[SIZE="2"]ขออนุญาตเจ้าของกระทู้ครับ ขอนำรูปมาลงใหม่ เนื่องจากที่มีอยู่เดิมหายไป เพื่อให้กระทู้นี้ สามารถโชว์รูปที่หน้าเวบได้ ครับ
ขอบคุณภาพจากลิงก์ http://www.yenta4.com/webboard/upload_images/1180853.jpg ครับ
หากรูปที่เรานำมาไม่เหมาะสม ขอชวนเจ้าของกระทู้เข้ามาแก้ไขได้ครับ


คือผมอยากจะถ่ายทอดเรื่องราวของผมให้เพื่อนๆ ได้ลองอ่านดูอ่ะครับ

เผื่อจะทำให้เพื่อนๆ คิดหรือรับกับปัญหาแรงๆที่เกิดขึ้นได้ คือรับมือได้ง่ายขึ้นประมาณนั้นอะครับ

คือผมอายุสี่ยิบปีบริบูรณ์นะครับตอนนี้ เพิ่งจะยี่สิบได้เมื่อวันที่ 19 เดือนสามที่ผ่านมานี่เองครับ...

เรื่องมันมีอยู่ว่าผมมีเพื่อนรักอยู่คนนึง รักกันมากๆ แบบสนิทกันมานาน มีอะไรก็ปรึกษากันได้ตลอด

แล้วตอนนั้นผมก็ได้คบกะคนๆนึง ซึ่งบอกได้อย่างเดียวคือเวลาผมคบใคร ผมจริงจัง สม่ำเสมอและรักจริง

เพราะผมคิดเสมอว่า คงไม่มีใครในโลกนี้อยากมีแฟนหลายๆคน

ด้วยความหวังดีเลยอยากจะแนะนำให้เพื่อนกะแฟนรู้จักกัน เลยพาแฟนไปที่บ้านเพื่อนเลย พอดีช่วงปิดเทอมพอดี

เพื่อนอยู่ถึงนครปฐม ก็แห่กันไป...ก็ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมานี่เองครับ

คือผมก็คือวัยรุ่นธรรมดาคนนึง ซึ่งอาจจะยังไม่รู้จักความรัก หรือรู้จักแต่ยังไม่เพียงพอ

ระหว่างที่อยู่บ้านเพื่อน ผมก็ลองให้เพื่อนผมดูลายมือให้เล่นๆ ดูผมกะแฟนผม

เพื่อนรักผมก็บอกว่า เฮ่ย พวกแกเนี่ยใช่เลย เป็นเนื้อคู่ ดวงแบบเป๊ะๆๆ

เราก็ดีใจ มีคนทักมาขนาดนั้น

เราจริงจังแบบวางแผนอนาคตกันเลย จะมีบ้านแบบไหน อะไรยังไง ถ้าผมได้เงินเดือนเท่านี้จะแบ่งให้กี่% ทุกสิ่งทุกอย่าง

คือผมเป็นคนที่มั่นคงกะคำสัญญา ถ้าผมทำได้จริงผมก็สัญญา ถ้าไม่ได้ผมก็บอกว่าไม่ได้

อีกอย่างคือทุกวันนี้ผมก็หาเงินเองได้ ผมก็รับสอนพิเศษเด็ก ม ปลาย รายได้ก็โอเค คือก็หมื่นกว่าๆ ต่อเดือนอะครับ

ก็ตกลงกันว่าผมจะเก็บเพื่ออนาคตของเราเดือนละสองพันละกัน^^ อีกอย่างคือที่บ้านผมก็ค่อนข้างมีฐานะ

คือผมก็มั่นคงว่าผมมั่นคง และจริงจังกะเค้าจริงๆ ไม่เคยมองใครเลยตั้งแต่เจอเค้า...

เรื่องราววั้นนั้นก็ผ่านไป

แต่ก็เพราะผมก็เป็นแค่วัยรุ่นธรรมดา ยังมองโลกแคบนัก

ผมคิดว่าถ้าผมจริงจังและเต็มที่กะใครซักคน อีกคนต้องทำเหมือนกัน

ผมเลิกเล่นhi5 ผมก็อยากให้เค้าเลิก

แต่ก็ไม่ได้ ก็แค่จำกัดคนที่คุยเท่านั้น

ถึงบ้านก็อยากให้โทรหาตลอด

ผมก็ไปนอนบ้านเค้าบ่อยนะครับ คือเจอกันบ่อยก็ค่อนข้างที่จะผูกพันกันมากๆ
(อยากจะบอกว่าตัวละครในเรื่องนี้ทุกคนเป็นชายนะครับ)

ทุกอย่างก็ดำเนินมาด้วยดีเรื่อยๆ มีทะเลาะกันบ้างแต่ก็เคลียกันด้วยความเข้าใจ

ทุกอย่างมันดีๆมาก

จนกระทั่ง...

ผมเริ่มเอะใจว่า ทุกครั้งที่ผมคุยกะเค้าผ่าน msn เค้ามักจะคุยกะเพื่อนรักของผมทุกๆครั้ง

ผมก็ไม่คิดอะไรเลย เพราะว่าก็เพื่อนๆกัน ไม่มีอะไรพิเศษ

แต่...บางทีผมก็ฉุนๆ คือ ไม่สนใจผมเลย คุยแต่กะเพื่อนผมอยู่ได้

ห่ะๆ

ก็เลยโวยไปบ้าง

เจอมาคำนึง สะอึกเลย "แกนี่มันจิตใจต่ำจังเลยนะ คิดอกุศลได้แม้กระทั่งกะเพื่อนรัก"

เราก็เอออว่ะ จริง ไม่น่าคิดอย่างงั้นกะเพื่อนเลย

เราผิดเอง

ทุกอย่างก็ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ แรกๆ ที่เราทะเลาะกัน เพื่อนเราก็จะมาค่อยปลอบ คอยรับคำปรึกษาและแก้ปัญหาให้

เพื่อนเรามักพูดกับเราเสมอว่า..."เฮ่ย มันรักแกนะเว้ย รักแกมากๆด้วย"

