หากการทอดสายตาไปยังสุดขอบฟ้ายิ่งทำให้หัวใจร้าวไหว
หากสองมือ สองขา ไร้เรียวแรงจะกวัดไกว เหมือนเช่นก่อน
หากสมองที่เคยทำงานตลอดมา
เหมือนจะหยุดการเคลื่อนไหวลงชั่วขณะ
และหากลมหายใจเข้า - ออก ดูเหมือนจะหมุนวนผิดจังหวะ
เวลานั้นคุณอยากทำอะไร ? แล้วกำลังคิดถึงใครอยู่ ?
ความอ่อนแอ เกิดขึ้นได้กับเราทุก ๆ คนอย่างไม่รู้ตัว
ฉันเองก็เป็นคนหนึ่ง ที่ยอมรับว่าบางความรู้สึกก็แสนเปราะบาง
ฉันยังเคยสงสัยเลยว่า ทำไมดวงตาเล็ก ๆ ของคนเรา
ถึงผลิตหยดน้ำตาได้มากมายถึงเพียงนี้
หรือนี่คือ พลังแห่งความรู้สึกอันยิ่งใหญ่
ที่อยู่ในส่วนลึกของหัวใจเราก็เป็นได้
คุณเคยพูดกับตัวเองด้วยประโยคนี้บ้างหรือเปล่า
"ฉันจะมีชีวิตอยู่ต่อไปยังไง ถ้าไม่มี ....."
หรือ "ชีวิตฉันคงไม่เหลือใครอีกแล้ว"
ความคิดของคุณที่เชื่อว่า ชีวิตนี้ไม่มีใคร
แต่แล้ววันหนึ่ง สิ่งที่เรียกว่า "กำลังใจ"
ก็ไหลรวมมาเป็นพลังหนึ่งเดียวจากทุกมุมโลก
เมื่อได้รับรู้ข่าวคราวว่า คุณ กำลังทุกข์ใจ
ใครบางคนอาจห่างหายไปจากชีวิตคุณนานแล้ว
แต่ก็กับปรากฏตัวขึ้นมาในวันที่คุณท้อแท้เสมอ
อย่ามองข้ามความรู้สึกดีดีจากทุกคนที่หยิบยื่นให้คุณนะ
วันนี้ที่คุณมองเห็น
อาจเป็นวันที่ฟ้าปิดแสงสว่างจนมืดมัว
แต่สักวันฟ้าก็จะเปิดนำแสงสว่างสดใสมาสู่คุณ
เหมือนใบไม้ ดอกไม้ที่ผลิบาน ไม่นานก็ร่วงโรย
แต่ก็ใช่ว่าจะจากลาตลอดไป เมื่อถึงฤดูกาล
ใบไม้ ดอกไม้ จะกลับมาผลิบานให้คุณสัมผัสอีกเสมอ
ทุกสิ่งทุกอย่าง ล้วนแล้วแต่มีเงื่อนไขแห่งกาลเวลา
[SIZE="6"]กลับมายิ้มให้โลกเหมือนทุกวัน
กลับมาเก็บความฝันที่เปียกชี้น
สลัดความเศร้า ผึ่งแสงแดดให้ฟื้นคืน
ทุกเช้าที่ตื่น...บอกตัวเอง "สู้ด้วยใจ"