คืองี้คะ เพื่อนที่ทำงานเราเค้าไปแอบมีความสัมพันธ์แบบลึก ๆกับเพื่อนที่ทำงาน
ซึ่งทุกคนเหมือนจะรู้ แต่เราจะรู้เยอะสุด เพราะว่าเราสนิทกะเค้ามากที่สุด
เรื่องพวกนี้ทางที่ดีไม่ควรยุ่ง แต่เราก็เป็นคนกลางคนหนึ่งที่ลำบากใจมาก ๆ
เพราะสามีเพื่อนเราคนนี้ คือเพื่อนรุ่นเดียวที่จบมหาลัยเดียวกับเรา
เวลาเค้าทะเลาะกัน หรือมีอะไรก็มาปรึกษากับเรา
เราคนเดียวที่เค้ากล้าคุยเรื่องแฟนให้ฟัง...ปรับทุกข์ว่างั้น
เราคนกลางลำบากใจมาก ไม่รู้จะเข้าข้างฝ่ายไหนดี
ถ้าไม่บอก ก็สงสารเพื่อนชายของเราที่เค้ารักของเค้ามากมาย แต่เหมือนโดนหลอก
และถ้าบอกไป เพื่อนที่ทำงานด้วยก็คงหาว่าเรายุ่ง และคงทำงานร่วมกันอย่างไม่มีความสุขแล้ว
บอกตรง ๆลำบากใจ เพื่อนทั้ง 2 ทาง กลุ้มใจมากจริงๆคะ
แต่ลึก ๆ อยากบอกให้เพื่อนชายเรารู้ก่อนจะแย่ไปกว่านี้เท่านั้นเอง

……………………………………….
[SIZE="4"]เพื่อน ๆว่าเราควรยุ่งไหม แต่ถ้าไม่ยุ่ง สักวันเค้าจับได้เอง เค้าก็ต้องโกรธเราอยู่ดีว่า
ทำไมไม่เตือน และที่สำคัญไม่บอกเค้า...!!!

[SIZE="4"]เรื่องแบบนี้ อย่าไปยุ่งดีที่สุดค่ะ เดี๋ยวเข้าเนื้อตัวเองเปล่าๆ

อย่าไปบอกอะไรทั้งนั้น ก็รับฟังอย่างเดียวน่ะดีแล้ว

[SIZE="3"]จะไปบอกเพื่ออะไรคะ

ในเมื่อสามีเค้าก็ต้องรู้ความจริงวันยังค่ำ

เรื่องของสามีภรรยา นี่ยังไปยุ่งเลยค่ะ มีแต่เสียกับเสียนะ

แต่ถ้าคันปากทนไม่ไหว ก็แล้วแต่ค่ะ

โอ๊ะโอ่...อย่าเลยนะห้ามขาดเลย "เรื่องของผัวเมืย" เค้าท้ายสุดเรานั้นแหล่ะจะเป็น "สุนัขหัวเน่า" เฉยๆไว้ "ความในอย่าออกความนอกอย่าเข้า" ที่สำคัญห่างๆไว้เป็นดีนะ :confused:

เรื่องของผัวเมีย ไม่ว่าใครถูกผิดก็ตาม เมื่อเวลาเค้าโกรธกัน เค้าปรึกษาขอคำแนะนำจากเรา แต่เวลาเค้ากลับมาคืนดีกัน เราอาจเป็นห-มาทันทีค่ะ

เราว่าเรื่องแบบนี้ให้เค้าจัดการกันเองดีกว่า เพราะเราแก้ไขให้เค้า เราคิดว่ามันเสียเวลาเปล่า และ มีแต่ผลเสียกับเรา

เรื่องแบบนี้ปล่อยเลยตามเลยดีกว่า...แค่รับฟัง และก็ให้กำลังใจห่างๆเป็นอะไรที่ดีที่สุดละ ส่วนเรื่องของเค้าให้เค้าตัดสินใจเองดีกว่าเน่อะ