แต่ทุกอย่างเริ่มน่าสงสัยมากขึ้น

จาก topic msn ของทั้งสองคน

เพื่อนรักเราตั้งเป็นภาษาญี่ปุ่นว่า aishitai aiganai = อยากรักแต่รักไม่ได้

ผมก็ไปถามแฟนผมว่า เฮ่ยเพื่อนเราคิดอะไรกะแกปะวะ

แฟนเราก็บอกว่าไม่หรอกบ้าหรอ คิดได้เนอะ

นี่คือการถามครั้งแรก

ลองถามอีกครั้ง เค้าบอกว่า ไม่หรอกถึงเค้าจะคิดอะไรกะเรา เราก็ไม่อะไรหรอก

ผมก็เอ่ออ อึ้งๆ แต่ก็ไม่ได้คิดไรมาก ก็เค้าก็ยืนยัน ก็บอกรักเราทุกคืนนิ

อีกคนก็เพื่อนเรา ไม่มีไรหรอกน่ะ

จนกระทั่งวันนึงเพื่อนผมก็ใส่ topic msn อีกว่า (ยิ้มแฉ่ง) ลงท้าย topic ของเค้า

ส่วนแฟนผมก็ใส่ emo รูปหน้ายิ้มแฉ่งลงไปที่ชื่อtopic msn เค้าเหมือนกัน

ผมก็เริ่มเอะใจ แต่ก็ไม่อะไร แล้วคืนนั้นเราก็มีเรื่องทะเลาะกัน ทุกๆ ครั้งเราจะยื้อๆ กัน

แต่ครั้งนี้แฟนเราบอกว่า แยกกันซักพักดีมั้ย? แรกๆ ก็อึ้งๆ แต่นานๆ ไปก็โอเคกลับมาคบกันเหมือนเดิม

แล้ววั้นนั้นเราตกลงว่าจะไปสอนวิชาตรรกศาสตร์ให้แฟนเราที่บ้าน

เราก็ไปถึงบ้าน วันแรกก็เหนื่อยๆ ก็นั่งคุยๆ เล่นๆ กันไม่มีอะไร

ผมเป็นคนใจร้อนทุกครั้งเวลาเลิกกันผมมันจะบอกว่า "เลิกกันเถอะ"

วันนั้นนอนๆ อยู่เค้าก็ถามว่า "อ้วนไม่รักเราหรอ ทำไมชอบบอกว่าเลิกกะเราบ่อยจัง เรารักอ้วนนะ"

ความรู้สึกผมตอนนั้นบอกได้ตรงๆ ว่าจิตใจพองโตมากๆ

วันต่อมาก็ไปเที่ยว เจเจ กัน กะว่ากลับมาค่อยมาติว แต่ผมต้องมีงาน report ค้าง เลยขอเค้าใช้คอมหน่อยบ้านเค้าหน่อย

เค้าก็ไปอีกห้องไปนั่งเล่น ผมก็เจอ แชทลอคของเพื่อนรักผมที่คุยกะแฟนผม ก็อยากลองอ่านๆ ดู ว่าเออมันคุยไรกันวะ

คุยทุกวันซะจนไม่สนใจเราเลย

พอเปิดอ่านเท่านั้นล่ะครับ

ใจตกมาอยู่ที่ตาตุ่มเลย

ประโยคแรกที่เห็นคือ

เพื่อนผม "เฮ่ย อย่าลืมซ่อนแชทลอคล่ะ ถ้าซันเห็นแย่เลย"

แฟนผม "อื้อ ไม่ลืมหรอก ห่ะๆ"

เพื่อนผม "แล้ววันนี้บอกซันว่าไรอ่ะ"

แฟนผม "เออ โทรมาหาอยู่ได้ ก็เนียนๆไม่รับ พอถึงบ้านก็บอกว่าพึ่งตื่น"

เพื่อนผม "อื้อ ดีแล้ว"

แฟนผม "แล้ววันนี้ มีความสุขมั้ยล่ะ..."

เพื่อนผม "อื้อ แต่เราอยากหยุดความสัมพันธ์แบบนี้"

แฟนผม "อย่าเลย เราไม่อยากให้หยุดคิดเลย ตอนอยู่กะซันก็ไม่เป็นไร แต่ยังไงเราก็จะสม่ำเสมอให้กันและกันนะ"

ผมหยุดอ่านที่เท่านี้ล่ะครับ...

ทนไม่ได้จริงๆครับ

ผมเดินไปห้องที่เค้าอยู่

บอกกะเค้าคำแรกว่า เราเลิกกันเถอะ ผมตัวสั่น หน้าแดง แบบเหมือนช๊อค ผมสติแตกมากๆ

เค้าก็ไม่พูดอะไรเลย

เค้าก็บอกแค่ว่า ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้...

ผมโมโหมากๆ ผมโทรไปเคลียกะเพื่อนผม ตอนนั้นผมตัดสินใจว่า ผมจะเลิกคบกะเพื่อนคนนี้

เพื่อนผมก็ถามผมกลับว่า "เวลาที่เราคบกันมา แกให้เราได้เท่านี้หรอ?"

....พูดไม่ออกครับ

สืบไปสืบมา คือ เค้าแอบไปหากันถึงหอเลยครับ

คือเราสามคนเรียนกันคนละที่...ผมอยู่เอแบค แฟนผมเกษตร แต่บ้านอยู่นนทบุรี เพื่อนผมอยู่จุฬ่าก็อยู่คอนโดแถวๆนั้น

ตอนที่คบกันผมจะให้เค้ามาหาเค้ายังไม่มาเลย แต่นี่เค้าไปหาเพื่อนผมถึงหอ

...

ผมอยากให้เค้าเลือกว่าจะเอายังไง ผมถามเค้าว่ายังอยากคบกันต่อไปมั้ย เค้าก็พยักหน้า

เราถามว่า แล้วเรื่องของเพื่อนเราล่ะ จะเอายังไง

เค้าบอกว่า ขอร้องล่ะ ก็คบกันต่อ แต่ก็ให้ซันรู้ไว้ว่าเค้ากะเพื่อนเรามีความรู้สึกอย่างนั้นกันอยู่

ผมไม่ใช่พระเอกนะครับ ผมทำไม่ได้จริงๆ ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มากๆๆๆ

เค้าเคยบ่นกะผมว่าทำไมนะ ชีวิตเราไม่เคยคบกับใครได้เกินเดือนเลย...

