อยากให้อ่าน ดีมาก ( เรื่องจริงของ พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ) :
มีคนเล่าให้ฟังว่าสมัยก่อนคุณพงษ์เทพ กระโดนชำนาญศิลปินเพลงเพื่อชีวิต
แกอยู่ในป่ากับเพื่อน 5 - 6 คนทุกวันก็จะเปลี่ยนเวรกันล่าสัตว์ป่ามาทำอาหาร
วันหนึ่งเป็นเวรของคุณพงษ์เทพ แกก็คว้าปืนยาวสะพายบ่าเดินเข้าป่าไป
อาหารโปรดของคุณพงษ์เทพคือแกงเนื้อลิง พอเดิน เข้าป่าไปได้สักพัก
เห็นลิงตัวหนึ่งนั่งอยู่บนต้นไม้หันหลังให้ แกก็รีบยกปืนประทับบ่ายิงเปรี้ยงไปที่ตัวลิง
เหตุการณ์แปลกประหลาดได้เกิดข ึ้นปกติ ลิงพอถูกยิงจะหล่นตุ๊บจากต้นไม้ทันที
แต่ลิงตัวนี้นั่งจับกิ่งไม้เฉยไม่หล่นลงมาจะว่ายิงไม่ถูกก็ไม่
น่าเป็นไปได้ เพราะคุณพงษ์เทพแกยิงปืนแม่นระยะแค่นี้
เป้าใหญ่ขนาดนี้ไม่พลาดแน่นอน ในขณะที่กำล ังสงสัยอยู่นั้นลิงตัวที่ถูกยิงร้อง
โหยหวนเสียงดังมาก ฝูงลิงที่แยกย้ายกันออกหากินอยู่บริเวณใกล้ๆ
วิ่งแห่กันเข้ามาหาลิงตัวที่ถูกยิง แล้วร้องโหยหวนเหมือนกัน หมด
แกตกใจ ยืนตกตะลึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สักครู่ลิงตัวที่ถูกยิง โยนวัตถุเล็กๆ สีดำๆ ชิ้นหนึ่งให้กับลิงตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด
แล้วก็หล่นตุ๊บลงมาจากต้นไม้คุณพงษ์เทพรีบวิ่งไปดู
ลิงถูกยิงเข้าที่หลัง ทะลุหน้าอกเลือดแดงฉานเต็มตัว คุณพงษ์เทพเห็นแล้วต้องเบือนหน้าหนี
ลิงที่ตกลงมาเป็นลิงแม่ลูกอ่อนขณะที่ถูกยิงเธอกำลังให้นมลูก ลูกตัวน้อยกำลังดูดนมอย่างมีความสุขทันทีที่ถูกยิง ถ้าเป็นลิงตัวอื่นจะหล่นตุ๊บลงจากต้นไม้
แม่ลิงตัวนี้ยังหล่นไม่ได้ยังตายไม่ได้ เพราะเธอยังมีภารกิจใหญ่หลวงที่ต้องทำคือรักษาชีวิตลูกน้อยให้พ้นอันตราย
เธอกัดฟันโหนกิ่งไม้ไว้แม้จะเจ็บปวดแทบขาดใจมองดูเลือดที่ไหลหยดเป็นทาง
ด้วยความตกใจพยายามรวบรวมพละกำลังที่ยังพอมีเหลือทั้งหมดตะโกนสุดเสียงร้องเรียกฝูงลิงเข้ามาใกล้ๆ แล้วก็ฝากฝัง
ให้เลี้ยงลูกน้อยแทนเธอ หลังจากโยนลูกให้จ่าฝูงแล้วมองดูลูกถูกพาไปจนลับสายตาแล้วแน่ใจว่าลูกปลอดภัยแล้วจึงหลับตาแล้วหล่นลงมา..ตาย..
คุณพงษ์เทพก้มมองหน้าลิงแล้วร้องไห้เพราะที่เบ้าตาลิงมี หยดน้ำตาใสๆ กำลังไหลรินคุณพงษ์เทพรีบเดินกลับที่พัก
เอาปืนไปเผาทิ้ง ไม่ยอมออกล่าสัตว์อีกเลยตลอดชีวิต และภาพความรักที่ยิ่งใหญ่ของแม่ลิงที่มีต่อลูกน้อย เป็นแรงบันดาลใจ
ให้พงษ์เทพแต่งเพลงขึ้น มาเพลงหนึ่ง ชื่อว่า ' ลิงทะโมน '
เพื่อยกย่องเชิดชคุณค่าของความรัก...ที่แม่...มีต่อลูก
*****************
แม่นะหรือ... คือผู้สร้าง ทุกสิ่ง อันยิ่งใหญ่
คือผู้รัก ลูกตน กว่าใครใคร
คือผู้คอย ห่วงใย ทุกเวลา

คือคนร้อน เมื่อลูกรุ่ม
กลุ้มเรื่องทุกข์
คือคนสุข เมื่อลูกนั้น มีหรรษา
คือคนปลอบ เมื่อลูกเหงา เศร้าอุรา
คือคนคอย ให้เมตตา ลูกทุกคราว

