หากลำดับภาพเหตุการณ์ในชีวิตของคนเรา..

เราก็จะพบว่า..
เราผ่านประสบการณ์มามากมาย..
ในแต่ละช่วงของชีวิต..

หากเปรียบความสุข..
เหมือนกับเก้าอี้ชีวิตของเรา..
ที่สั่งสมประสบการณ์มายาวนาน..

หลายคนอาจจะเคยนั่งเก้าอี้เก่า ๆ..
ที่มีขาเก้าอี้ชำรุดบ้าง..มีพนักพิงหักบ้าง..

หากมีหลาย ๆ คน..
ที่ต้องการนั่งเก้าอี้นุ่ม ๆ..
ที่สามารถโยกเอนพิงหลังวางแขน..
เพื่อให้ผ่อนคลาย..
จากการเหน็ดเหนื่อยที่ผ่านมาในชีวิต..

แต่ไม่ว่าเก้าอี้แห่งชีวิต..
จะนำความสุขหรือความทุกข์มาให้เรา..
จะมากหรือน้อยอย่างไรก็ตาม..
เราก็ได้ชื่อว่า..
เป็นผู้นั่งอยู่บนเก้าอี้แห่งความสุข-ทุกข์นั้น..

หรือหากแม้ว่า..
ในชีวิตจริงของเรา..
เราจะต้องนั่งบนเก้าอี้แห่งความท้าทาย..
ในตำแหน่งหน้าที่การงานต่าง ๆ ในชีวิต..
เราก็ควรที่จะสร้างเก้าอี้แห่งความสุข..
ให้เกิดขึ้นในจิตใจของเรา..

หากเหนื่อยนัก..ก็พักก่อน..
เพื่อผ่อนคลายความเหนื่อยล้าในจิตใจ..
ด้วยการนั่งสงบนิ่ง ๆ..
ปล่อยวางอารมณ์และความรู้สึก..สักนิด..

อย่าปล่อยให้ใจต้องเหน็ดเหนื่อยกับการทำงาน..
ที่หามรุ่งหามค่ำ..
บนเก้าอี้แห่งความทุกข์..ที่กำลังชำรุดอยู่เลย..

แต่จงลุกขึ้นแล้วตรวจสอบดูว่า..
เก้าอี้แห่งความสุขของเราเป็นเช่นไร..
เรามีสติในการทำงานบ้างหรือไม่..
หากเหนื่อยนัก..นั่งพัก..ทำใจให้สงบนิ่งสักนาที..
แล้วความสุขก็บังเกิดขึ้น..
บนเก้าอี้แห่งความสุขได้ทุก ๆ วินาที..

บทความ..โดย..ชายน้อย..

ที่มา : dhammathai

หากเราเคยทำผิดพลาดมาในอดีต..
มีสติ..มีความรู้สึกตัว..
พยายามปรับปรุงแก้ไขตนเอง..
เราก็ได้ชื่อว่า..เป็นผู้กลับตัวกลับใจ..ใฝ่ดีได้..

แต่หากละเลย..ขาดสติ..
ปล่อยจิต..ปล่อยใจ..
พาลท่าเสียที..ทำความชั่ว..
แล้วไม่ปรับปรุงแก้ไขตนเอง..
ปล่อยเลย..ตามเลย..
เราก็จะได้ชื่อว่า..ดีกลับใจ..ใจคิดชั่วไปก็ได้..

ความดี..ที่เราทำ..
แม้ไม่มีใครรู้..ไม่มีใครเห็น..
ก็เปรียบเหมือนกับการเขียนความดีไว้..ที่หัวใจ..
อาจไม่มีใคร..ไม่มีใครเห็น..
แต่เราก็รับรู้และสัมผัสได้..
ด้วยหัวใจของผู้กระทำดี..นั่นเอง..

ความชั่ว..ที่เราทำ..
แม้ไม่มีใครรู้..ไม่มีใครเห็น..
ก็เปรียบเหมือนกับการเขียนความชั่วไว้..ในความมืด..
ที่ไม่มีใครรู้..ไม่มีใครเห็น..
แต่ก็สามารถรับรู้และสัมผัสได้..
ด้วยหัวใจของผู้กระทำชั่ว..เช่นกัน..

อุปมาเหมือนกับ..
การที่เรานั่งเขียนความดี - ความชั่วไว้..
ในท่ามกลางแห่งความมืดของจิตใจ..
แม้ไม่มีใครรู้..ไม่มีใครเห็น..
ไม่ว่าเราจะกระทำสิ่งใด ๆ..
จิตใจของผู้กระทำนั้น..ย่อมรู้ดีว่า..
เราเขียนความดีไว้ที่หัวใจ..แห่งความสว่างไสว..
ที่งดงามด้วยคุณธรรม..

หรือเขียนความชั่วไว้ที่หัวใจ..
แห่งความมืดมน..ที่ปราศจากแสงสว่างแห่งคุณธรรม..

ขอบคุณบทความจากทำดีดอทเน็ต