แต่ของผมเกินนะครับ ผมวางอนาคตให้เค้า ผมจริงจังกะเค้า เค้าก็บอกว่าผมคือคนที่ดีที่สุดตั้งแต่เค้าเจอมา...

ผมบอกเค้าว่าอย่างน้อยเนี่ย ไอ่อีโมหน้ายิ้มหลังชื่อเอ็มแกอะเอาออกได้มั้ยย

เค้าก็ถามผมกลับว่า "แล้วจะให้เราโกหกใจตัวเองหรอ?"

ตอนนั้นผมคิดว่า ผมคงไม่มีค่าอะไรแล้วล่ะครับ

ผมโทรไปคุยกะแม่ ผมร้องไห้ ผมรู้สึกว่าตอนนั้นผมไม่มีอะไรแล้ว ผมคุยกะแม่ บอกทุกอย่างที่เกิดขึ้น

จนทำให้ผมรู้ว่าผมยังมีแม่ แม่และพ่อที่รักผมเสมอ ผมตัดสินใจโทรเรียก taxi ตอนตีสามออกจากบ้านของเค้า เพื่อนั่งกลับบ้าน

แล้วผมก็บอกว่าจะไม่มีเยื่อใยอะไรอีกแล้ว นี่คือพูดไปด้วยอารมโมโห...

เค้าก็ถามผมด้วยอารมโมโหว่า 'นี่น่ะหรอคือคนที่มั่นคง'

ผมยิ้มให้เค้าแล้วก็ขึ้น taxi กลับบ้านไป

คืนนั้นผมนอนไม่ได้ คือนอนไม่หลับ มีแต่เรื่องนี้มาวนเวียนในสมอง

มันสบสน มันขยะขแยง มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานจัง

ตอนเช้าผมรอจนพ่อตื่น ลงไปกราบเท้าพ่อ ขอโทษกับทุกสิ่งที่ผ่านมา

ผมเคยคิดว่าผมเจ๋งแล้ว ผมอายุเท่านี้ผมหาเงินเองได้ ผมซื้อของแบรนเองได้

ไม่เห็นต้องแคร์อะไร แต่ตอนนั้นที่คิดได้เพิ่มคือ ถ้าสมมติ พ่อแม่ไม่ส่งให้เรียนสูงขนาดนี้

ไม่ทุ่มเทให้เราขนาดนี้ แล้วเราจะมีวันนี้หรอ

ผมถามแม่ว่า แม่ ทำไมเวลาแม่ทะเลาะกะพ่อทำไมแม่ยังทนอยู่ล่ะ แม่บอกสั้นๆแค่ว่า "ก็เพื่อลูกไง"

ผมรู้สึกได้ว่า ไม่มีอะไรจะยิ่งใหญ่ไปกว่าความรักของพ่อและแม่อีกแล้วว

ผมเคยคิดว่า ผมรักคนนั้นมากๆ รักซะจนถ้าขาดเค้าไปชีวิตผมคงไม่เหลืออะไรแล้ว

ผมคิดผิดครับ

แบบนั้นมันคือหลง หลงคือรักแต่ไม่มีสติ

ตอนนี้สติผมกลับมาแล้วครับ

คือผมโชคดีด้วยล่ะ ที่ผมมีรูมเมทคนนึงที่เจอเหตุการณ์แบบผม แต่ไม่รุนแรงเท่าผม

เพราะมือที่สามไม่ใช่เพื่อนรัก^^

แล้วรูมเมทผมคนนั้น เค้าเลือกที่จะอยู่กะอดีต ดื่มเหล้าเมายา ไม่ร่ำไม่เรียน

เพราะผมเคยเห็นเค้ามาแล้ว ผมเคยคิดว่าผมต้องไม่ทำ...

ผมเลือกที่จะมองไปที่อนาคต อนาคตผมต้องดี ผมต้องมีการมีงานทำดีๆ

ตอนนี้ผมสามารถพูดภาษา อังกฤษ ญี่ปุ่น เกาหลี(งูๆปลาๆ) ฝรั่งเศษ(งูๆปลาๆ)

ผมก็ไปเทคคอร์สภาษาสเปนเพิ่ม

ผมเรียนคณะวิศวะ (เพราะได้ทุนมาเรียนฟรีที่นี่) แต่ผมอยากเป็น Steward ผมเลยชอบเรียนภาษา

ผมเลือกที่จะทำใจให้สงบด้วยการเริ่มสนใจพระธรรม

ทุกคนเชื่อมั้ยครับ

ชีวิตผมดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ

ผมมองโลกเปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อ

ผมรักตัวเองและมีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ผมได้รู้ว่าในขณะที่ผมคิดว่าผมไม่มีใคร ผมมีพ่อแม่

และในขณะเดียวกัน เพื่อนสองคนที่ทิ้งเราไป(คือตอนนี้เค้าก็คบกันอะครับ) ก็มีเพื่อนแท้และเพื่อนรักที่รักเราจริงและเป็นห่วงเราจริง เพิ่มขึ้นเป็นสิบๆ คน

เรื่องธรรมะ ผมสวดมนต์ ตอนแรกๆ ก็คิดแค่ว่า ผมสวดเพื่อให้ลืมๆเรื่องนี้ไปซะ วันแรกที่ผมทำ ผมรู้สึกว่าเหมือนอ่านหนังสือเท่านั้นล่ะครับ ไม่ได้รู้สึกดีเลย เป็นเพราะใจผมยังไม่สงบพอ

ผมพยายามไปเรื่อยๆ จนคิดว่าผมสงบพอแล้ว เห็นผลจริงๆครับ ^^ (คือธรรมดาผมเป็นคนมี sixth sense อยู่แล้วนะครับ คือสามารถเห้นวิญญาณได้นั่นล่ะครับ)

