่เมย์จะเก็บเค้าคนนั้นไว้ทำไม..โหวตออกด้วยคนค่ะ
แต่ถ้าพี่ไม่เสียดายเงินลงทุนและอยากอนุรักษ์สัตว์โลก(น้องแมงสาป)ก้อแล้วไปค่ะ อิอิ

ไม่เห็นจะรู้สึกบาปเลยค่ะ

เพราะ..ลูกจ้างที่ดีต้องทำงานเหมือนร้านของตัวเอง
แต่เค้าเป็นแบบนี้..ไม่ไหวจะเคลียร์ค่ะ...ปล่อยเค้าเถอะค่ะให้เค้าไปสู่โลกใบใหม่

ว่าแต่คุณเมเคยตักเตือนหรือยังคะ เป็นวาจาหรือลายลักษณ์อักษร (ไม่เอาพูดเฉยๆ นะคะ เอาแบบว่าตำหนิ/ว่าอ่ะค่ะ)
สำหรับเราอีกครั้งเดียวพอค่ะ ไม่ต้องถึง 3 ครั้งอ่ะค่ะ ที่เล่ามานี่มันมากพอแล้วค่ะ
ให้ออกเถอะค่ะคุณเม อาจจะจ่ายชดเชยไป 1-1.5 เดือนเพื่อช่วยเหลือเค้าในระหว่างตกงานนี้

แต่เราแนะนำว่า ถ้าจะให้เค้าออก สำหรับเรา พูดวันนี้ เราให้ออกวันนี้เลยค่ะ เพราะไม่ให้มีเวลาคิดแผนใดๆ ได้
และจะระวังตัวสุดฤทธิ์ค่ะ รวมทั้งเราจะไม่อยู่คนเดียวค่ะ ระวังร้านหรือตัวคุณเมดีๆ นะคะ
คือเด็กพวกนี้กับสามี/ภรรยา มักจะมีเรื่องไม่ค่อยดีมา surprise เราเสมอๆ (จริงๆ นะคะ)

อ่านมานี่มันหลายเรื่องแล้วค่ะ จ้างคนมาช่วย กลายเป็นเพิ่มภาระให้คุณเมซะเปล่า

คุณเมนึกถึงเค้า เค้านึกถึงคุณเมหรือเปล่าคะ

เราว่าคุณเมเป็นคนมีมาตรฐานสูง อย่าให้ลูกน้องคนนี้ทำคุณเมลงต่ำเลยค่ะ (ด้านอาชีพและอารมณ์)
อีกอย่างคุณเมเป็นเจ้าของ คุณเมต้องรับผิดชอบต่อความรู้สึกและสุขอนามัยของลูกค้าด้วยนะคะ ไม่ใช่ต่อลูกน้องอย่างเดียว
ลูกค้าหลายคน ลูกน้องคนเดียว แต่ทำคนหลายคนเดือดร้อนกว่า
ไหนจะหน้าบูดๆ อย่างนี้ลูกค้าเดินไปกด 7-11 กินดีกว่า แมลงสาปมันทำลูกค้าเสียวๆ กังวล แถมเหม็นด้วยค่ะ

เราว่าคุณเมไม่บาปและไม่โง่ แต่เป็นเพราะคุณเมเป็นคนใจดีเกินไปค่ะ sensitive รู้สึกผิด กลัวเค้าลำบาก

โชคดีนะคะ คุณเม สู้ สู้ :)

เจ๊เห็นด้วยกับ น้องสามคนข้างบนนี่จะนู๋ ;)



แต่ว่าอย่าทำเหมือนคนนี้นะจ้ะ นี่น้องกบ น้องเมย์เค้าไม่ "วืนแตก" อย่างนู๋หรอกจ้ะ :D



สำหรับคนนี้เจ๊เห็นด้วยว่าสมควรจ้างเป็นที่สุด รับรองลูกค้าตรึม :D

เมขอขอบคุณจากใจจริงสำหรับคำแนะนำที่พี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆทุกๆท่านช่วยให้คำปรึกษาทั้งในกระทู้และทาง pm น้าค้า....ขอบคุณมากๆๆๆค่ะ...K.Hut2211, K.Jann, K.Pen_quin, K.Nui007, K.Summer, K.Kae, K.Give759, K.Oatty, คุณนายน้อง, K.Asiaticia, K.Balenciaga, K.Theresa, น้องแจน, น้องเมษ์, K.Mally, คุณโก้, น้องนพ, K.Sukiyaki, K.Wawe, K.Moo, คุณโอ๋, น้องพลอย, K.Qty, น้องน๊อต, K. Lady Geordie, K.Tonkau, K.Lukkai, คุณโย, คุณอุ๋ม, K.BP, K.Ayu, พี่ทินี, คุณปู, K.Kaew ja, อาเฮีย, คุณจิ, คุณสุ และท้ายสุดเจ้นีน่า น้าค้า (เมต้องพิมพ์ชื่อให้ครบทุกท่านค้า...แอบเกรงใจที่ทุกท่านสละเวลามานั่งพิมพ์ค่ะ)