อย่ายุ่งดีกว่าเรื่องผัวเมียเนอะ

ขอเอาหัวตัวเองรับประกัน ว่าให้ปล่อยวาง จะว่าเหมือนเห็นแก่ตัวก้อต้องทำค่ะ

ขอเอาประสบการณ์ตรงที่ได้รับจากการช่วยเหลือเพื่อนที่รักกันมาเป็น 10 ปี เป็นตัวอย่างค่ะ

ตลอดเวลาที่เราเป็นที่ปรึกษามา 7 ปี ตั้งแต่เค้ารู้จักกับแฟนเค้า และอีกสามเดือนที่เราต้องรับสายเค้าแม้กระทั่งตี 3 ตี 4

สุดท้าย เราได้การตอบแทนเป็นคำว่า หมาหัวเน่าค่ะ

เงียบ ดีที่สุดค่ะ

http://www.raksa-dhamma.com/consult_public_501-550.php

มีหลายคำถามที่คล้ายกับพี่ครับ
หรือจะตั้งหัวข้อคำถามใหม่ก็ได้ครับ
รับรองว่าจะได้คำตอบที่เข้าใจอย่างชัดเจน ครับ

Stay away before you get in trouble ka.

จ้าก็มีเหมือนกันเด๊ะ ๆ เลยค่ะ (เพื่อนนะคะ ไม่ใช่ชู้จ้ะ)

ผ่านมาร่วมปีเศษแล้วค่ะ แรกๆ เครียดจริงๆ ส่วนตัวเพื่อนไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย เธอก็หลั่นล๊า แฮปปี้กะชู้เหลือเกิน รับรู้แล้วอนาจค่ะ เพราะเตือนไปเธอก็ทำท่าทีเบื่อหน่ายคล้ายเราขี้บ่น เธอบอกว่าเบื่อสามี ไม่อยากคุยด้วย คบคนใหม่หนุกดี จ้าเคยคิดจะเลิกคบเพื่อนไปเลยเหมือนกัน แต่ก็ทำไม่ลง และคุณเพื่อนเธอก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงของเรา ในส่วนเพื่อนแล้ว เธอไม่ได้ผิดอะไรเลย

และสามีเธอก็มาปรึกษาถามไถ่ ว่าดูเธอเหินห่างไป พร้อมทั้งมาถามเอาตรงๆ กะเรา จ้าก็ได้แต่บอกให้หมั่นชวนกันไปทำบุญร่วมกันบ่อยๆ และให้ทำตัวให้ดีที่สุด...แต่ก็มิได้นำพา

ช่วงนั้นไปแอบถามหลวงลุงวัดประจำเลยล่ะค่ะ หลวงลุงท่านคงงงๆ แต่ก็ให้คำแนะนำว่า ก็ให้เตือนเท่าที่เตือนได้ นอกนั้นก็คงต้องทำใจ และอย่าเอาเรื่องของเพื่อนมาทำให้เราทุกข์ใจหรือเครียดจนเกินไป เพราะแบบนั้นเท่ากับเรากำลังเบียดเบียนตัวเอง จ้าปิ๊งเลยค่ะ

คุณ จขกท เองก็เหมือนกันนะคะ อย่าเอาเรื่องเพื่อนมาครุ่นคิดจนเบียดเบียนตัวเองเลยค่ะ เข้าใจเลยว่าทำยาก การเป็นคนกลางมันก็ลำบากใจบ้าง แต่เรื่องแบบนี้อย่าลืมว่าเป็นเรื่องของเค้าสองคน (หมายความว่าทีละสองคนนะคะ)