ครั้งทีผมรู้สึกว่าผมสงบแล้วนั่นคือ ขณะที่ผมท่องบทแผ่เมตตา และชินบัญชร ผู้รู้สึกได้ครับ ว่ามีวิญญาณที่รอรับผลบุญจากผมอยู่ ผมสามารถสงบพอที่จะแบ่งปันให้คนอื่นได้แล้ว

ทุกอย่างที่ผมคิดเปลี่ยนไป

บอกตรงๆ ว่าตอนแรกผมโกรธพวกเค้ามากที่เค้าทำอย่างนี้กับผม ผมเคยคิดว่าต่อไปนี้จะไม่คุยไม่ติดต่อกะพวกเค้าอีกแล้ว

แต่สุดท้ายผมก็โทรไปขอโทษพวกเค้า ที่เคยพูดแรงๆ ออกไป ที่ผ่านมาผมก็สวดมนต์ให้เค้า อยากให้พวกเค้ามีความสุข

คบกันให้นานๆ เพราะอย่างที่แฟนผมบอกว่าทำไมเค้าถึงคบใครได้ไม่เกินเดือน

ผมคิดว่าเป็นเพราะกรรมรึเปล่า กรรมที่เค้าเคยทำ บันดาลให้เค้าจิตใจโลเล อยากเปลี่ยนคู่บ่อยๆ ทั้งๆที่ผมก็มั่นใจว่า เค้าคงไม่อยากทำหรอกครับ

ผมก็ได้แต่คอยอุทิศส่วนกุศลให้เค้า อยากให้เค้าหลุดพ้นซักที

แต่ถึงยังไงผมก็คงไม่กล้าบอกว่า ผมเลิกรักเค้าแล้ว

ผมก็บอกเค้าว่า ยังไงก็กลับมาหาเราได้นะ เราไม่ติดใจเอาความอะไร ระหว่างนี้ถ้ามีปัญหาอะไรก็ปรึกษาเราก็ได้

^^

ผมรู้แล้วครับว่าสิ่งที่ผมให้เค้าได้ตอนนี้คือความรัก รักอย่างมีสติ ไม่ใช่หลงอีกต่อไป

ผมมองเรื่องที่เค้าทำมา ว่าเป็นกรรมของผมเอง เค้าไม่ผิดหรอกครับ ^^

ผมโทรไปขอโทษทุกคนที่ผมเคยทำไม่ดีไว้กับพวกเค้า ตั้งแต่สมัยมัธยมเลยครับ

ทั้งที่พวกที่ผมเคยนินทาว่าร้าย เคยคิดไม่ดี เคยทำไม่ดี

ทุกคนให้อภัยผม ไม่มีใครติดใจเอาความกับผมเลย

ผมมีความสุขมากๆครับตอนนี้

คือ...ถ้าถามว่าทำไมผมต้องโทรไปขอโทษทุกขนาดนั้น เพราะผมคิดว่า อย่างน้อยเวลาเราเจอกันกลางถนน

แทนที่เราจะหลบตากันเพราะเรื่องในอดีต เรามายิ้มให้กันไม่ดีกว่าหรอครับ

ตอนนี้ผมคิดว่าผมโชคดีที่ผมคิดได้เร็วว

ผมใช้เวลาในการเสียใจเรื่องนี้เพียงสองวันเท่านั้นครับ

^^

ตอนนี้ผมมีความสุขมากๆ

รู้สึกโชคดีและพอใจมากๆที่ผมเป็นผมแบบนี้

ผมรักพ่อ รักแม่ รักเพื่อนๆ ทุกคน รักตัวเอง

ผมเชื่อในกรรม บาป บุญ คุณ โทษ

สัมผัสได้จริง

และสุดท้ายผมเชื่อว่าศาสนาทำให้ผมสงบได้จริงๆ

ตอนนี้ผมไม่ได้โกรธใครเลย ถ้าใครว่าเราหรือด่าเรา เราก็แค่ยิ้มให้เค้าแล้วบอกว่า ขอโทษครับ ^^

อีกไม่นานหรอกครับ คนเหล่านั้นจะเป็นฝ่ายมาพูดดีกับเราเอง

อีกอย่างคือ...ผมไม่โกรธสองคนนั้นเลย

ผมขอบคุณพวกเค้าด้วยซ้ำที่ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้

ผมรู้สึกผมมีสติมากขึ้น ระมัดระวังมากขึ้น ใจเย็นขึ้น






คือ ที่ผมเล่าประสบการณ์นี้ของผม

จุดประสงค์คือ อยากให้ทุกคนคิดว่า

"ทุกปัญหามีทางแก้เสมอ"

ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกทางไหน เราเป็นเจ้าของร่างกายและจิตใจของเรา เรามีอำนาจเต็มในการควบคุมมัน

อย่าเอาสิ่งเหล่านี้ไปยึดติดกับใคร

อยากให้ทุกคนทำดีเข้าไว้เยอะๆ นะครับบ

ซักวันมันต้องสะท้อนกลับมาแน่ๆ ครับ ^^

และสุดท้ายผมก็คิดว่าเรื่องที่ผมเจอมันเล็กมากๆๆ

เล็กซะจนจริงๆ มันก็ไม่เห็นจำเป็นต้องมานั่งเสียใจอะไรเลย

ขอให้ทุกคนโชคดีครับ

ทำเพื่อท่าน เป็ฯสิ่งที่ประเสริฐที่สุดแล้วครับ
เป็นกำลังใจให้ ขอให้ผ่านเรื่องร้ายๆ ได้แบบมีสติครับ:D

เพื่อนและคนรักที่ดีน่ะ กฎข้อแรกและเป็นข้อต้องห้ามก็คือ ไม่แย่งไม่ทรยศความรักของคนที่ตนรัก

ขออนุญาตเรียกว่า "น้องทาโบะ" นะคะ...พี่เมว่าน้องไม่ได้ทำกรรมไว้หรอกค่ะ...น้องทำบุญไว้เยอะมากๆค่ะ....การที่น้องมีโอกาสได้สวดมนต์..และศรัทธาในพุทธศาสนาตั้งแต่อายุ 20 เนี่ย...ถือว่าโชคดีมากๆเลยค่ะ