เป็นสายฝน คอยช่วยให้ ลูกสดชื่น
เป็นผ้าผืนคอยห่มให้ เพื่อคลาย ห นาว
เป็นกระโถน คอยรับทุกข์ ทุกเรื่องราว
เป็นบันได ไต่ดาว ลูกก้าวไป

เป็นคุณครู ผู้สอนสั่งทุกอย่างหนอ
เป็นคุณหมอ คอยรักษา จะหาไหน
เป็นทุกสิ่ง ทุกอย่าง ได้ดั่งใจ
จะหาใครได้เท่าแม่เหมือนไม่มี

สาธยาย อย่างไร คงไม่หมด
พระคุณแม่ ยากแทนทด เหมือนปลดหนี้
สิ่งล้ำค่า
ใดใด ในปฐพี
จะเทียมเท่า คุณแม่นี้ ไม่มีเอย.

หัวอกคนเป็นแม่นะ อ่านจบแล้วร้องไห้เลยอ่ะคะ

ตื้นตันใจมากกกเลยค่ะ ขอบคุณมากกกกๆๆๆๆสำหรับข้อมูลดีๆ เดี๋ยวจะขอcopy เก็บไว้ให้ลูกๆอ่าน เค๊าจะได้รักเรามากๆๆ ฮ่าฮ่าฮ่า ส่วนเรารักแม่ม๊ากมากอยู่แล้ว

โหย น้ำตาคลอเบ้าเลยอ่ะ น่าสงสารมากๆ
เวลาเห็นนสพ.เด็กโดนทิ้งนะ
ไม่เข้าใจเลย โดยเฉพาะที่เสียชีวิตนะ รับไม่ได้อย่างแรง
ขนาดลิง ยังรักลูกเลย
ทำไมจิตใจคนเดี๋ยวนี้ มันโหดร้ายจัง

เนื้อเรื่องเศร้ามากน่าสงสารลิงแม่ลูกอ่อน แต่ไม่คิดว่าน่ายกย่องคนอย่างคูณพงษ์เทพเลยอะ ไม่รู้สิถ้าไม่เจอเหตุการณ์ลิงแม่ลูกอ่อนจะเลิกล่าสัตว์มั๊ย เข้าใจนะว่าอยู่ป่าก็ต้องกินอาหารป่า แต่ลิงมันไม่ใช่อะ เห้อเมื่อไหร่พวกมาร้องเพลงเพื่อชีวิตคนอื่น(ไม่บอกก็รู้ว่าใคร)จะเจอเหตุการณ์ให้สำนึกได้อย่างนี้บ้างซะที

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่เอามาให้อ่านจ้า

เรากลั้นน้ำตาไม่อยู่เลยอ่ะ ขอบคุณมากนะ

คิดถึงไอ้ก้อนดำๆ ที่บ้านเหมือนกันป่านนี้คงดูนมจากขวดอยู่....

ดูเหมือนลิงที่ไหนๆก็จะเป็นอย่างนี้ เพราะเรื่องที่เราเคยเรียนเป็นวรรณคดีจีนโบราณ ก็มีเรื่องทำนองนี้เหมือนกัน ก่อนแม่จะตายเค้าพยายามเอาน้ำนมที่มีทั้งหมดสาดไว้ที่ใบไม้ ให้ลูกกิน...เศร้า

อ่านแล้วซึ้งเลยค่า

น้ำตาร่วงเลย สงสารอ่ะ
เกลียดมากๆแลยคนที่เข้าป่าไปเพื่อล่าสัตว์เนี่ย
ของกินอย่างอื่นมีตั้งเยอะแยะ
มีคนรู้จักคนนึงเข้าป่าเพื่อล่าสัตว์ป่าเพื่อความสนุก
ถึงล่ามาแล้วจะเอาไปทำอาหารก็เถอะ ยิงไปแล้วเพิ่งเห้นว่ามันมีลูกอ่อน
ปากบอกว่าสงสาร ซักพังไปอยู่ในหม้อแล้ว (ไม่รู้สงสารยังไง)
บางคนเล่าไปหัวเราะไป พรากแม่พรากลูกได้

:cry:อ่านแล้วคิดถึงลูกชายที่เสียชีวิตไปด้วยอุบัติเหตุทางถนนเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้เลยทำหน้าที่ของแม่ให้กับลูกชายอีกคน และหน้าที่คุณย่าให้กับหลานชาย 2 คน อายุ 4 ขวบ และ 1 ขวบ สู้ สู้ เนาะ

This is such a very bad story. I didn't get it, why would he has to kill the monkey in the first place. There are so many food in the world to eat. Why Why Why? Poor little monkey that lose the mommy, and the mommy who lose her life for this kind of sport.

เวลาเห็นคนทิ้งลูกแล้วก็งงนะ สัตว์รักลูกขนาดนี้ คนยังทำกันได้