ตอนนี้จ้าเองก็เรื่อยๆ ตามสถานการณ์เลยค่ะ ถ้าปิ๊ดขึ้นมาก็พูดเตือนนิดนึง พอเธอแว๊ดกลับมาก็หยุดพูด เธอคบกะชู้มาปีกว่า คบๆ เลิกๆ มาหลายรอบแล้ว แรกๆ ทำท่าจะเลิกกะสามีแล้วไปเอาจริงกะทางนั้นเลย แต่ตอนนี้รูปการณ์มันออกมาเองแล้วว่ากะชู้ก็คงไม่ใช่แบบจริงจังกัน เดี๋ยวคำตอบมันก็ออกมาเองในที่สุดน่ะค่ะ (ตอนนี้คุณสามีก็ไปมีอีกชู้และยังไม่ยอมหย่ากะเพื่อนเราอีก ยุ่งเหยิงไปใหญ่เลย)

จ้าเชื่อว่าทุกคนมีกรรมเป็นที่ตั้งค่ะ เมื่อหมดเวรหมดกรรมก็คงขาดกันไปเอง ที่สำคัญคือให้ทำดีไว้เสมอๆ ดีกว่า ที่เจอแย่บ้างก็คงเพราะเราอาจมีกรรมที่เราไม่รู้ต้องชดใช้อยู่มากมาย และอีกอย่างคือให้มีสติไว้เสมอ อย่าให้ความไม่รู้ของเราเป็นการเริ่มต้นสร้างเวรสร้างกรรมกับใครอีกเลยดีกว่า เพราะเมื่อมรเวรกรรมเกิดขึ้นย่อมต้องมีการชดใช้

สาธุ...อายจัง เทศน์เป็นยายแก่เลย มิน่า...เพื่อนดิชั้นจึงเบื่อฟัง...

สรุปว่าเอาใจช่วย จขกท ตามประสาคนหัวอกเดียวกันนะคะ สู้สู้ค่ะ !