พยายามทำต่อไปเรื่อยๆนะคะ...แล้วชีวิตของน้องจะประสบแต่ความเจริญมากมายค่ะ....แล้วถ้าน้องทาโบะไม่ได้รักคุณแฟนเก่าแล้ว ก็อย่าไปบอกเลยค่ะว่ายินดีให้กลับมานะคะ...เพราะผิดข้อ "มุสา" น้าค้า...55555

ปล. น้องเริ่ดมากๆค่ะ ที่กล้าโทรไปขอโทษทุกๆคนที่น้องรู้สึกผิดค่ะ....พี่ขอคารวะค่ะ

น้องเจ้าของกระทู้เป็นคนแรกเลยนะคะ ที่พิมพ์ยาว ๆ แล้วพี่อ่านจนจบ

นับถือ & ดีใจด้วยคะ ที่มีทางที่สดใส

เห็นด้วยกะคุณเม ว่าน้องมีบุญมากต่างหาก ที่คิดได้แบบนี้

พ่อแม่ เป็นผู้ประเสริฐของเราจริง ๆ คะ

พี่ว่าสิ่งที่สองคนนั้น(แฟนผู้โลเล + เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด)เค้าขาดหายไป คือ ความจริงใจและความซื่อสัตย์
มันทำให้เกิดความเห็นแก่ตัวขึ้นค่ะ สิ่งที่เค้าพูดกับน้องนั้นฟังดูแล้ว "เอาแต่ได้" มากๆ... พี่บอกน้องได้เลยค่ะว่า คนที่รักกันด้วยใจจริงจะไม่ทำแบบนี้แน่นอน

ยินดีด้วยนะคะที่ผ่านจุดเลวร้ายมาได้ น้องอายุยังน้อย ยังอาจต้องเจออะไรอีกในวันข้างหน้า แต่น้องเป็นคนที่จิตใจดีและมีสติ จะทำให้น้องผ่านเรื่องต่างๆไปได้ด้วยดีค่ะ

คุณพระคุ้มครองนะคะ ^^

จขกท. เข้มแข็งมากๆเป็นกำลังใจให้นะคะ^^

จะคิดได้หรือไม่อยู่ที่ตัวเราเองเท่านั้น ยินดีด้วยค่ะ

สวดมนต์มันช่วยให้คนมีสติ รู้แจ้งเห็นแจ้งขนาดนั้นเลยเหรอคะ

เคยสวดอยู่พักนึง แต่เลิกไป เดี๋ยวจะลองตั้งใจกลับมาสวดใหม่ค่ะ

เผื่อเราจะได้ให้อภัย แฟนเก่า ที่เลิกกันมาแล้วหลายปี อย่างคุณ จขกท บ้าง

นี่ เราก็กำลังจะแต่งงานกับแฟนใหม่ ซึ่่่งเป็นคนดีมาก แต่บางทีพอนึกถึง แฟนเก่าที่แย่ๆ ยังทำเราเซ็งกับมันไม่หายเลย

[SIZE="3"]ยินดีด้วยนะคับที่อายุแค่นี้สามารถเข้าใจชีวิตแท้จริงของคนได้ในระดับที่ดี งัยเฮียก้อขอให้น้องจงทำในสิ่งที่ดีแบบนี้ต่อไปนะคับ เฮียว่านะตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการเรียนให้จบ ให้พ่อแม่รู้สึกภูมิใจที่ได้ส่งเสียให้ลูกได้เรียนในที่ๆดีๆ

เรื่องความรักเนียะ เฮียว่ามันเป็นเรื่องของพรหมลิขิต ถ้าฟ้าลิขิตมาให้เรามีคนรักที่ดี เค้าก้อจะมาเอง ไม่ต้องไปตั้งความหวังอะไรให้มากมาย เพราะถ้าถึงเวลาที่มันไม่ใช่ คนที่เจ็บปวดที่สุดก้อคือเราเอง เฮียว่าเรามาตั้งความหวังกะความรักของพ่อแม่ดีกว่าคับ ว่าจะทำยังงัยถึงจะให้ท่านได้มีความสุขเท่ากับที่ท่านมีให้เรานะ

ตั้งใจต่อไปเน้อน้องตาโบะ

ยินดีด้วยจากใจจริงค่ะ
ขอให้มุ่งมั่นปฏิบัติธรรมและใช้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตต่อไปนะคะ ^_^

ดีแล้วค่ะ ที่จขกท.คิดได้ และคิดดี(ยกนิ้วให้เลย)...
ต่อไปเจอปัญหาอะไรเราก็ไม่หวั่นอยู่แล้นน เพราะมีพ่อแม่ที่รักและคอยห่วงใยเราเสมอ
ปัญหาต่างๆ ผ่านมา เด๋วก็ผ่านไป แต่คิดในแง่ดี ว่ามันเป็นแบบทดสอบที่ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น:D
เป็นกำลังใจให้ค่ะ...;)

ดีแล้วค่ะ ที่จขกท.คิดได้ และคิดดี(ยกนิ้วให้เลย)...
ต่อไปเจอปัญหาอะไรเราก็ไม่หวั่นอยู่แล้นน เพราะมีพ่อแม่ที่รักและคอยห่วงใยเราเสมอ
ปัญหาต่างๆ ผ่านมา เด๋วก็ผ่านไป แต่คิดในแง่ดี ว่ามันเป็นแบบทดสอบที่ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น:D
เป็นกำลังใจให้ค่ะ...;)

ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยค่ะ :p

ชอบวิธีคิดของน้องมากนะคะ

ดีใจด้วยที่น้องได้พบกับความสุขและความรักที่แท้จริง

ไม่มีอะไรที่จะยิ่งใหญ่ไปกว่าความรักของพ่อแม่อีกแล้วค่ะ

ผลบุญที่เกิดจากความคิดและการกระทำที่ดีจะส่งผลให้น้องได้พบกับคนดีดีในอนาคตแน่นอนค่ะ

:)