แค่เมได้อ่านความเห็นเมก็ยิ้มออกแล้วค่ะ...ไม่ใช่เมคิดเข้าข้างตัวเองนะคะ

สรุปแล้ววันนี้เมก็ไม่ได้เข้าร้านค่ะ....แล้วเมก็นั่งทบทวนแล้วว่า จะให้น้องเค้าอยู่ทำงานถึงสิ้นเดือนนี้ค่ะ ส่วนเรื่องคนใหม่ก็ไม่มีปัญหาเลยค่ะ เพราะว่าระแวกนั้นมีเด็กๆที่พร้อมและตั้งใจจะทำงานอีกหลายๆคนที่กำลังจ่อคิวอยู่ค่ะ

เมขออนุญาตอธิบายเพิ่มเติมนะคะ โดยที่สาเหตุที่เมจะไม่เตือนน้องเค้าเนื่องจาก เมตั้งใจเลิกเตือนน้องเค้าตั้งแต่เหตุการณ์ล่าสุดแล้วค่ะ (เมไม่ได้เล่าในกระทู้แรกนะคะ...เพราะเมไม่อยากให้ดูว่าเมเป็นจับจดหยุมหยิมค่ะ) คือน้องเค้าเคยเอาของข้างนอกเข้ามาตั้งขายในร้านโดยไม่บอกอะไรเมเลยค่ะ....จนคนแถวนั้นมาบอกว่า "เดี๋ยวนี้เอาขนมใหม่ๆมาขายแล้วหรอ...เนี่ย..ช่วยซื้อด้วยนะ" เมเองก็งงเป็นไก่ตาแตกสิคะ....แล้ววันั้นเมก็เตือนน้องเค้าค่ะ....ตอนที่น้องเค้าอยู่ต่อหน้าเม เค้าร้องไห้เลยนะคะ เมก็บอกว่า "ไม่ต้องร้องไห้นะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่แค่ขอให้บอกพี่ก่อน" แล้วปฏิกิริยาของน้องเค้าเหมือนจะเข้าใจที่เมพูดค่ะ

แต่ผลก็คือว่า มีร้านเพื่อนบ้านโทรมาบอกเลยค่ะ...ว่าเค้าเอาเมไปว่าให้ร้านอื่นๆฟัง หาว่าเมรำเลิกบุญคุณกับเค้า....55555 ...ทันทีที่เมรู้เรื่อง เมยิ้มเลยนะคะ คือไม่อารมณ์เสียเลยค่ะ แล้วก็ถึงบางอ้อว่าทำไมน้องเค้าถึงทำงานที่ 7-11 หรือร้านอาหารตามสั่งก่อนหน้านี้ ได้แค่ไม่นานค่ะ.....แล้วเมก็บอกตัวเองค่ะว่าเมจะไม่พูดเรื่องทำนองนี้กับเค้าแล้วค่ะ....แต่เมมีไปบอกน้องเค้าแบบอารมณ์ดีมากๆเลยนะคะ ว่าเมทราบเรื่องที่เค้าพูดกับร้านอื่นๆ แล้วเมก็แค่บอกน้องเค้าไปว่า "ในชีวิตนี้ พัชไม่เคอเจอคนดีหรอ...ถ้าพัชคิดจะไปพูดเรื่องของพี่กับคนอื่นๆ พัชมั่นใจได้อย่างไรว่าพี่จะไม่ดีกับคนอื่นๆเหมือนที่พี่ดีกับพัช....แล้วคนหลายๆคนเค้ารู้เองเลยนะ ว่าเค้าควรจะเลือกใคร" แค่นี้เองค่ะ....หน้าน้องเค้าซีดเป็นไก่ต้มเลยค่ะ.....จริงๆแล้วมีเรื่องมากกว่านี้ในนะคะ ในช่วงประมาณ 6 เดือนค่ะ แต่เมเกรงใจที่เพื่อนจะต้องมานั่งอ่านค่ะ

นอกจากนี้ยังไม่นับรวมการที่น้องเค้าขายมิสทีนและ friday กับอะไรทางแคตตาลอคอีกหลายๆอย่างค่ะ...แต่ตรงนี้ไม่มีปัญหาสำหรับเมนะคะ อะไรที่อลุ้มอล่วยได้..ก็ไม่คิดมากค่ะ.....แต่เมไม่อยากจะบอกว่าเค้าสามารถทำให้ลูกค้าที่มาซื้อกาแฟรำคาญได้ด้วยการตื้อขายของค่ะ..5555 (พยายามไม่เศร้าค่ะ)