เรื่องแบบนี้ อยู่เฉยๆอย่ายุ่งดีกว่าค่ะ
เป็นผู้ฟังที่ดีก้อพอ

ขอเล่าประสบการณ์ตรงนะคะ คือเพื่อนเคยคบชู้ (เด๋วจะเฉลยค่ะว่าทำไมใช้คำว่าเคย) เราเป็นเพื่อนทั้งฝ่ายหญิงและฝ่ายชายก็เป็นพี่ชายเพื่อนค่ะ ซึ่งสนิททั้งคู่ วันนึงเพื่อนที่เป็นน้องสาวฝ่ายชายโทรมาบอกว่าฝ่ายหญิงเค้ามีชู้ ฝ่ายชายเริ่มระแคะระคายกำลังตามเมียตัวเองอยู่ เรารู้ก็เฉยไม่บอกฝ่ายหญิง เพราะว่าเราไม่รู้ว่าฝ่ายชายเบื่อฝ่ายหญิงเลยหาเรื่องหรือเปล่าเพราะฝ่ายชายก็หล่อมีสาวๆมารุมตอมบ่อยๆ ส่วนฝ่ายหญิงเพื่อนเรานี่สวยระดับมีตำแหน่งนางงามอ่ะ ที่เฉยเพราะว่าเรื่องของผัวเมียไม่อยากยุ่ง แล้วถ้าฝ่ายหญิงไม่ได้ทำจริงต่อให้ตามยังไงก็ไม่เห็นอยู่แล้ว เพราะคนเราบริสุทธิ์ใจ แต่เรื่องไม่เป็นอย่างนั้นสิ ฝ่ายหญิงดันมีชู้จริงๆ ฝ่ายชายไปเห็นคาตาว่ากำลังกุกกิ๊กกะชู้ ตอนแรกเราฟังแล้วโมโหตัดเป็นตัดตายกะเพื่อนคนนี้ไม่อยากคบเพราะทำตัวไม่งามผิดศีลได้ไง มีลูกแล้วยังทำ โกรธมากๆเลยตอนนั้น พอตอนหลังเราอารมณ์เย็นลงก็มานั่งคิดว่าเค้ามีชู้ก็ใช้ของๆเค้าไปมี มิได้เอาของๆเราไปมีที่ไหน แล้วเค้าก็เป็นเพื่อนที่ดีด้วย พ่อแม่เค้าเราก็รู้จักแล้วก็ดีกับเราด้วย อีกอย่างเป็นเรื่องของคน 2 คน เราไม่มีทางรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างสามีและภรรยา ถึงทำให้ฝ่ายหญิงเป็นไปขนาดนั้น แล้วสุดท้ายก็เลิกลากันไป ซึ่งฝ่ายหญิงก็ไม่ได้หาใครมาลงเอยด้วย คบๆเลิกๆเป็นว่าเล่น ฝ่ายชายก็พาสาวๆมาบ้านประจำ ส่วนลูกๆก็อยู่กะพ่อแม่ฝ่ายหญิง ตอนหลังทั้งคู่ทำใจได้ก็คบเป็นเพื่อนกันเห็นนัดกินข้าว ทั้งน้องสาวฝ่ายชายที่ตอนแรกเป็นฟืนเป็นไฟก็เป็นคนนัดเพื่อนๆไปกินข้าวรวมทั้งพี่สะใภ้ที่เลิกลากะพี่ชายด้วย เห็นไม๊ค่ะถ้าตอนนั้นตัวเราและเพื่อนเราพากันโกรธเลิกคบกะฝ่ายหญิงแล้วไง ตอนนี้เค้าทั้ง 2 คนกลับมาดีกันเป็นเพื่อนกันเหมือนไม่เกิดเรื่องบาดหมางกัน เพื่อนๆไม่มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรด้วยก็เหมือนโกรธฟรี แล้วตอนนี้ก็ถือว่าฝ่ายหญิงมีชู้มะได้แล้วเพราะเจ้าหล่อนก็เลิกแล้วทีนี้จะมีกี่คนก็ไม่มีคนว่าเพราะโสดแล้วจ้า เพราะฉะนั้นเงียบหล่ะดีที่สุด ถ้าฝ่ายชายโกรธเราก็บอกเค้าได้นี่ว่าเราไม่รู้ว่าเค้ามีไรกันจริงหรือเปล่าอาจจะแค่สนิทกันแค่นั้น มีใครยืนยันไม๊ว่าเค้ามีไรกัน หรือมีใครเห็นไม๊ถ้ามีพยานค่อยว่ากันนี่ไม่มี ทางที่ดีอย่าไปยุ่งดีกว่าค่ะ เด๋วสุดท้ายจากเป็นคนดีๆกลายเป็นนางฟ้าซะ อิอิอิอิ

อย่าไปยุ่งดีทึ่สุดค่ะ
ทางนี้ก็เพื่อน ทางนั้นก็เพื่อน
คนนั่งคุยกับคนนอนคุยไม่เหมือนกันค่ะ
คนนอนคุย เวลาเค้ามีปัญหา เดี๋ยวเค้าก็นอนอคุยปรับความเข้าใจกันได้เอง
เรามันแค่คนนั่งคุย เวลามีปัญหา หัวเน่าเลยทีเดียว

สุดท้าย ผัว เมีย ก็นอนเตียงเดียวกัน

เฉยๆ ดีแล้วครับ หูหนวก ตาบอด บ้าง เพื่อความสงบสุขของชีวิตเรา:D

และเพื่อความสงบสุขของชีวิตของเค้าด้วย เย้..world peace :D

เป็นกรรมของทั้งคู่ค่ะ

ส่วนเราก็ตักเตือนเพื่อนได้ค่ะ...ถ้าไม่ฟังก็ถือว่าเราทำหน้าที่ดีที่สุดแล้ว

สรุป วางตัวเฉยๆดีที่สุด อย่ารับรู้อะไรมากเลยค่ะ ไม่มีประโยชน์

[SIZE="6"]นิ่ง....เงียบ....จบ

อืม....จริง