ชื่นชมในความคิด และ การตัดสินใจค่ะ เก่งมากอายุยังน้อยแต่มีความคิดดีๆ แบบนี้ รับรองจะอยู่บนโลกใบนี้ได้อย่างมีความสุขจ๊ะ:D

ถูกแล้วครับที่ไม่คิดทำร้ายตัวเองและจมอยู่กับอดีต และยินดีด้วยมากๆที่คิดได้ครับ :)

เห็นด้วยอย่างยิ่ง...... 2 ท่านนี้....รักเราที่สุดแล้ว....เจ็บกว่าทุกครั้งที่เห็นเราเป็นทุกข์

สุขกว่าทุกครั้งที่เห็นเรามีความสุข

น้องซันเก่งมากๆค่ะ อายุยังน้อยอยู่แต่คิดดีและมีสติ น่าชื่นชมจริงค่ะๆ

ไม่มีรักไหนยิ่งใหญ่เท่ารักที่พ่อแม่มีให้เราค่ะ กอดท่านทุกครั้งที่มีโอกาสนะคะ (เราทำอย่างงั้นตลอดเลยค่ะ)


ทำดีคิดดี และสิ่งดีๆจะตามมาค่ะ :)

[SIZE="4"]ชีวิตเรามี 2 สิ่งที่ต้องนึกถึงเป็นอย่างแรกคือ พ่อกับแม่ค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้น้องนะคะ:D

ยาวมากกกกกกก

เอาใจช่วยนะจ้ะ

ดีจังที่คิดแบบน้อง ตาโบ้ะ ได้

ทุกปัญหามีทางออกจริงๆๆๆด้วย

ยินดีกับน้อง minnatabo ด้วยนะคะ ที่ได้พบความสุขที่แท้จริง ซึ่งก็คือความสุขในจิตใจ โดยไม่ยึดติด...

ขอให้น้องมุ่งมั่นใช้สติ และหมั่นให้อภัย และอโหสิกรรมแบบนี้ตลอดนะคะ

ขอบคุณที่มาเล่าเรื่องนี้ แบ่งปันกับเพื่อนๆ ในเวปนะคะ

อนุโมทนาค่ะ... :)

ขอบคุณทุกๆ คห มากๆนะครับ

^^

ผมแค่อยากแชร์ประสบการณ์ดีๆ ที่มีในชีวิต

เผื่อไว้ให้เป็นเครื่องมือที่อาจเอาไว้สอนใจคนที่กำลังจะคิดหรือตัดสินใจอะไรในทางที่ไม่เหมาะสม

เพราะทุกปัญหามีทางแก้เสมอนะครับ

ทำอะไรคิดถึงหน้าพ่อแม่เอาไว้ก่อนนะครับ

พระที่สำคัญและยิ่งใหญ่ที่สุด

คือพระในบ้านนะครับ^^

แบบนี้ ถ้ามีแฟน ก้ห้ามแนะนำให้รู้จักใครเรยยย


ล่ามเอาไว้ในบ้านนนน


ล้อเล่นนนน้า


อิอิอิ

เป็นกำลังใจให้นะครับ

ห่ะๆๆ

จะดีหรอครับ ^^

[SIZE="5"]น้องเยี่ยมมาก ขอชื่นชมในความคิดดีดี ไม่น่าเชื่อว่าเด็กอายุ 20 จะสามารถคิดอะไรอะไรได้ลึกซึ้งมากขนาดนี้ ความมีสติจะทำให้ปัญหาลุล่วง ยินดีด้วยกับชีวิตใหม่นะคะ

[SIZE="5"]แจ๋วมาก...น้องซัน

เป็นกำลังใจให้ค่า่:D:D

ขอแจมกระทู้ ให้ข้อมูลเรื่องการสวดมนต์นิดนึงนะคะ

การสวดมนต์ไม่ใช่การท่องคาถา ไม่ใช่แค่การอ่านตามบทสวดไปอย่างนั้นค่ะ

การสวดมนต์เป็นอุบายที่ทำให้ใจสงบค่ะ ที่การสวดมนต์ทำให้ใจสงบได้ เพราะอย่างน้อยในขณะที่สวด จะต้องจดจ่ออยู่กับบทสวด ทำให้ฟุ้งซ่านไปคิดเรื่องอื่นได้ยาก และในขณะที่จิตใจเริ่มสงบ สติก็จะมา และปัญญาก็จะเกิดตอนช่วงที่ใจสงบมีสตินี่ล่ะค่ะ

หลักการสวดมนต์คร่าวๆ ง่ายๆ นะคะ

ถ้าดูคำแปลของบทสวดมนต์ ถึงจะเป็นภาษาบาลียากๆ แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่มนต์คาถาอะไรเลยค่ะ หลักๆ ก็เป็นการ เอ่ยวาจา สัญญากับตัวเองว่าจะทำดีตามที่พระพุทธเจ้าสอนค่ะ

1. สวดพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ก็คือระลึกถึงพระพุทธคุณ (พระคุณงาม ความดีของพระพุทธเจ้า) และน้อมรับพระธรรมของพระพุทธเจ้า และพระสงฆ์ที่สั่งสอนค่ะ เป็นการบอกกับตัวเองว่าพระธรรมที่พระพุทธเจ้าให้มานั้น ดีแล้ว และเราตั้งใจจะใช้ชีวิตอยู่ในธรรมตามที่พระพุทธเจ้าให้ธรรมะไว้

2. การอาราธนาศีล และสวดศีลห้า ก็เป็นการเอ่ยสัญญากับตัวเองว่าจะรักษาศีลห้า เหมือนสัญญากับตัวเองว่าจะทำความดี จะเป็นคนดีน่ะค่ะ

3. สวดชัยมงคลคาถา ความจริงไม่ใช่คาถาค่ะ เนื้อความเป็นการพูดถึงสิ่งที่เป็นมงคลต่างๆ ที่พระพุทธเจ้าได้ทำเพื่อชนะกิเลสทั้งหลาย เช่น ทำทาน, ขันติ, เมตตา, จิตที่สงบ เป็นสมาธิ, การเทศนาของพระพุทธเจ้า,

