ตอนนี้ไม่ทราบเป็นช่วงอะไร รูสึกเศร้าใจตลอดเวลาแล้วก็ผูกใจเจ็บแบบปล่อยวางไม่ได้ซักทีกับคนนคนึงอะคะ ไม่รุ้จะเป็นแบบนี้อีกนานเท่าไหร่ ไปทำบุญแผ่เมตตาก็แล้วแต่ก็ไม่หาย รู้สึกเศร้ามากๆๆเลยอะคะ ไม่ทราบว่าเป็นอะไร รู้สึกชีวิตมันหดหู่มากกT_T ไม่อยากไปทำงานไม่อยากตื่นนอนมันเบื่อไปทุกอย่างอะคะ ไม่มีแรงทำอะไรหรือเจอใครเลยอะคะ
มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างอะคะแล้วมีวิธีอะไรบ้างจะกลับมาหายเหมือนเดิม
ขอบคุณคะ

เคยเป็นแบบคุณ จขกท เลยคะ ตอนที่เจอเหตุการณ์ใหม่ๆ เรื่องมันก็วนเวียนอยู่ในหัวตลอด พยายามไม่คิด อยากจะหยุดคิด มันก็กลับมาอีก เป็นอยู่อย่างนี้ ช่วงนั้นก็พยายามคุยกับเพื่อนตลอด แต่เราก็ลองมาคิดดูอ่ะนะคะ ว่าเราคงไม่สามารถพึ่งคนอื่นแบบนั้นได้ตลอด เราก็มานั่งคิดอ่ะคะ ว่าทำไงดีให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม เราก็เริ่มจากสวดมนต์ อ่านหนังสือธรรมะ วันแรกๆ จิตใจก็ยังไม่มั่นคงหรอกคะ วอกแวกไปเรื่อย ไปเจอเห็นอะไรสะกิดใจ ความรู้สึกเดิมก็กลับมาอีก แต่เราก็ต้องคิดให้ได้อ่ะคะว่า เราทุกข์ใจ ผูกใจเจ็บไป เราก็เศร้าอยู่คนเดียว คนอื่นไม่ได้รับรู้ด้วย คนที่เราไปผูกใจเจ็บเค้ารู้ป่าวก็ไม่รู้ เราอยากแนะนำให้คุณสวนมนต์ แผ่เมตตาทุกวัน อย่าทำแต่เฉพาะเวลาที่คุณทุกข์ใจแต่ให้ทำเป็นกิจวัตรประจำวัน เพื่อยึดเหนี่ยวจิตใจ เพื่อให้จิตใจคุณเข้มแข็ง เวลาที่คุณเจอเรื่องทุกข์ใจหรือปัญหาเข้ามา คุณจะได้มีจิตใจที่เข็มแข็งสามารถผ่านปัญหาหรือเรื่องร้ายๆไปได้
ลองดูนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ ขอให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมไวๆ ตอนนี้ชีวิตเรามีความสุขมากเลยคะ หน้าตาก็สดใส ทุกอย่างรอบกายดูดีไปหมด สู้ๆ นะคะ

หูย..ย เมื่อเดือนก่อนนี้แหละ จิตตกสุด ๆ แบบว่าอยากจะออกจากงานเลย เพราะโดนแต่แทงข้างหลัง จิตใจที่เคยแฮปปี้กับการทำงานน๊ะ หมดไปเลย..อยู่บริษัทนี้มาสิบปีฝ่า โดนเจ้านายพูดออกมาแบบว่า เรานั่งรับเงินเดือนแพงแต่ไม่ได้ทำอะไรเลย โหยยยย อึ้งไปเลยอ่ะ แล้วคุณบัญชีเค้าก้อคอยแทง ๆ ข้างหลังตลอดเวลา จนเหวอะ

เอาเป็นว่า แนะนำว่า เบรคตัวเองเลยก่อนที่จะไปกันใหญ่ ถ้าทำงานก้อหยุดไปเลยสามวัน พุธถึงศุกร์ แล้วเรามีเสาร์อาทิตย์ด้วย รวมแล้วก้อ ห้าวัน แล้วไปต่างจังหวัดแบบให้หลุด ๆ ออกไปเลยเพื่อชาร์ตแบต (ชวนเพื่อนที่คุยด้วยกันได้ไป หรือว่าไปเจอเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนาน) แล้วกลับมาใหม่

เสร็จแล้วก้อไปทำบุญสังฆทาน หรือใส่บาตร กรวดน้ำด้วยน๊ะ แต่ว่าเวลากรวดน้ำก้อไม่ต้องขออะไรเลยน๊ะ ขอแค่ให้จิตผ่องใส แล้วก้อจะดีเองแหละ ตอนนี้เราโอเคแล้วน๊ะ... ตอนที่จิตตกสุด ๆ หนะ ทรมาน

[SIZE="3"]ค่อยๆทำใจค่ะ
มันอาจจะยากค่ะ
แต่ถ้าตั้งใจจะลืมสิ่งใดๆก้อตาม..สักวันก้อทำได้ค่ะ


[SIZE="3"]โดนโกงมาแต่ตอนนี้ทำใจได้แล้ว(เพราะนานแล้ว)
ถ้าเค้า(แต่ก่อนเรียกมันทุกคำ55)เอาไปแล้วมันเจริญเราก้อได้บุญค่ะ สาธุ..


