[SIZE="4"][SIZE="5"]มันไม่ใช่แค่คอนเสริต มันคือการเดินทางของจิตวิญญาณ
....จะเหน็ด จะเหนื่อย ก็ยังต้องเดิน ต่อไป....
ไม่ได้ลดขนาดภาพ ภาพอาจจะใหญ่ไปนิดนึง แต่จะได้เห็นชัดๆ
ใช้กล้องดิจิตอล GF1 ถ่าย ผ่านทางช่องตรวจอาวุธไปได้ เพราะบอกเค้าว่าเป็นกล้องดิจิตอล
แต่เค้าห้ามถ่ายวิดีโอเราก็ไม่ถ่าย แต่เห็นคนอืนพกไอโฟน บีบี ถ่ายกันกระจาย
21.30 น. 26 พ.ย. 53: ไปรับน้องที่หมอชิด
27 พ.ย. 53 : วันแห่งความทรงจำ ที่ไม่มีวันลบเลือน ...
08.00 น. : ตื่นขึ้นเพื่อเตรียมตัว
09.30 น. : ออกเดินทางโดยรถเมล์
11.00 น. : ถึงเดอะมอล์บางกะปิ กินข้าว เดินชอปปิ้ง รอบ่ายโมง
12.30 น. : ออกเดินทางจากเดอะมอล์ไปสนามราชมังคลากีฬาสถาน
13.15 น. : ถึงสนาม คนเริ่มเยอะแล้ว ที่รีบมาเพราะต้องมาซื้อเสื้อ และกลัวรถติด กลัวไม่ทัน
1
2
13.45 น. : ซื้อเสื้อเรียบร้อย โชดดีมากๆ เสื้อลายนกครามเหลือห้าตัวสุดท้ายและเป็นของพวกเรา สามตัว ^ ^
3
4
5
14.15 น. : เปลี่ยนเสื้อแล้วนั่งรอ ในร่ม
6
14.30 น. : ถามสตาฟได้ความว่าเค้าจะเปิดให้เข้าตอนบ่ายสาม แล้วให้เข้าไปรออีกที เปิดประตูที่สองอีกทีตอนบ่ายห้าโมงเย็น เราจึงเริ่มไปนั่งรอ กลางแดด ร้อนมาก
7
8[
9
10
11
15.00 น. : เปิดให้บัตร 2000 เข้าไปก่อน
16.00 น. : เริ่มให้บัตรอื่นเข้าไปได้
16.15 น. : ยืนรอหน้าประตู ทั้งเหนือยและร้อนมากก
17.00 น. : เริ่มมีสัญญาณว่าจะได้เข้า ทั้งเบียด กันเพื่อนจะให้ได้เข้า ตรงนี้ขอตินิดนึงว่าทีมงานจัดการได้แย่มาก รวมทั้งขอประนามคนที่เบียด คนที่ดันจากด้านหลังและข้างๆ ว่าพวกนายเห็นแก่ตัวมากๆ คนข้างหน้าแทบจะเหยียบกันตาย
17.15 น. : เข้ามาจองพื้นที่ได้ คอนเสริตจะเริ่มตอนหนึ่งทุ่ม เค้าห้ามเอาอาหารและน้ำดิ่มเข้ามา ต้องออกไปซื้อเอง ว่าแต่ถ้าออกไปซื้อแล้วจะกลับเข้ามายังไงหล่ะเนี่ย คิดบ้างไหม เฮ้อ
12
13
18.00น. : เริ่มมีดีเจจากเอทามเข้ามาสร้างบรรยากาศ ผมว่ามันไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่เลย ไม่ค่อยได้ฟังคลื่นนี้เท่าไหร่แต่เท่าที่ฟัง คงจะหื่นกันน่าดู
19.00น. : สิ้นสุดการรอคอย
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23.52 น. :คอนเสริตจบ ว่าแต่จะกลับยังไงละเนี่ยไม่ได้คิด
วันที่ 28 พ.ย. 53
00.15 น. :กินเกาเหลาร้านข้างทาง หิวข้าวมากๆ
01.00 น. : เพิ่งได้แท๊กซี่คันแรกเดินทางกลับหอ
02.00 น. : เข้านอน
05.30 น. : ตื่นเช้า มีนัดไปทัศนศึกษาที่โคราช
เหนื่อยมาก กว่าจะได้ดู ต้องอดทนรอ ต้องทนร้อน ต้องทนหิว
การรวมตัวของคน 65000 คน
เพื่อเฝ้าคอยวงดนตรีหนึ่งวงมาเล่นนั้น ไม่ใช่แค่คอนเสริตแน่นอนครับ
มันมีมากกว่านั้น
กว่าจะเดินทางกลับอีก ยิ่งบางคนมาจากต่างจังหวัดเพื่อมาดูคอนเสริตนี้
เป็นการเดินทางของจิตวัญญาณ ของวงดนตรีที่ชื่อว่า Bodyslam
ส่วนผม ครั้งหน้าขอบัตรนั่งละกันนะครับ
ปวดร่างกายไปหมด ขาแข็ง ปวดเอว สาระพัด
พอดีมีงานต้องไปที่โคราชแต่เช้า เลยเพิ่งมีเรี่ยวแรงมารีวิวเนี่ยแหละครับ
จำเวลาไม่ค่อยได้เท่าไหร่ ส่วนใหญ่หลับ ดูรูปเลยนะกันนะครับ