4. มหาการุณิโก เนื้อหา เป็นการให้พรแก่ผู้ที่ทำดีค่ะ ประมาณว่า ทำดีแล้ว ก็จะได้ดี เพื่อให้เรามั่นใจค่ะ ว่าทำความดีไปแล้ว ต้องได้รับผลดีแน่นอน

5. ที่สำคัญ เมื่อสวดมนต์ระลึกถึงพระพุทธคุณ พระธรรม และพระสงฆ์แล้ว สัญญากับตัวเองว่าจะทำแต่ความดีแล้ว ก็จะต้อง "อโหสิกรรม" ค่ะ อโหสิกรรมให้กับผู้ที่ทำกรรมกับเรา และ"อโหสิกรรมให้กับตัวเอง"ด้วยค่ะ รวมทั้งขอขมา ขอให้ผู้ที่เราทำผิดกับเค้าไว้ ให้เค้าอโหสิกรรมให้เราด้วยค่ะ

6. เมื่ออโหสิกรรมแล้ว จิตใจก็สะอาดบริสุทธิ์แล้ว ถึงจะแผ่เมตตาให้ผู้อื่นค่ะ คือจิตใจที่ดีงาม คิดหวังให้ทุกสรรพสัตว์มีความสุข ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นคนที่ทำดีกับเรา หรือทำไม่ดีกับเรา เราก็คิดหวังให้เค้ามีความสุขทั้งนั้นค่ะ (อย่างที่น้อง minnatabo ทำอยู่ค่ะ)

7. เมื่อถึงตอนนี้ เราก็ได้บุญกุศลแล้ว (เพราะจิตใจสะอาด และเมตตาแล้ว) เราก็อุทิศส่วนกุศลนั้นค่ะ อุทิศให้ใครก็ได้ที่อยากจะให้ ส่วนมากก็ให้พ่อแม่ ญาติ ผู้มีพระคุณทั้งหลาย ให้วิญญานที่ล่วงลับไปแล้ว แล้วก็ลองอุทิศให้กับศัตรูด้วยก็ดีค่ะ (เป็นการฝึกการอโหสิกรรม และเมตตาอีกอย่างนึงด้วย)

8. สุดท้าย ให้ระลึกถึงพระคุณของพ่อแม่ค่ะ ระลึกไปถึงตั้งแต่วันที่เราเกิดมา จนกระทั่งถึงวันนี้ ว่าพ่อแม่ทำอะไรให้เรามาบ้าง

สวดมนต์ + แผ่เมตตา + อุทิศส่วนกุศล นี่ก็ประมาณ 15 นาทีเองค่ะ แต่เป็นช่วง 15 นาทีที่มีคุณค่ามากๆ ทำให้จิตสงบ มีสติ ทำให้ได้ปัญญาเยอะค่ะ แถมยังจิตใจบริสุทธิ์เพราะได้อโหสิกรรม ไม่มีอะไรติดค้างกับใครด้วยค่ะ

อย่างที่น้อง minnatabo ทำนี่ก็เห็นผลชัดเจนเลยค่ะ :)

Meesook อยากสนับสนุนให้สวดมนต์ และเข้าใจการสวดมนต์กันเยอะๆ นะคะ


....

เป็นคนที่เชื่อใน "คนทำดีได้ดี คนทำชั่วได้ชั่ว" ค่ะ
ให้อภัยเค้าดีแล้วค่ะ เดี๋ยวเวลาก็จะพิสูจน์อะไรหลายๆ อย่างเอง

ชีวิตเรายังอีกยาวไกลค่ะ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เป็นตัวฝึกให้เราแข็งแรงนะค่ะ
ให้กำลังใจค่ะ ขอให้ได้เป็นสจ๊วตสมใจด้วยนะค่ะ

:):)

ก็ตั่งใจอ่านมจนจบก็อะนะครับความรัก ความรักนั้นทำให้โลกสดใสแต่ก็ซ่อนไปด้วยอันตราย

นิคก็เคยโดนมาเหมือนกันครับผมกับเพื่อสนิทเช่นกัน

แต่เราก็ปล่อยเขาไปอะครับ และทุกวันนี้นิคยังคบกับเพื่อนคนนั้นอยู่เลยอะครับ

คิดตลอดว่าช่างมันเถอะไม่ตายหาใหม่ได้

คำนี้ส่วนตัวมากๆๆๆขอพูดนะครับ มีเงินก็เอาไปฟาดหัวมัน ...อิอิอิ...

คนของเราไม่ดีเองหรือเพือนไม่ดีก็ช่างแต่เขา 2 คนก็มาขโ?ษนิคนะครับ

ตอนแรกก็โกรธมากมายแต่ก็นะมีพ่อแม่ พี่ๆๆที่แสนดีอยู่ข้างๆๆอะครับเลยดีขึ้น

และอีกครั้งเห็นเองกะตาเดินควงกันหน้าเอราวัลเลยครับ ลมแทบจับ

มากะผู้หญิงด้วยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆลมจับ จริงๆๆแทบไม่มีแรงเดิน นิคก็ส่งยิ้มไปให้แบบหวานๆๆ

สวยๆๆไปอะครับ ไม่เล่าจะเดี่ยวยาวอะครับ

ยังไงก็ต้อง 70/30 นะครับเกิดไรขึ้นจะได้ตั่งตัวได้เร็จ

แต่พูดอะง่ายทำอะอยากครับเพราะลองแล้ว

เป็นกำลังใจสู้ๆๆๆ

เรื่องนี้ทำให้นึกถึงหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ เข็มทิศชีวิต ที่สอนเราว่าใจเรานั่นแหละที่ทำให้เราทุกข์ เพราะใจเราไปยึดติดกับสิ่งต่างๆ เพื่อนๆคนไหนไม่เคยอ่านลองไปอ่านดูนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ

ทุกข์ หรือ สุข อยู่ที่เราเลือกจะมองจริงๆด้วย นับถือน้องซันจากใจจริงๆค่ะ เจ๋งมากๆๆๆๆๆ