[SIZE="3"]ของคุณอาจจะไม่ใช่แบบเราน่ะ
แต่ก้อขอให้กำลังใจค่ะเพราะทุกสิ่งมันขึ้นอยู่กับเราค่ะ..สู้ สู้

มาให้กำลังใจค่ะ คงต้องทำใจ หรือหาเพื่อนที่เป็นหลักให้ปรึกษาแบบคลายเครียดค่ะ และต้องลองฝึกใจไปด้วย เพราะตราบใดที่เรายังทำงานท่ามกลางคนอื่นอยู่ มันก้อจะต้องมีเรื่องทุกข์ใจเข้ามาอีกเรื่อยๆค่ะ สู้ๆค่ะ :)

depression symptoms ค่ะ อาการแบบนี้หาหมอได้ค่ะ และบอกว่าเราเป็นน่ะคะ ซึงที่อเมริกามีคนอเมริกันเป็นเยอะนะคะ เราเห็นโฆษณาทางโทรทัศน์ค่ะ ไปหาหมอทานยาหรือเปล่าน่ะค่ะ เพราะว่าทางโฆษณาไมได้บอกรายละเอียดน่ะคะ ลองไปหาหมอที่เมืองไทยน่ะคะ อาจจะเป็นจิตเวชน่ะคะ คือ เราไม่ใช่คนบ้าหรือประสาทน่ะคะ แต่ไปเพือบำบัดจิตใจน่ะคะ ลองดูน่ะคะ อย่าปล่อยทิ้งไว้เลยค่ะ คนเราถ้าจิตใจไม่สู้ หดหู่ ชิวิตคงเดินต่อไปลำบากน่ะคะ

เอาใจช่วยค่ะ

ต้องทำใจและเปลี่ยนทัศนคติตัวเองว่าทุกอย่างในโลกล้วนเป็นธรรมดา หลังจากนั้นค่อยๆละ ให้จิตไปใฝ่กับสิ่งที่เราเพลิดเพลินมันก็จะค่อยๆสลัดห่วงนี้ทีละเปราะ ทำบ่อยๆก็หลุดเร็ว ทำมั่งไม่ทำมั่งก็หลุดช้า :)

คิดซะว่า ทำบุญค่ะ

ไม่นานเด๋วก็ลืม

[SIZE="4"]ลองไปโบสถ์ไหมค่ะ:)

วิธีแก้ของผมเริ่มต้นที่ต้องมองโลกในแง่ดีเสมอก่อนนะคับ ถ้าเครียดๆก็ต้องหาอะไรแปลกๆใหม่ๆทำคับ จะได้ลืมๆไปคับ !!!

ความกังวลใจ คือศัตรูของชีวิต อดีตคือความฝัน อนาคตคือความไม่แน่นอน ปัจจุบันเท่านั้นที่เราจะแก้ไขได้ ไม่มีใครสร้างความร้อนในใจเรา และดับร้อนในใจเราได้นอกจากตัวเราเอง สู้ สู้ นะคะ

จะเป็นอาการของคนที่เป็นโรคซึมเศร้า หรือเปล่า แนะนำว่าให้หาเวลาไปช่วยตาม สถาณเลี้ยงเด้กกำพร้า หรือว่าบ้านเด้กพิการซ้ำซ้อน หรือว่าเด้กที่หูหนวกตาบอด แล้วอาจจะไปช่วยเค้าดูแลเด้กเหล่านั้น อาจจะช่วยอ่านหนังสือให้ฟัง ไปเล่นกับเค้าอะไรอย่างนี้จะได้ "รู้ตัวว่าเรานะโชคดีกว่าเด็กเหล่านั้นเยอะเลย และเรานะเป็นคนที่มีประโยช์น นะ ไปช่วยทำให้พวกน้องๆมีความสุขแค่นี้เราก้อจะ มีกำลังใจและมีความสุขที่สามารถทำให้คนอื่นมีความสุข" ได้ค่ะ :D

ก่อนอื่นไปหาหมอก่อนก็ดีค่ะตามที่เพื่อนๆแนะนำ ได้ยามาทานจะช่วยได้เฉพาะหน้า
แต่ระยะยาวต้องเข้าหาธรรมะรักษาใจค่ะ ช่วยให้จิตใจเข้มแข็ง สมาธิวันละ15นาที
ฝึกบ่อยๆเดี๋ยวก็เก่งเองค่ะ สู้สู้ค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ลองทำตามที่เพื่อนๆแนะนำข้างบนดูนะคะ ไม่ว่าจะเป็นวิธีที่ช่วยให้จิตใจสงบโดยการใช้ธรรมะเข้าช่วยหรือวิธีอื่นใดก็ตาม

แต่ถ้ายังรู้สึกว่าวิธีเหล่านี้ยังไม่เป็นผล อาการไม่ได้ลดน้อยลงเลย หรือมีอาการมากขึ้น แนะนำให้ไปพบจิตแพทย์ค่ะ เพราะบางทีอาการบางอย่างเกิดจากการหลั่งสารเคมีในสมองที่ไม่สมดุล เลยเกิดเป็นอาการต่างๆขึ้น คุณหมอจะวินิจฉัย และให้ยามาปรับความสมดุลของสารเคมีในสมองค่ะ

ยังไงขอให้ผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปได้โดยเร็วนะคะ

เราเคยเป็นค่ะ...เลยหาที่พึ่งทางใจ คือ สวดมนต์ก่อนนอน สวดทุกบท และแผ่เมตตา
ต่อด้วยการ นั่งสมาธิ 10-15 นาที ช่วยได้เยอะเลยค่ะ อย่างก็ทำให้จิตใจเราสงบขึ้นเยอะเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอจขกท.ให้ผ่านพ้น วิกฤต นี้ไปด้วยดี:D