ขออนุญาตพิพม์เพิ่มอีกนิดนะคะ....ถ้าถามว่าน้องเค้ามีข้อดีไหม...เมตอบได้เลยนะคะ ว่า "มีมาก" ด้วยค่ะ แต่ไม่ใช่เรื่องทำงานค่ะ...555....คือตั้งแต่เมรู้จักน้องเค้า....เมเห็นคุณค่าของเงินเยอะมากๆๆๆๆค่ะ บอกตรงๆเลยนะคะจากเดิมที่เมไม่รู้จักพอ...ซื้อแล้วซื้ออีก...จนเมเห็นคุณค่าของกระเป๋าแต่ละใบมากๆ...แล้วรู้สึกภูมิใจและดีใจกับชีวิตตัวเองเลยค่ะ

สุดท้ายนี้เมเลยรู้สึกท้อแท้เล็กๆ เพราะเค้าคงไม่คิดเลยค่ะ ว่าเราพยายามช่วยเค้าจริงๆ....เค้าคิดว่าที่เมช่วยซื้อมิสทีนเค้าเนี่ย...เมคงเอามาใช้เอง...5555

สรุปแล้วเมขอเรียนเพื่อนๆค่ะ....ว่าเมคงตัดสินใจที่จะไม่คุยอะไรกับเค้าแล้วค่ะ....ส่วนเรื่องค่าชดเชย เมคงต้องดูการทำตัวของเค้าในช่วงเวลาที่เหลือค่ะ ...แล้วก็ขึ้นกับตัวเค้าเองค่ะว่าจะได้มากหรือน้อยค่ะ

เมขอขอบพระคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆอีกครั้งน้าค้า
คราวหน้าถ้าเมมาโพสต์กระทู้...ขอให้เป็นเรื่องดีๆด้วยเถ้อ...สาธุ

/| ซ้าทุด้วยค่ะ


คนบางคนขุนไม่ขึ้น
คนบางคนมองอะไรเป็นทางเดียว

ก็ต้องปล่อยเค้าไปเนอะ
เก็บไว้ให้ฟุ้งซ่าน ผิดศีลข้อฟุ้งซ่านอีกค่าคุณเม

สู้ๆ ต่อไป


ปล. อย่าลืม pm บอกพิกัดร้านนะคะ เด๋วตามไปปล้นกระเป๋า เอ๊ยตามไปเป็นลูกค้าไม่ถูก อิอิ


หลับฝันดีน้า สบายใจ สบายใจ ค่า

คุณเมใจดีจังเลย ไม่บาปหรอกค่ะ ตอนแรกกะจะมาพิมว่า เออ ให้น้องเค้าไปพัก ไปคลอดอะไรก่อนจะดีกว่ามั๊ย เห็นว่าท้องด้วย อารมณ์คงจะขึ้นๆลงๆ
หลังจากนั้นค่อยกลับมาคุยกันใหม่ ถ้าโอเค ยังอยากทำงานอยู่ก็รับมาทำ แต่หลังจากอ่าน คห. คุณเมล่าสุดแล้วก็อึ้งๆนะ เพราะโดยส่วนตัวเราเชื่อตลอดว่าถ้าเราทำดีกับเค้ายังไง
เค้าก็จะทำกับเรากลับมาดีเหมือนกัน ส่วนตัวคิดว่าคุณเมทำดีที่สุดแล้วล่ะค่ะ

ขอให้ร้านกาแฟขายดีๆนะคะ :)

ให้ออก ดีกว่าค่ะ

เพราะไม่งั้น เราเองที่จะแย่

แล้วอีกอย่างคนท้อง อีกหน่อย ก็คงทำงานหนักมากไม่ได้

เราเองก็จ่ายเงินชดเชยให้เค้า เพื่อไปตั้งตัวน่ะค่ะ

ไม่บาปหรอกค่ะ คุณเมย์ให้โอกาสเค้าแล้วนี่เนาะ

ออกสถานเดียวค่ะ
ไม่ใช่ว่าโหดร้ายนะคะ
แต่ว่าเค้าไม่มีคุณสมบัติในการให้บริการลูกค้าค่ะ
สกปรก ขาดงาน และที่สำคัญสุดๆก็คือ
ทำหน้าตาไม่ดีใส่ลูกค้านี่ไม่ไหวเลยค่ะ

ต้องตัดตัวต้นเหตุออกไปค่ะ ไม่อย่างนั้นคนที่เป็นทุกข์เพิ่มขึ้นก็จะเป็นคุณเมค่ะ
น้องคนงานนี่เค้าก็น่าจะทุกข์อยู่แล้ว เพราะแพ้กลิ่นกาแฟ แถมขี้หงุดหงิดง่ายอีก
อย่าเครียดกับเรื่องพวกนี้เลยนะคะ ไม่อย่างนั้นคุณเมเครียด
คนอื่นในครอบครัวคุณเมเค้าก็จะยิ่งเป็นห่วงนะคะ
พูดกับเค้าดีๆ เค้าคงจะเข้าใจค่ะ:) เอาใจช่วยค่ะ