สุดท้ายคนที่รักเรา และเข้าใจเราที่สุด ก็คือครอบครัวของเราครับ

ขอบคุณที่แชร์ประสบการณ์ของชีวิตส่วนหนึ่งให้หลายๆๆคนมีสตินะค่ะ
ส่วนตัวมีครอบครัวกำลังจะมีลูกคนที่สองแล้ว
แต่ที่สำคัญคนที่รักเราที่สุดคือ [SIZE="6"]พ่อและแม่ จริงๆๆ
แล้วพอตัวเองมีลูก ก็รักลูกมากที่สุดในชีวิต
อยากจะบอกว่าเวลาที่เราทำจิตใจให้ดี ไม่คิดร้ายกับใครก็จะมีแต่สิ่งดีๆๆเกิดขึ้น
ได้รู้จักคนดีๆๆเพิ่มขึ้นไม่ค่อยมีเรื่องร้ายๆกับเรา จริงๆๆ

ยิีนดีด้วยค่ะ

และเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ดีใจกับ จขกท ด้วยนะที่ผ่านเรื่องร้ายๆไปได้

เราเคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆ จขกท แต่ว่าไม่ร้ายแรงเท่า

แต่ที่เสียใจเหมือนกันคือเพื่อนสนิืทเป็นคนทำเหมือนกัน

[SIZE="3"]คำอวยพรด้านบน

ก้อคงเป็นอีกหนึ่งความดีที่คุณทำและได้รับ

และจิก้อขออวยพรให้คุณมีความสุขและเผื่อแผ่ต่อไปค่ะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าค่ะ ได้อะไรเยอะเลยค่ะ
สู้ๆต่อไปนะคะ
;)

ดีใจด้วยนะคะ คุณทำเลือกและทำในสิ่งที่ดีที่สุดแล้วค่ะ

ขอบคุณนะคะ ที่นำเรื่องราวมาแบ่งปันค่ะ

น้องเป็นเด็กรุ่นใหม่ ที่มีความคิด ดีมากครับ

เมื่อ น้องมีโอกาสเข้ามาสนใจ ธรรมะตั้งแต่อายุยังน้อยแบบนี้ เป็นการโชคดีมากๆ ครับ

นอกจากการ สวดมนต์ อ่านหนังสือแล้ว ถ้ามีเวลา และโอกาสอำนวย ลองไปปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน ดูนะครับ

ขอให้โชคดี และ เป็นกำลังใจให้นะ

คิดดี ทำดี สมกับเป็นเด็กรุ่นใหม่จริงๆค่ะ

ยินดีด้วยนะครับ น้องเก่งมากครับ คิดเรื่องดีๆ ทำดี อย่างนี้ได้ตั้งแต่ตอนนี้ ขอให้พบเจอแต่สิ่งดีๆ นะครับ :)

สิ่งดีๆ กำลังเข้ามานะค่ะ.....ขอให้เรื่องทุกอย่าง ดำเนิน ไปได้ด้วยดี ค่ะ....สู้ๆ

เริ่มต้นอ่านแล้วเศร้ามากๆเลยค่ะ
แต่คิดว่าตอนจบดีมากๆเลยค่ะ ขอแค่มีสติ ทุกอย่างก้ผ่านไปได้ด้วยดี

เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังอยู่ในเวลาแบบนี้นะคะ

พอมาอ่านแล้วรู้สึกว่า เราเองก็น่าจะสวดมนต์ นั่งสมาธิ อย่างที่แม่กะน้องบอกมั่งละ

จะทำนานแล้ว แล้วก็ทำได้แค่แป๊บๆ แล้วก็หาย

ตอนนี้ตั้งใจว่าจะทำจริงจังแล้วค่ะ

ปล. จขกท สุดยอดจริงๆนะคะ
ธรรมะนี่ ดีจริงๆเลยนะ


คิดดี ทำดี แล้วสิ่งดีๆก็จะตามมาเอง

อ่านแล้วซึ้งมากๆนะคะเปนกำลังใจให้คะ

[SIZE="4"]เป็นกระทู้ เรื่องแรก ที่สามารถทามให้จบภายในวันเดี่ยวได้ คนอ่านรู้สึกว่าไม่ขาดตอนเลยสักตอน ดีเยื่ยม

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คนดีในโลกยังมีอีกเยอะว่าแต่เราจะเลือกคบใครที่ดีที่สุดในชีวิต

ยินดีกับน้องด้วยค่ะ...และขอบคุณที่มาแชร์เรื่องดีดีนะคะ :)

ขอบคุณทุกๆ คห มากๆ นะครับ


ปล คุณ summer อยู่ พนาสินหรอครับ

ตัวผมอยู่ที่เอแบคคอนโดอะครับ

คิดดีทำดี เราเองนั่นแหละที่มีความสุขที่สุด ชื่นชมค่ะที่คิดได้ตั้งแต่อายุยังน้อยแบบนี้

พี่เองไม่คิดร้ายหรือทำใครก่อนนะคะ ไม่อาฆาตใครด้วย แต่หากโดนกระทำก็จะช่างมัน หรืออภัยให้บ้างเป็นบางโอกาส ยังไม่สามารถอภัยให้กับทุกกรณีได้จริงๆ

จะพยายามค่ะ สู้ สู้

ไหนวันนั้นพีบอกจะไปรับ
มัยบอกวาไมเปนรัย
จะรออยยยูถึงเช้า
ไอ้เราก้อ งง จะรอมัยยอะ
ถ้ารู้วาซันกลับตอนตี สาม จะไปรับตั้งแตตอนนั้นหละ

แตตอนนี้ดีขึ้นแลล้ว หนิ

ดีใจด้วยย

คนทีรักเรารอเราอยูข้างหน้าคับ
เดินตอไป ด้วยความมันคง คับ น้องซัน

เคยอยู่เมื่อตอนเรียนอ่า ตอนนี้จบแล้วเลยย้ายกลับมาบ้าน

ยินดีที่ได้รู้จักครับ รุ่นน้อง

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆนะค่ะ

สุดยอดมากๆ ครับ เสียใจอยู่แค่สองวันทำได้ไง ผมละเสียใจตั้งสองปี ฮาๆ